ភ្នំពេញ៖ «កូនយើងស្រឡាញ់ យើងឱ្យចាយ យើងអត់ស្តាយទេ ប៉ុន្តែមានលក្ខខណ្ឌរបស់យើង» នេះជាសម្តីរបស់លោកស្រី វាល់គុជ ផល្លា វ័យ៤១ឆ្នាំ ជាម្តាយនៃកូនប្រុសស្រី២នាក់ រៀបរាប់ប្រាប់ Newsroom Cambodia ពីវីធីសាស្ត្រអប់រំកូនរបស់គាត់ឱ្យចេះសន្សំប្រាក់។ កូនប្រុសរបស់អ្នកស្រី បានបញ្ចាប់កម្រិតបរិញ្ញាបត្រពីវិទ្យាស្ថាន ពាណិជ្ជសាស្ត្រ អេស៊ីលីដា និងកំពុងសិក្សានៅវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស (IFL) និងកូនស្រីរបស់លោកស្រីកំពុងសិក្សាឆ្នាំទី ១ ជំនាញគណនេយ្យហិរញ្ញវត្ថុនៅសកលវិទ្យាល័យមួយកន្លែងនៅភ្នំពេញ។
លោកស្រី វាល់គុជ ផល្លា វ័យ៤១ឆ្នាំ និងសា្វមី លោក ហ៊ិន ចំរើន សុទ្ធតែជាក្មេងកើតអំឡុង និងក្រោយសម័យខ្មែរក្រហម ដែលជារបបដ៏ខ្មៅងងឹតមួយរបស់កម្ពុជា។ ហេតុនេះជីវភាពរស់នៅរបស់គ្រួសារលោកស្រី និងស្វាមីកាលពីកុមារភាព មានការលំបាកច្រើន និងត្រូវគិតគូរការចាយវាយយ៉ាងរិតត្បិត។
ក្រោយសម័យសង្គ្រោម ឪពុកម្តាយលោកស្រី រស់នៅរួមគ្នាជាមួយគ្រួសារដទៃមួយចំនួនទៀត ក្នុងផ្ទះល្វែងកម្ពស់បីជាន់មួយកន្លែងក្នុងក្រុងភ្នំពេញ។ គ្រួសារអ្នកស្រីរស់នៅជាន់ទី៣នៃផ្ទះល្វែងនេះ។ នៅក្រោមដំបូលផ្ទះជាន់ទី៣នេះ ក្រៅពីការរស់នៅ និងប្រកបរបររកស៊ីផ្សេងៗហើយនោះ ឪពុកម្តាយលោកស្រី ក៏បានចិញ្ចឹមជ្រូករហូតដល់មានទម្ងន់ជាង១០០គីឡូក្រាមផងដែរ។ ការណ៍នេះ លោកស្រីសង្កេតឃើញពីការខិតខំរបស់ឪពុកម្តាយលោកស្រី ដែលព្យាយាមសន្សំរហូតដល់អាចសល់ប្រាក់ខ្លះជួយលោកស្រីជាកូនឲ្យបានចូលរៀន និងមានចំណេះដឹងជាទុនក្នុងជីវិត បើទោះបីជាអ្នកស្រីមិនបានចប់ថ្នាក់មធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិក៏ដោយ។
ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាល ដែលគេចាក់ទុកថាជាគ្រូទីមួយរបស់បុត្រធីតានោះ មានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការធ្វើជាគំរូល្អដល់កូន ប្រៀនប្រដៅណែនាំកូន ជាពិសេសអប់រំកូនឱ្យចេះសន្សំប្រាក់។ នេះជាចំណែកដ៏សំខាន់ក្នុងការអប់រំកូន ដើម្បីឱ្យពួកគេទទួលបានបំណិនជីវិតអាចប្រើបាននាពេលអនាគត។
លោកស្រី វាល់គុជ ផល្លា រៀនសូត្រពីរបៀបសន្សំប្រាក់ពីឳពុកម្តាយដែលអាចជួយទំនុកបម្រុងគ្រួសារបានយ៉ាងល្អ។ លោកស្រី រៀបរាប់ដោយស្នាមញញឹមពីវីធីសាស្ត្រដែលខ្លួនប្រើ ដើម្បីឱ្យកូនៗទាំងពីររបស់គាត់មានវិន័យក្នុងការសន្សំប្រាក់ តាមរយៈការផ្តល់ប្រាក់លើកទឹកចិត្តនៅពេលពូកគេ ទទួលបានលទ្ធផលល្អក្នុងការសិក្សាទាំងភាសាខ្មែរ និងភាសាអង់គ្លេស។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «យើងដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ លេខ១ ដល់លេខ៣ យើងផ្តល់ជូន ១០ដុល្លារ ឬបួនម៉ឺនរៀល។ លេខ៤ ឬលេខ៥ យើងឱ្យ ២ម៉ឺន ឬ៥ដុល្លារ»។
