តើកម្ពុជានឹងសម្រេចបានប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុខាភិបាលបែបឌីជីថលដែរឬទេនៅឆ្នាំ២០៣០? យោងតាម លោក ប៊ិន សុជាតិ ទីប្រឹក្សាស្ថាបនិក និងគ្រប់គ្រងអាជីវកម្ម «ពេទ្យយើង-PethYoeung», វេជ្ជបណ្ឌិតកត់ត្រាប្រវត្តិព្យាបាលអ្នកជំងឺលើក្រដាសរក្សានៅមន្ទីរពេទ្យ ហើយជួនកាលឱ្យអ្នកជំងឺទុកខ្លួនឯង ឯកសារទាំងនោះងាយខូច លំបាក់ទុកដាក់ ចំណាយលើការថែទាំ ជាគុណវិប្បត្តិមួយ នៃការមិនប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធឌីជីថល។
នៅក្នុងសំណួរនិងចម្លើយនេះ, លោក ប៊ិន សុជាតិ បាននិយាយអំពីថាតើប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុខាភិបាលបែបឌីជីថលដំណើរការដូចម្តេចនៅក្នុងបទពិសោធជាង ៤ឆ្នាំនៃអ្នកជំនាញក្នុងការថែទាំសុខភាពនិងបច្ចេកវិទ្យានេះ ហេតុអ្វីប្រព័ន្ធសុខាភិបាលបែបឌីជីថលគឺល្អសម្រាប់ការរីកចម្រើនវិស័យសុខាភិបាលនៅកម្ពុជា។
Q: តើដូចម្តេចដែលហៅថាប្រព័ន្ធសុខាភិបាលឌីជីថល?
A: ប្រព័ន្ធសុខាភិបាលឌីជីថលគឺជាប្រព័ន្ធមួយដែលយើងអាចទំនាក់ទំនងគ្នាបានស្រួលដោយប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធកម្មវិធីធ្វើជាវេទិកាក្នុងការភ្ជាប់រវាងអ្នកជំងឺនិងអ្នកព្យាបាល ដោយប្រព័ន្ធរក្សាទិន្នន័យព្យាបាលប្រកបដោយសុវត្ថិភាពនៅលើអនឡាញ។
Q: តើប្រព័ន្ធសុខាភិបាលឌីជីថលមានគុណសម្បតិ្តនិងគុណវិប្បត្តិអ្វីខ្លះ?
A: បើនិយាយពីគុណសម្បត្តិវាយើងធ្លាប់បានដឹងហើយ នៅពេលមុន នៅពេលដែលមានប្រវត្តិព្យាបាលឬក៏ការព្យាបាលអ្នកជំងឺ វេជ្ជបណ្ឌិតគាត់ជាអ្នកសរសេរក្រដាសឱ្យអ្នកជំងឺហើយជួនកាលអ្នកជំងឺអត់បានថែឯកសារបានត្រឹមត្រូវទេ។ ម្យ៉ាងទៀតសោត ឯកសារទាំងអស់នោះគេរក្សានៅមន្ទីរពេទ្យ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលរក្សានោះគឺមិនបានយូរទេ ហើយទុកយូរក៏វាខូច ព្រមទាំងលំបាកក្នុងការថែទាំ។ ដូច្នេះត្រូវចំណាយក្នុងការថែទាំច្រើនទៅលើឯកសារ។
ដូច្នេះវាជាគុណវិប្បត្តិមួយនៃការមិនប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធឌីជីថល គឺមានន័យថាធ្វើឱ្យគាត់ពិបាកទុកឯកសារ ពិបាករៀបចំឯកសារប្រវត្តិព្យាបាលអ្នកជំងឺ ព្រោះអ្នកជំងឺក្នុងការវិភាគរោគវិនិច្ឆ័យ ឬក៏ការព្យាបាលអ្នកជំងឺវាអាស្រ័យទៅលើព័ត៌មានរបស់អ្នកជំងឺ និងប្រវតិ្តនៃការព្យាបាលរបស់គាត់ថាតើគាត់ធ្លាប់ឈឺអីគេ គាត់ធ្លាប់មានបញ្ហាអីគេអត់។
