កញ្ញា ឃ្លាំង គីមហួយ សិក្ខាកាមសារព័ត៌មាន Newsroom Cambodia កាលពីទី៣០ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២១ បានសម្ភាសន៍លោក ផៅ រតនា ជានិសិត្សឆ្នាំទី៣នៃសាកលវិទ្យាល័យតូនដឹកថាំង (TON DUC THANG UNIVERSITY) នៅប្រទេសវៀតណាម អំពីបទពិសោធន៍នៃភាពជាប្រធានតំណាងនិស្សិតខ្មែរប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ។
ក្នុងអត្ថបទខាងក្រោមនេះ ជាការសម្ភាសជាមួយលោក ផៅ រតនា៖
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ សួស្តីបង! តើពាក្យថា «ប្រធានតំណាងនិស្សិតប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ» មានន័យយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ?
ផៅ រតនា៖ សម្រាប់ខ្ញុំពាក្យ «ប្រធានតំណាងនិស្សិតប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ» គឺមានន័យថាបុគ្គលម្នាក់ដែលគ្រប់គ្រងនិស្សិតមួយក្រុមនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យ ហើយចាំជួយសម្រួលពេលនិសិ្សតទាំងនោះជួបបញ្ហាប្រឈម ឬការលំបាកជាដើម។
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ តើធ្វើដូចម្ដេចទើបអាចក្លាយទៅជាប្រធានតំណាងនិស្សិតខ្មែរប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យបាន?
ផៅ រតនា៖ ជាទូទៅមុននឹងក្លាយទៅជាប្រធានបាន គឺតម្រូវឲ្យឆ្លងកាត់ការបោះឆ្នោតជាមុនសិន។ កាលនោះមាននិស្សិតខ្មែរសរុបចំនួន១០នាក់រួមទាំងខ្ញុំ ហើយពេលបោះឆ្នោតក៏ទទួលបានសំឡេងចំនួន១០ពេញតែម្ដង គួបផ្សំទាំងខ្ញុំបោះឲ្យខ្លួនឯងដែរ។
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ តើខ្ញុំអាចដឹងពីមូលហេតុបន្តិចបានទេ ហេតុអ្វីបានជាបងចង់ក្លាយជាតំណាងនិស្សិតខ្មែរនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យនេះ?
ផៅ រតនា៖ ពេលមកដល់ដំបូងក៏ខ្ញុំគ្មានបំណងចង់ក្លាយជាប្រធានតំណាងនិស្សិតខ្មែរដែរ ហើយគេក៏មិនទាន់រើសភ្លាមទេ អ៊ីចឹងដំបូងៗអំឡុងពេលរៀនភាសាហ្នឹងគឺយើងមើលសកម្មភាពគេ ហើយគេក៏មើលសកម្មភាពយើងទៅវិញទៅមក។ បន្ទាប់មកខាងសាលាជ្រើសរើសស្រីម្នាក់ប្រុសម្នាក់មកធ្វើជាតំណាងឈរឈ្មោះបោះឆ្នោត ហើយដោយសារមានការគាំទ្រពីសំណាក់មិត្តភក្តិទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តឈរឈ្មោះតែម្ដងទៅ។
ម្យ៉ាងវិញទៀតខ្ញុំជាមនុស្សដែលចូលចិត្តជួយយកអាសាគេស្រាប់ហើយ អ៊ីចឹងវាជាឱកាសល្អ សម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីអាចជួយសម្រួលបញ្ហាគ្នាយើងដែរកើតមានឡើង។ ទន្ទឹមនឹងនេះខ្ញុំក៏មានឱកាសដើម្បីបានជួបលោកគ្រូអ្នកគ្រូនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យ ក៏ដូចជាសាកលវិទ្យាធិការផងដែរ វាអាចបង្កើនសម្ព័ន្ធភាព និងភាពស្និទ្ធស្នាលសម្រាប់ខ្ញុំបានយ៉ាងល្អ។ ការធ្វើជាប្រធានតំណាងនិស្សិតខ្មែរប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យនេះក៏បានជួយពង្រឹងដល់ភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់ខ្ញុំផងដែរ។
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ ក្នុងនាមជាប្រធានតំណាងនិស្សិតខ្មែរប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ តើបងត្រូវធ្វើការងារអ្វីខ្លះ?
ផៅ រតនា៖ ក្រៅពីជួយដោះស្រាយបញ្ហារបស់និស្សិតខ្មែរ ខ្ញុំក៏ត្រូវធ្វើរបាយការណ៍ទាក់ទងនឹងបច្ចុប្បន្នភាព និងលទ្ធផលនៃការសិក្សារបស់និស្សិតប្រចាំខែទៅឲ្យសមាគមនិស្សិតខ្មែរដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយស្ថានអគ្គកុងស៊ុលកម្ពុជាប្រចាំប្រទេសវៀតណាមផងដែរ។
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ យោងតាមបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន តើអ្វីទៅជាផលពិបាកជាងគេសម្រាប់បងចំពោះតួនាទីមួយនេះ?
ផៅ រតនា៖ ចំពោះតួនាទីមួយនេះដូចជាមិនសូវមានផលពិបាកប៉ុន្មានទេ តែពេលខ្លះពិបាកត្រង់ថាយើងផ្តល់ព័ត៌មានឲ្យគាត់នៅក្នុងគ្រុបឆាត (Group chat) ត្រូវការការឆ្លើយតបជាបន្ទាន់ តែពួកគាត់ហាក់ដូចមិនសូវខ្វល់។ ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែងអំឡុងពេលកូវីដនេះ ខាងអគ្គកុងស៊ុលចង់ផ្ដល់ជំនួយដល់និស្សិតខ្មែរដែលជួបការលំបាក ហើយពេលខ្ញុំសួរក្នុងគ្រុបឆាត (Group chat) អំពីស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគាត់ ហាក់បីដូចជាមិនមានអ្នកឆ្លើយតបទាន់ពេលវេលាសោះ ដូចនេះពិបាកប្រាប់ទៅខាងគេវិញណាស់។
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ តើតួនាទីមួយនេះមានផ្តល់ផលប៉ះពាល់ចំពោះការសិក្សារបស់បងដែរ ឬទេ? តើបងដោះស្រាយវាដោយរបៀបណា?
ផៅ រតនា៖ និយាយទៅវាមិនបានប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់ខ្ញុំទេ ព្រោះមុននឹងខ្ញុំសម្រេចចិត្តថាធ្វើវា ខ្ញុំបានបែងចែកពេលវេលាច្បាស់លាស់ ហើយក៏ប្រាកដចិត្តថាវានឹងមិនប៉ះពាល់ដល់ការរៀនសូត្ររបស់ខ្ញុំដែរ។ ប៉ុន្ដែបច្ចុប្បន្ននេះដោយសារខ្ញុំឡើងឆ្នាំទីបីត្រូវសិក្សាច្រើន មួយវិញទៀតចំនួននិស្សិតខ្មែរក៏កើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ សរុបមកដល់ពេលនេះគឺមានចំនួន៣៣នាក់ហើយ ដូចនេះខ្ញុំក៏បានជ្រើសរើសអនុប្រធានថែមចំនួន២នាក់ទៀតដើម្បីជួយសម្រួលបន្ទុកមួយនេះ។
ឃ្លាំង គីមហួយ៖ ចា៎! អរគុណបង រតនា ដែលបានផ្ដល់សម្ភាសន៍។
ផៅ រតនា៖ បាទ! អរគុណ៕