ការ«សន្សំប្រាក់» សំដៅដល់ការរក្សាប្រាក់មួយចំណែកក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ដើម្បីប្រើប្រាស់នាពេលអនាគត។ នេះបើយោងតាមទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្លូវការរបស់អិលអូអិលស៊ី (ខេមបូឌា) ភីអិលស៊ី ជាគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា។
ការសិក្សារបស់សកលវិទ្យាល័យ Tribhuvan នៅក្នុងប្រទេសនេបាល់ ស្តីពី «ឥទ្ធិពលរបស់មាតាបិតា និងមិត្តភក្ដិលើឥរិយាបថសន្សំរបស់យុវជន» បង្ហាញថា ការលើកទឹកចិត្តរបស់ឳពុកម្តាយក្នុងការសន្សំប្រាក់មានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអាកប្បកិរិយានៃការសន្សំរបស់យុវជន។ ការសិក្សានេះ ធ្វើឡើងកាលពីឆ្នាំ២០១៨ ក្នុងចំណោមនិស្សិតចំនួន៣៩០នាក់ដែលកំពុងសិក្សាថ្នាក់អនុបណិ្ឌត។
យោងតាមសៀវភៅ អំណាចនៃទម្លាប់ (The Power of Habit) របស់លោក Charles Duhigg បោះផ្សាយក្នុងឆ្នាំ២០១២ បានបញ្ជាក់ថា ការផ្តល់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តនឹងជួយឱ្យខួរក្បាលយើងបន្តសកម្មភាពណាមួយនៅពេលអនាគត។
សម្រាប់លោកស្រី វាល់គុជ ផល្លា ប្រាក់រង្វាន់លទ្ធផលការសិក្សាល្អនេះ អាចឱ្យកូនៗលោកស្រី ទទួលបានប្រាក់ជាមធ្យម ១៥ ដុល្លារពីលោកស្រី បន្ថែមពីលើប្រាក់ឧបត្ថមផ្សេងទៀត ដែលកូនៗអ្នកស្រីអាចទទួលបានពីជីដូនជីតា។ លោកស្រីលើកឡើងថា ការអនុវត្តបែបនេះគឺជាមូលដ្ឋាននៃការសន្សំរបស់កូនតាំងពីកុមារភាពមកម្ល៉េះ។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «អ៊ីចឹងបើយើង អ្នកនិយាយថា ក្មេងហ្នឹងធ្វើអី រកអីបានលុយ ប្រាកដជាមានសំនួរហ្នឹង មិនថាបង មិនថាគេទេ។ ប៉ុន្តែលុយដែលរកបានតាមរយៈគាត់រៀន»។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «ចឹងការសិក្សាហ្នឹងក៏កើន លុយគាត់ក៏កើន ហើយគោលបំណងអនាគតរបស់គាត់ដែលចឹងបានអីហ្នឹង វាសម្រេច»។
វិធីសាស្រ្តអប់រំកូនឱ្យសំន្សប្រាក់
លោកស្រី វាល់គុជ ផល្លាដដែល គឺជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងក្រុម Lady Saving Group ផងដែរ។ ក្រុម Lady Saving Group បង្កើតឡើងដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍ និងភាពជាអ្នកដឹកនាំ សហគ្រិនភាព សិទ្ធសេដ្ឋកិច្ចសង្គម និងគុណភាពជីវិត ចំពោះស្រ្តីក្នុងយុគសម័យថ្មី។