ចឹងអាហ្នឹងគឺជាសារៈប្រយោជន៍មួយដែលឌីជីថល វាជួយឱ្យទី១ជួយឱ្យ រក្សាកំណត់ត្រាអ្នកជំងឺហ្នឹងនៅលើឌីជីថលដែលគាត់អាចរក្សាទុកបានរហូតហើយ វាមានសុវត្ថិភាព ហើយវាងាយស្រួលទៅរក ហើយវាងាយស្រួលភ្ជាប់អ្នកជំងឺហ្នឹងទៅជាមួយហ្នឹងពេទ្យផ្សេងៗទៀត ដើម្បីទទួលសេវាព្យាបាល ហើយវា បាទអាហ្នឹងគឺជាខ្ញុំនិយាយពីសារៈប្រយោជន៍របស់វា ហើយមួយទៀតធ្វើឱ្យយើងងាយស្រួល ក្នុងការទាញយកទិន្នន័យដើម្បីសម្រាប់អ្នកធ្វើគោលនយោបាយ ទាញយកទិន្នន័យផ្សេងៗទៀតយកមរៀបចំក្លាយជាគោលនយោបាយ ដើម្បីវិភាគទៅលើទិន្នន័យផ្សេងៗ ដើម្បីរៀបចំជាគោលនយោបាយ ដើម្បីជួយទៅដល់សេវា ឬក៏ពង្រឹងដល់សេវាសុខភាពសាធារណៈ។
ហ្នឹងគឺជាប្រយោជន៍នៃការប្រើប្រព័ន្ធឌីជីថលហើយ វាងាយស្រួល ហើយវាចំណេញពេលវេលា ហើយវាសន្សំសំចៃ ហើយវាជួយឱ្យការព្យាបាលហ្នឹងវាបានល្អ ហើយនិងទាញបាននូវគុណប្រយោជន៍មួយទៀត គឺមានន័យថា អ្នកជំងឺក៏ចំណេញពេល ហើយវេជ្ជបណ្ឌិតក៏ចំណេញពេល ហើយអាចតម្លៃនៃការព្យាបាលអាចកាត់បន្ថយតម្លៃមួយចំនួន ដើម្បីអាចឱ្យគាត់ទទួលសេវាព្យាបាលបាន ហើយមួយទៀតគឺវាជួយពង្រឹងគុណភាពនៃការព្យាបាលផងដែរ។
Q: តើប្រព័ន្ធសុខាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នមានការជឿនលឿនដែរឬទេ? ហេតុអ្វី?
A: ខ្ញុំឃើញ បើយើងនិយាយឱ្យវារីកចម្រើន ហ្មងយើង យើងមានការកើនឡើង គុណភាពឬក៏សេវាអីហ្នឹង ឬក៏ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់នៅមន្ទីរពេទ្យហ្នឹងយើងឃើញថា មានទំនើបៗគួរសម ដោយសារតែ មានការជំនួយក៏យើងព្យាយាម បង្កើនគុណភាពនៃការផ្តល់សេវា ហើយពិសេសនៅមួយរយៈចុងក្រោយនេះគឺមានន័យថា នៅមួយរយៈចុងក្រោយ១ឆ្នាំ២ឆ្នាំនេះ ដោយសារកូវីដផងយើងឃើញថា រដ្ឋាភិបាលក៏បង្កើនគុណភាព ឬក៏បង្កើនសេវាព្យាបាលអីហ្នឹង នៅក្នុងស្រុក ខ្ញុំឃើញថា ទាំងរដ្ឋនិងឯកជន ហ្នឹងយើងឃើញថា មានការកើនឡើង ហើយយើងឃើញថាមានឱកាសក្នុងការប្រកួតប្រជែង ខាងផ្នែកឯកជនច្រើន ឃើញមានមន្ទីរពេទ្យឯកជនចាប់ផ្តើមមានច្រើន។
អាហ្នឹងគឺជាការកើនឡើង មានន័យថាការកើនឡើង មានន័យថាការទទួលសេវានៅក្នុង ស្រុកហ្នឹងមានច្រើន ដើម្បីផ្តល់ឱកាសមួយសម្រាប់ឱ្យវិស័យឯកជនប្រកួតប្រជែង កាលណាប្រកួតប្រជែងគ្នាគេនិយាយអំពីគុណភាព និយាយអំពីតម្លៃ និយាយអំពីរឿងសេវា ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ ហ្នឹងឯង អាហ្នឹងយើងឃើញថា ជាទូទៅយើងអាចនិយាយបានថា មាន ការកើនឡើងក្នុងគុណភាព ប៉ុន្តែយើងត្រូវធ្វើការងារច្រើនទៀត ហើយមួយទៀតក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យា ក៏យើងឃើញថាមាន ការកើនឡើងដែរ ឧបមាថាលើកមុនក៏យើងមិនដែលឭថាប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងឌីជីថលទេ ប៉ុន្តែអាឡូវរដ្ឋាភិបាលលោកចាប់ផ្តើមធ្វើរឿងហ្នឹង ហើយគាត់បានធ្វើរឿងហ្នឹងយូរហើយ ប៉ុន្តែវាមានការរីកចម្រើនទៅតាមដំណាក់កាលរបស់វា។
ប៉ុន្តែមួយរយៈចុងក្រោយយើងឃើញថាមានការរីកចម្រើន ដូចជាកម្មវិធីពេទ្យយើង យើងប្រើជាមួយហ្នឹង មន្ទីរពេទ្យរដ្ឋឯកជន ដូចនៅថ្នាក់ជាតិ យើងមានន័យថា ក្នុងចំណោមមន្ទីរពេទ្យ ៨យើង យើងមានមន្ទីរ ៦ហើយគាត់ប្រើ អាចឹងមានន័យថា នៅតែ២ទៀតទេ មានន័យថាស្ទើរតែ ១០០%ទៅហើយ ដែលគាត់ចាប់ផ្តើមឌីជីថលនៅក្នុងប្រតិបត្តិការនៅមន្ទីរពេទ្យ ក្នុងការគ្រប់គ្រងប្រវត្តិរបស់អ្នកព្យាបាល ក្នុងការផ្តល់សេវា បែបឌីជីថល។
ចឹង ហើយនៅក្នុងវិស័យឯកជនវិញយើងឃើញថា នៅភ្នំពេញគាត់ប្រើ មានន័យថារហូតទៅដល់៣០ទៅ៤០% ដែលគាត់ប្រើកម្មវិធី យើង ឈ្មោះ ពេទ្យយើង សម្រាប់ឌីជីថលនៅOperation មន្ទីរពេទ្យចឹងអាហ្នឹង គឺជាការកើនឡើងនៃ ចំណែកឬក៏ការរីកចម្រើនមួយចំណែកធំនៃការ ផ្តល់សេវាព្យាបាលឬក៏ដើម្បីធានានូវគុណភាព នៃការព្យាបាលហ្នឹងទៅដល់អ្នកជំងឺ ហើយយើងឃើញថាមាន ក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាផ្សេងៗទៀតដូចជាមាន អ្នកខ្លះគាត់ធ្វើផ្នែកអប់រំសុខភាពទៅ យើងឃើញមានប្រព័ន្ធMedia មួយចំនួន គាត់ធ្វើរឿងការអប់រំផ្នែកសុខភាព ហើយឃើញប្រជាពលរដ្ឋចាប់អារម្មណ៍ ហើយមួយទៀតតាមបណ្តាញសង្គម។
យើងគិតថាវាជាការរីកចម្រើនមួយចំណែកធំមួយនៃ កាលបដិវត្តន៍មួយ ឬក៏ការប្រែប្រួលមួយប្រព័ន្ធសុខាភិបាលនៅកម្ពុជាយើង ហើយមួយទៀតថ្មីៗនេះដូចជា ខាងខ្ញុំយើងមានប្រព័ន្ធគេហៅថា Teleconsultation ឬក៏គេហៅថាប្រព័ន្ធសម្រាប់ផ្តល់ការព្យាបាល នៅលើទូរសព្ទដៃដែល យើងធ្វើហ្នឹងឈ្មោះថា E-health my clinic ដែលយើងអាចធ្វើទៅដល់ថ្នាក់ជាលក្ខណៈថ្នាក់ជាតិ ហើយនិងថ្នាក់តំបន់ដែលយើងភ្ជាប់ឱ្យមានហ្នឹង គឺយើងឃើញថា អាហ្នឹងគឺជាផ្នែកមួយនៃការរីកចម្រើននៃវិស័យសុខាភិបាល។
ហើយមួយទៀតយើងឃើញរដ្ឋាភិបាលក្នុងការប្រើប្រាស់សេវាវ៉ាក់សាំងអីៗហ្នឹង គឺគាត់ប្រើឌីជីថលទាំងអស់ របៀបភ្ជាប់ទំនាក់ទំនង ចឹងអាហ្នឹងគឺ ខ្ញុំអាចមើលឃើញពីទិដ្ឋិភាពពី Industry evolve យើងមានការប្រែប្រួល យើងមានការរីកចម្រើនច្រើន ប៉ុន្តែយើងនៅការងារដែលធ្វើច្រើន ដូចជាការអប់រំដល់អ្នកប្រើប្រាស់របស់យើងថាតើគាត់អាចយកប្រយោជន៍ពីទាំងអស់ហ្នឹងបានអត់ ហើយគាត់ធ្វើការងារហ្នឹងបានចូលរួមចំណែកក្នុងការលើកកម្ពស់ ឬក៏ផ្តល់មតិយោបល់សម្រាប់ការធ្វើឱ្យគុណភាពកាន់តែប្រសើរឡើងទាំងអ្វីដែលយើងមានហើយហ្នឹង បានកម្រិតណា អាហ្នឹងគឺជាចំណែកមួយទៀតដែលត្រូវធ្វើការងារ។
Q: ដើម្បីធ្វើឱ្យគុណភាពសេវាថែទាំព្យាបាលប្រកបដោយសមធម៌នៅកម្ពុជាដើរទាន់តម្រូវការរបស់ពលរដ្ឋនាពេលបច្ចុប្បន្ននិងទៅអនាគតនោះ តើលោកគិតថាក្រសួងសុខាភិបាលគួរមានយុទ្ធសាស្ត្របង្កើតថ្មីដូចម្តេចខ្លះ?