លោកស្រី វាល់គុជ ផល្លានិយាយដោយមោទនភាពពីការសន្សំរបស់កូនខ្លួនថា ការសន្សំប្រាក់បែបនេះជំរុញឱ្យកូនលោកស្រីមានលទ្ធភាពអាចទិញសម្ភារៈប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ខ្លួនតាមក្តីប្រាថ្នារបស់ពួកគេ ដោយខ្លួនឯង ដូចជាកង់ ឬទូរស័ព្ទជាដើម។ ហើយលោកស្រីគ្រាន់តែជួយបង្គ្រប់ថវិកាខ្លះតែប៉ុណ្ណោះ។ លោកស្រី តែងរំលឹកឲ្យកូនៗខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងការសិក្សា និងការសន្សំប្រាក់។
ដោយសារតែកាលពីជាង១០ឆ្នាំមុន ប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា នៅមិនសូវបើកទូលាយ និងមានជម្រើសច្រើនដូចក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ហេតុនេះលោកស្រី វាល់គុជ ផល្លា បានប្រើប្រាស់សៀវភៅសរសេរធម្មតា គូសវាសបែងចែកជាតារាង ដើម្បីកំណត់ការចាយ និងតាមដានការសន្សំប្រាក់របស់កូនៗ។
លោកស្រីលើកឡើងថា៖ « អ៊ីចឹងយើងមានវិធីសាស្ត្រមួយគឺយើងធ្វើសៀវភៅ សៀវភៅយើងហ្នឹង សៀវភៅសរសេរដៃហ្នឹង យើងធ្វើប្រតិបត្តិការដូចធនាគារអ៊ីចឹង។ យើងធ្វើប្រតិបត្តិការ ចេញចូលដកប្រាក់ កាលបរិច្ឆេទអ៊ីចឹងមក គឺដូចសៀវភៅធនាគារអ៊ីចឹង»។
ការកត់ត្រាចំណូលចំណាយរបស់ខ្លួន នឹងជួយដល់ការរៀបគម្រោងហិរញ្ញវត្ថុប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងអាចសម្រេចគោលដៅហិរញ្ញវត្ថុក្នុងរយៈពេលវែងបានប្រសើរ។ នេះបើយោងតាមវេបសាយផ្លូវការធនាគារ Bank Central Asia ឬ (BCA) របស់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី។
លោក ទុំ តុលា ជានាយកសិក្សាធិការផ្នែកបំណិនជីវិត និង Leader in Me នៃបណ្តាញគ្រឹះស្ថានអប់រំ វេសឡាញ អេឌ្យូខេសិន ដែលមានកម្មវិធីចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុ Money Tree។ កម្មវិធីMoney Tree ទិញសិទ្ធិពីប្រទេសសិង្ហបុរី ដែលបណ្តុះបណ្តាលឱ្យកុមារចេះសន្សំប្រាក់ វិនិយោគ និងជៀសពីសម្ពាធសម្ភារៈនិយម។
លោក ទុំ តុលា ឲ្យដឹងថាសាលាភាគច្រើនទាំងនៅកម្ពុជា និងក្រៅប្រទេស មិនសូវផ្តោតសំខាន់លើវិធីក្នុងការសន្សំប្រាក់នោះទេ ប៉ុន្តែជាទូទៅសិស្សទទួលបានចំណេះដឹងនេះពីឪពុកម្តាយ។ លោកសង្កត់ធ្ងន់ថា បើឪពុកម្តាយមានទម្លាប់ខ្ចះខ្ចាយវិញ ឥរិយាបទនេះក៏មានផលអវិជ្ជមានដល់កូនដូចគ្នា។
លោកថ្លែងប្រាប់ Newsroom Cambodia ថា៖ «បើសិនជាប្រជាជនរបស់យើងមិនយល់ដឹងពីចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុទេ បើទោះបីជាគាត់អាចរកទ្រព្យសម្បតិ្តបានច្រើនប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ក៏គាត់មិនអាចរក្សានៅទ្រព្យសម្បតិ្តរបស់គាត់ហ្នឹង ហើយក៏មិនអាចប្រើប្រាស់វាឱ្យត្រូវចំគោលដៅ»។
លោក ទុំ តុលា លើកឡើងថា ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលខ្លះបានឱ្យកូនគាត់ធ្វើកិច្ចការក្នុងផ្ទះ ដូចជាការបោសសំអាតផ្ទះ មើលថែប្អូន ជាថ្នូរនឹងប្រាក់លើកទឹកចិត្តតិចតួចបន្ថែម។
លោកបន្ថែមថា អាណាព្យាលផ្សេងទៀត ក៏បានយកលទ្ធផលនៃការសិក្សារបស់កូនជាវត្ថុតាង ដើម្បីទទួលបានប្រាក់លើកទឹកចិត្តបន្ថែមផងដែរ។
លោកលើកឡើងថា៖ «បើសិនជាគាត់ជាប់ក្នុង Top 10 [១០នាក់ដំបូង] ប៉ុន្មាន? Top 5 [៥នាក់ដំបូង]ប៉ុន្មាន? អ៊ីចឹង។ វាជា Motivation tool [វិធីសាស្ត្រលើកទឹកចិត្ត]មួយ សម្រាប់លើកទឹកចិត្តកូនក្នុងការចូលរួមការសន្សំលុយ»។
តាមការសិក្សាស្តីពីការយល់ដឹងរបស់កុមារអំពីហិរញ្ញវត្ថុ និងជម្រើសរបស់ឪពុកម្តាយចំពោះចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុនៅក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ីក្នុង២០២៣ បានសិក្សាលើសិស្សសាលា៤១៩នាក់ ក្នុងវ័យ៧ទៅ១២ឆ្នាំ រកឃើញថា សាលារៀន និងឪពុកម្តាយឬអាណាព្យាបាល ដើរតួនាទីសំខាន់ការបញ្ច្រាបចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុដល់ក្មេងៗ។
បើតាមលោក កាំង តុងងី អ្នកនាំពាក្យសមាគមគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជា ចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុ មិនទាន់ជាកម្មវិធីគោលនៅតាមសាលានានាទាំងនៅកម្ពុជា និងក្រៅប្រទេស ហេតុនេះយុវជនត្រូវពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង ឬអាណាព្យាបាលជាអ្នកបង្រៀន។ ជម្រើសមួយក្នុងចំណោមជម្រើសផ្សេងទៀតគឺការដាក់ប្រាក់សន្សំក្នុងគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ ដែលលោកាំង តុងងី ថាមានសុវត្ថិភាព និងអាចទទួលបានការប្រាក់បន្ថែម។
កញ្ញា សេង ស្រីល័ក្ខ វ័យ២១ឆ្នាំ ជានិស្សិតឆ្នាំទី៣ នៃសកលវិទ្យាល័យពាណិជ្ជសាស្ត្រអេស៊ីលីដា។ កញ្ញា ទទួលបានប្រាក់ចាយប្រចាំថ្ងៃចន្លោះពី១២ ០០០រៀល ទៅ១៥ ០០០រៀលក្នុងមួយថ្ងៃទៅតាមតម្រូវការចាយវាយប្រចាំថ្ងៃ ដូចជាការចាក់សាំងម៉ូតូជាដើម។ នៅក្នុងឱកាសបុណ្យទាន ឪពុករបស់ស្រីល័ក្ខ ដែលជាសន្តិសុខ តែងឲ្យស្រីល័ក្ខនូវបា្រក់ឧបត្ថមបន្ថែមដែលគាត់ទទួលបានពីការងារថែមម៉ោង។ ក្រៅពីការចំណាយប្រចាំថ្ងៃ ស្រីល័ក្ខយកលុយនៅសល់ទៅសន្សំទុកដោយការញាត់កូនជ្រូក។
កញ្ញា សេង ស្រីល័ក្ខ លើកឡើងថាម្តាយរបស់កញ្ញា បានបាត់បង់ឪពុកម្តាយក្នុងរបបប៉ុលពល។ ម្តាយរបស់កញ្ញាត្រូវតស៊ូក្នុងជីវិត ដោយធ្វើការក្នុងហាងអាហាររហូតក្លាយជាអ្នកបម្រើការក្នុងផ្ទះរបស់រដ្ឋទូតមួយកន្លែងក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយបានលាឈប់មកប្រកបការងាររកស៊ីផ្ទាល់ខ្លួនវិញ មុនពេលនៃការរីករាលដាលនៃជម្ងឺកូវីដ១៩។
កញ្ញារំលឹកសម្តីរបស់ម្តាយខ្លួនថា៖ «គាត់ថា ចាយសល់អីដាក់កូនជ្រូកទៅ តិចច្រើនអី គាត់ថាឱ្យដាក់ទៅ»។