A: ការពិតក្រសួងសុខាភិបាលលោកមាន បើយើងមើលផែនការយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ក្រសួង ក្រសួងមានផែនការតាំងពីឆ្នាំ២០១០ ឬក៏២០១១ ១២ មករហូតដល់២០២០ ក្រសួងមានផែនការធ្វើDigitalization ហើយអ្វីដែលខ្ញុំគិតថា ប៉ុន្តែការធ្វើហ្នឹង គឺធ្វើទៅតាមទម្រង់ Fix ទៅតាមតម្រូវការ១០០ភាគរយ ចឹងអ្វីដែល អាហ្នឹងហើយដែលយើងធ្វើការងារ ដែលពួកគាត់ធ្វើការងារជាមួយវិស័យឯកជន ឬក៏គាត់គាំទ្រឱ្យមានវិស័យឯកជនចូលរួមហ្នឹង។
ចឹងខ្ញុំគិតថាអ្វីដែលក្រសួងគួរតែធ្វើសម្រាប់ធានាការផ្តលសេវាឱ្យមានគុណភាពហើយនិងសមធម៌គ្រប់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់ពីព្រោះអី គឺពង្រឹងទៅលើDigitalization ហើយនិងបន្តធ្វើឱ្យកាន់តែទូលំទូលាយទៀតទៅលើប្រព័ន្ធឌីជីថលឬក៏គេហៅថាប្រព័ន្ធសុខាភិបាលទំនើបឌីជីថលហ្នឹង ហើយធ្វើនឹងធ្វើការងារជាមួយនឹងវិស័យឯកជន មិនចាំបាច់តែជាមួយក្រុមហ៊ុនខាងខ្ញុំពេទ្យយើងហ្នឹងទេ ធ្វើជាមួយនិងវិស័យផ្សេងៗទៀត ដើម្បីបញ្ចូលគ្នាព្រោះយើងមិនអាចទាំងអស់ទេ ហើយមួយទៀត គឺយើងពង្រឹងគុណភាពនៃការផ្តល់ អ្នកដែលចូលរួមប្រើប្រាស់ហ្នឹង គឺយើងពង្រឹងធនធានមនុស្សដើម្បីប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធឌីជីថលហ្នឹងឱ្យបានស្ទាត់ជំនាញ ហើយនឹងបានទូលំទូលាយដើម្បីផ្តល់សេវាទៅគ្រប់ទិសទី ហើយមួយទៀតផ្តល់ការអប់រំទៅដល់អ្នកប្រើប្រាស់។
ហ្នឹងគឺ ខ្ញុំគិតថាជាអ្វីដែលគួរតែធ្វើបន្ថែមទៀត ហើយមួយទៀតគួរតែធ្វើការងារជាមួយវិស័យឯកជនឱ្យបានច្រើន ក៏ប៉ុន្តែមិនចង់និយាយតែក្រសួងសុខាភិបាលហ្នឹងមួយទេ គ្រប់ក្រសួងទាំងអស់ ព្រោះកាលណាធ្វើវិស័យឯកជន វិស័យឯកជនវាមាននិរន្តរភាពជាង ហើយវាមានការផ្តួចផ្តើមហ្នឹងច្រើន ដែលមានន័យថាបើកឱ្យកាសឱ្យមានការផ្តួចផ្តើមច្រើនដើម្បីយកទៅចូលរួមចំណែក អាហ្នឹងគឺជាអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន សូម្បីតែពូកន្លងមកក៏ធ្លាប់ធ្វើជាមួយវិស័យNGOច្រើន ប៉ុន្តែNGO ជាទូទៅគឺProject base មិនមែនជាIncome Revenue ដល់ពេលចឹងគាត់ធ្វើតាមគម្រោង ហើយចង់មិនចង់ធ្វើរួចចប់ ធ្វើរួចចប់ អត់អាចបន្តបានទេ។
ប៉ុន្តែបើធ្វើជាមួយវិស័យឯកជនយើងមាននិរន្តរភាពយូរ ហើយយើងអាចធ្វើការជាមួយគ្នា ហើយមានឱកាសបានអង្គុយគិតបានរយៈពេលវែងជាមួយគ្នាដើម្បីធ្វើម៉េចកែតម្រូវវិស័យសុខាភិបាលឱ្យ ពង្រឹងវិស័យសុខាភិបាលបន្តទៀតដើម្បីឱ្យយើងនេះបាន ចឹងហ្នឹងជាយុទ្ធសាស្ត្រដែលខ្ញុំគិតថាក្រសួងគួរតែបន្តធ្វើ ហើយខ្ញុំមិនថាអាហ្នឹងត្រូវបង្កើតថ្មីទេ និយាយថាបន្តធ្វើ បន្តពង្រឹងវា ហើយនិងធ្វើវាឱ្យកាន់តែទូលំទូលាយជាងមុន មានន័យថាគាត់មានហើយ ក្រសួងមានហើយ ក្រសួងធ្វើការងារហ្នឹងហើយ ហើយមួយទៀតពង្រឹងធនធានមនុស្សហើយនិងអ្នកផ្តល់សេវាហ្នឹងឱ្យបានច្រើន ចឹងគឺនៅពេលហ្នឹងគឺវានឹងមានការកើនឡើង ហើយមួយទៀតជំរុញឱ្យមានការចូលរួមពីវិស័យឯកជនទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេសអាហ្នឹង គឺជា ឱកាសមួយដែលយើងអាចពង្រឹងគុណភាពឬក៏ផ្តល់សេវាហ្នឹងហើយសេវានឹងមានការចុះថ្លៃហើយ។
Q: តាមទស្សនៈរបស់លោក តើកម្ពុជានឹងមានប្រព័ន្ធសុខាភិបាលឌីជីថលដែរឬទេ? ហេតុអ្វី?
A: ខ្ញុំអាចឱ្យសេនារីយ៉ូពីរ សម្រាប់ការគិត ប្រសិនបើយើងប្រឹងទាំងអស់គ្នា មានន័យថាទាំងប្រជាពលរដ្ឋមានន័យថាអ្នកប្រើប្រាស់សេវាព្យាបាលគាត់ចាប់ផ្តើមគិតអំពីការប្តូរឥរិយាបថមកគិតគូរអំពីសុខភាពគឺជាអាទិភាពសម្រាប់ជីវិត សម្រាប់សុភមង្គលនៅក្នុងគ្រួសារ សម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារគឺអាហ្នឹង ហើយមួយទៀតការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធឌីជីថលដើម្បីធ្វើឱ្យសេវាមានគុណភាព។
ក្នុងនាមជាអ្នកផ្តល់សេវា ខ្ញុំគិតថាទៅរួច ហើយមួយទៀតរដ្ឋាភិបាលបន្តការលើកទឹកចិត្តមានន័យថាបើកឱ្យមានការចូលរួមពីភាគីពាក់ព័ន្ធទាំង ពិសេសធ្វើការដៃគូរជាមួយហ្នឹងPrivate sectors តាមរយៈគេហៅថាSustainable Development Goals ឬផែនការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព Goal ទី១៧ គឺមានន័យថាឱ្យprivate sectorចូលរួមឱ្យបានច្រើន ព្រោះPrivate sector នឹងមានគំនិតផ្សេងៗគ្នា និងមានគំនិតផ្តួចផ្តើមថ្មីៗច្រើនដែលមានឱកាសចូលរួមជាមួយរដ្ឋាភិបាល ហើយធ្វើការហ្នឹងរួមគ្នាចឹង វាមាននិរន្តភាពទៀត ចឹងវាអាចជួយឱ្យបន្តធ្វើការងារហ្នឹងបាន ហើយមួយទៀតយើងពង្រឹងសមត្ថភាពវេជ្ជបណ្ឌិតយើង(រដ្ឋ)មានតួនាទីពង្រឹង ហើយនឹងឯកជន តាមគ្លីនិកឯកជនមួយៗគាត់ចាប់ផ្តើមពង្រឹងគុណភាពផ្តល់សេវា ហើយនឹងពង្រឹងផ្នែកជំនាញបន្ថែមទៀត។