យោងតាមការស្រាវជ្រាវរបស់ East-West Center ចេញផ្សាយកាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០០១ បញ្ជាក់ថា ក្រោយសម័យខ្មែរក្រហម ប្រជាជនកម្ពុជាមានប្រាក់ក្នុងហោប៉ៅត្រឹមតែ ២៨ដុល្លារអាមេរិចកក្នុងម្នាក់ (ឬប្រមាណ ១០៦.១៣ ដុល្លារ បើគិតទាំងអតិផរណាក្នុង២០២៤នេះ) លុយនេះមានចរាចរណ៍ក្នុងទីក្រុងតែប៉ុណ្ណោះ។
កាលពីដើមឆ្នាំ២០២៤នេះ ធនាគារជាតិកម្ពុជា និងក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានចុះអនុស្សារណអនុវត្តគម្រោងបញ្ជ្រាបចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុទៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សាជាតិ ក្រោយស្ថាប័នរដ្ឋទាំង២នេះដឹកនាំកិច្ចប្រជុំកាលពីចុងឆ្នាំ២០២៣។ បច្ចុប្បន្នគម្រោងចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរយៈពេល ៣ឆ្នាំនេះ មានចាប់ពីថ្នាក់ទី ៥ដល់ថ្នាក់ទី១២។
អ្នកស្រី ឃួន វិចិ្ឆកា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បញ្ជាក់ថា កម្មវីធីសិក្សាមានមុខវិជ្ជា គេហវិទ្យា ដើម្បីបង្រៀនសិស្សពីបញ្ហាចំាបាច់ផ្សេងៗសម្រាប់ការរស់នៅ ដែលក្នុងនោះក៏មានការសន្សំប្រាក់ផងដែរ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «យើងក៏សហការជាមួយដៃគូខាងក្រៅ ដើម្បីរៀបចំជាកម្មវិធីមួយទៀត ដែលយើងហៅថា Cha-Ching (ឆា-ឈីង)»។ លោកស្រីបន្តថា៖ «ក្រៅពីហ្នឹងជាមួយនឹងធនាគារជាតិកម្ពុជា នៅក្នុងការរៀបចំបន្ថែមនៅកម្មវិធីហិរញ្ញវត្ថុផងដែរ»។
កម្មវិធីឆា-ឈីង ជាកម្មវិធីអប់រំចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុមូលដ្ឋាន ដោយមានគោលដៅ៤សំខាន់ គឺការរកប្រាក់ចំណូល ការសន្សំ ការចំណាយ និងការបរិច្ចាគ ដែលបានចាប់ផ្តើមកាលពីឆ្នាំ២០១៦។បើយោងតាមគេហទំព័រផ្លូវការ Prudence កម្មវិធី ឆា-ឈីង ជាកិច្ចសហការរវាង JA Asia Pacific ជាមួយនឹងក្រសួងអប់រំនៃប្រទេសមួយចំនួន ក្នុងនោះក៏មានកម្ពុជាផងដែរ។
មេរៀនជីវិតអាណាព្យាបាល បង្រៀនកូនឱ្យសន្សំសំចៃ
ថ្វីបើការរៀបចំទុកដាក់ឲ្យកូនៗចេះសន្សំលុយ និងយល់ដឹងពីចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុមាន សារៈសំខាន់ក៏ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញលើកឡើងថា ឪពុកម្តាយត្រូវមានតុល្យភាពរវាងការសន្សំសំចៃ និងការចាយវាយប្រកបដោយសុខមាភាព មិនអាចភាពកំណាញ់ក្នុងការចាយវាយពេកនោះទេ។