អាហ្នឹង យើងអាចទៅបាន ហើយមួយទៀតអ្នកដែលផ្តល់សេវាហ្នឹងគាត់ប្តូរឥរិយាបថ មានន័យថាគាត់ប្តូរទំលាប់ការផ្តល់សេវាតាមលក្ខណៈបែបប្រពៃណីឬក៏និយាយថាការផ្តល់សេវាដោយមិនសូវខ្វល់ខ្វាយពីការរក្សាប្រវត្តិព្យាបាលឬកំណត់ត្រារបស់អ្នកជំងឺ មកគិតពីការរក្សាប្រវត្តិទាំងអស់ហ្នឹង ហើយមកគិតពីឱកាសនៃការប្រើDigitalize។
គឺយើងអាចទៅរួច ប៉ុន្តែត្រលប់មកវិញប្រសិនបើយើងមិនបានគិតគួរលើរឿងទាំងអស់ហ្នឹងទេ មានន័យថាប្រជាពលរដ្ឋក៏គាត់មិនសូវខ្វល់ខ្វាយពីសុខភាពគាត់ ដោយគាត់គិតថាសុខភាពមិនមែនជារឿងអាទិភាពទីមួយចឹងទេ ខ្ញុំមិននិយាយថារដ្ឋាភិបាលម្នាក់ឯលោកធ្វើអស់ទេ គឺត្រូវការការចូលរួម គឺចូលរួមពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ហើយទាំងអ្នកប្រើប្រាស់សេវាផង។
ចឹង ហើយមួយទៀតកាលអ្នកប្រើប្រាស់គាត់បន្តកាត់បន្ថយនៃការទៅទទួលសេវានៅខាងក្រៅប្រទេស ដោយងាកមកទទួលសេវានៅខាងក្នុង ហើយផ្តល់មតិត្រលប់ទៅកាន់អ្នកផ្តល់សេវាជាប្រចាំ ហើយចឹងធ្វើឱ្យអ្នកផ្តល់សេវាហ្នឹងឬក៏រដ្ឋហ្នឹងគាត់មានឱកាសពង្រឹងគុណភាព ព្រោះរាល់ថ្ងៃនេះមែនទែនទៅយើងចេញទៅរកសេវាសុខភាពនៅក្រៅប្រទេស ដោយមានការយល់ថាសេវាសុខភាពនៅក្រៅប្រទេសល្អ។
ចឹងហើយលុយដែលយើងយកទៅចាយនៅខាងក្រៅប្រទេស ត្រូវបានគេយកទៅពង្រឹងគុណភាពសុខាភិបាលរបស់គេបាត់ហើយ ដូច្នេះពង្រឹងទាំងឌីជីថលនិងមិនឌីជីថលប្រទេសក្រៅគេមានលុយសម្រាប់ពង្រឹងហើយ ផ្ទុយទៅវិញប្រសិនបើយើងព្យាបាលនៅក្នុងប្រទេស លុយទាំងអស់និងចូលទៅដល់អ្នកផ្តល់សេវានៅក្នុងស្រុក ទាំងរដ្ឋទាំងឯកជន ចឹងរដ្ឋនិងឯកជនគាត់មានឱ្យកាសយកលុយ ដើម្បីពង្រឹងសេវានៅក្នុងស្រុក ចឹងគាត់អាចយកទៅប្រើប្រាស់ចំណាយផ្នែកពង្រឹងសមត្ថភាពបុគ្គលិករបស់គាត់។
ពង្រឹងទៅលើសេវាប្រតិបត្តិការរបស់គាត់ ពង្រឹងទៅលើឌីជីថល ឬហៅថាធ្វើឱ្យទំនើបកម្មផ្នែកឌីជីថលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យឬក៏គ្លីនិករបស់គាត់ចឹង ចឹងហើយនេះគឺជាចំណែកនៃការចូលរួម ហើយប្រសិនបើយើងឈប់ជឿជាក់ យើងមិនចូលរួមចំណែកក្នុងការពង្រឹង ចឹងយើងក៏មិនអាចទៅមុខបានដែរ៕