លោក ទុំ តុលា នាយកសិក្សាធិការផ្នែកបំណិនជីវិត និង Leader in Me នៃបណ្តាញគ្រឹះស្ថានអប់រំ វេសឡាញ អេឌ្យូខេសិន យល់ឃើញថា ផលវិបាកមួយដល់ក្មេងពេលអប់រំកូនឱ្យចេះសន្សំ គឺភាពកំណាញ់ក្នុងការចាយវាយ តែសកម្មភាពនេះបង្ហាញថា ពួកគាត់ចេះកម្រិតចាយវាយច្បាស់លាស់។ ប៉ុន្តែលោកយល់ឃើញថា ការអប់រំបែបនេះផ្តល់ផលវិជ្ជមានច្រើនដល់ក្មេងនាពេលអនាគត ជាពិសេសក្មេងទាំងនោះនឹងធំឡើងក្លាយជាអ្នកមានជីវភាពធូធារនាពេលខាងមុន។
លោកអះអាងថា៖ «ក្មេងមានចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុ គាត់នឹងមិនក្រទេ»។ លោកបន្ថែបថា ៖«ដោយសារតែគាត់ដឹងថា ការប្រើប្រាស់លុយត្រូវយ៉ាងមិច បានន័យគាត់ចេះសន្សំ គាត់ដឹងថា តើធ្វើមិចទើបបានលុយ គាត់ចេះវិនិយោគ គាត់ចេះបើក Business [អាជីវកម្ម] បើគាត់មិនចេះទេ គាត់ចូលហ៊ុនជាមួយគេអ៊ីចឹងណា»។
បើទោះជា លោកស្រី ចង់ឃើញកូនខ្លួនមានការលុតដំ ប៉ុន្តែក៏មិនតឹងរឹងខ្លាំងពេកដូចជំនាន់លោកស្រីនៅក្មេងនោះទេ ដោយហេតុថាបរិបទសង្គមមានការប្រែប្រួល។ លោកស្រីថា ខ្លួនគ្រាន់តែមានភាពច្បាស់លាស់ចំពោះកូនៗក្នុងការដកប្រាក់សន្សំនោះដើម្បីចាយវាយ លុះត្រាតែករណីចាំបាច់ ឬសំខាន់ខ្លាំង។
លោកស្រីលើកឡើងថា៖ «ប៉ុន្តែយើងអត់កំហិតឱ្យគាត់ [កូនរបស់លោកស្រី] ធ្វើដូចយើងសម័យនៅជាកូនគាត់ [ឪពុកម្តាយលោកស្រី] ទេ ព្រោះនៅពេលយើងជាកូនគាត់ រឿងរបស់យើង និងគាត់។ ប៉ុន្តែពេលយើងជាម្តាយកូន យើងអត់យករូបមន្តកំហិត ឬតឹងហ្នឹងទេ យើងព្យាយាមមិនតឹងពេក មិនធូរពេក»។
ជាលទ្ធផលនៃការអប់រំកូនឱ្យចេះសន្សំប្រាក់បែបនេះ លោកស្រីសង្កេតឃើញថា កូនៗរបស់អ្នកស្រីនៅតែបន្តការចាយវាយត្បិតត្បៀត។ ទោះបីជាកូនរបស់លោកស្រីក្លាយជាយុវជនហើយ តែលោកស្រីនៅតែផ្តល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភដដែល។
ក្តីរំពឹងនាពេលអនាគតលើចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់កុមារ
លោក ទុំ តុលា ចង់ឃើញកុមារកម្ពុជាមានចំណេះដឹងហិរញ្ញវត្ថុដូចនឹងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចប្រើប្រាស់លុយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។
ចំណែកលោកស្រីវាល់គុជ ផល្លា ចង់ឃើញអាណាព្យាបាល ឬឪពុកម្តាយទាំងអស់បង្រៀនកូនឱ្យចេះសន្សំប្រាក់ទៅតាមស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារខ្លួន។ លោកស្រីបន្ថែមថា កូនៗត្រូវការបំណិនជីវិតខ្លះ ដើម្បីស្គាល់ពីតម្លៃនៃលុយ។
សម្រាប់កញ្ញា សេង ស្រីល័ក្ខវិញ បើកញ្ញាមានបុត្រនៅថ្ងៃអនាគត កញ្ញាមានគម្រោងសន្សំប្រាក់មួយកញ្ចប់ដើម្បីទុកផ្គត់ផ្គង់ដល់ការសិក្សារបស់កូនដល់កម្រិតបរិញ្ញាប័ត្រ។
កញ្ញាបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំព្យាយាមបង្កើត Saving [ប្រាក់សន្សំ] សម្រាប់គាត់រៀនក្នុងឆ្នាំណា មួយឆ្នាំប៉ុន្មាន ដើម្បីទុកឱ្យគាត់ទៅរៀន»៕
