(កំពង់ធំ)៖ ការកាត់​ឆ្វៀល​យក​​ទំហំ​​ផ្ទៃដី​​ព្រៃ​​ណាមួយ​​ម​ក​​បង្កើត​​ជា​​សហគមន៍​ចំណុះ​​ឱ្យ​​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​​ក្នុង​​តំប​​ន់​​ជាអ្នក​មើល​ថែរ និង​ដាំស្តារ​កូនឈើ​​ឡើង​វិញ​ ជាវិធីសាស្រ្ត​ក្នុង​ទប់ស្កាត់​ការកាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃ​​យក​ឈើ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម ឬ​យក​ដី​ធ្វើ​កសិកម្ម​ដោយខុសច្បាប់​។ នេះជា​ការ​យល់​ឃើញ​ដូចៗ​គ្នា ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​សហគមន៍​ព្រៃឈើ​ស្រែ​ក្រ​សាំង។​

កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ សហគមន៍​ព្រៃឈើ​ស្រែ​ក្រសាំង​បាន​ដាំ​បង្ហើយ​កូនឈើ​ចំនួន​២៥,៧០០​ដើម មានដូចជា​ក្រញូង ត្រសេក អង្កាញ់ រាំងទឹក ស្តៅ លើ​ផ្ទៃដី​ទំហំ​៤០ហិចតា ស្ថិត​ក្នុង​ឃុំពពក ស្រុក​ស្ទោង ខេត្ត​កំពង់ធំ ដែល​ជា​ជា​ថ្ងៃ​​បិទ​បញ្ចប់​កម្មវិធី​ដាំ។​ កម្មវិធី​នោះ​​​មាន​ការចូលរួម​ពី​អភិបាល​ខេត្ត​កំពង់ធំ មន្ទីរពា​ក់ព័ន្ធ​មួយ​ចំនួន និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​សហគមន៍​ប្រមាណ​១០០នាក់ ក្រោម​​គម្រោង​ជីវិត និង​ធម្មជាតិ ដែល​ទទួល​ជំនួយ​ពី​អង្គការ​ស្បៀង និង​កសិកម្ម​នៃ​​​សហប្រជាជាតិ (FAO)។

ប្រធាន​សហគម៍​ព្រៃឈើ​ស្រែ​ក្រសាំង លោក ឡេង សុឃី ប្រាប់​ញូវស៍រូម​ខេមបូឌា (Newsroom Cambodia) ថា កន្លង​មក​តំបន់នេះ​មិន​ទាន់​ដាក់​ចូល​ជា​សហគមន៍​ទេ ដោយ​ធ្លាប់​មាន​ព្រៃដែ​រ តែ​ជាព្រៃ​របោះ​ដែល​នៅ​ដាច់ៗ​ពី​គ្នា។ លោក​បន្ត​ថា បច្ចុប្បន្ន​ព្រៃឈើ​ប្រភេទ​នេះ​បាន​ថមថយ ស្របពេល​ដែល​មាន​គម្រោង​ដាំ​ស្តារ​កូនឈើ ដូច្នេះ​សហគមន៍​​រីករាយ​​ដាំឡើង​វិញ ដោយ​​​មាន​ពលរដ្ឋ​ចូលរួម​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ដាំ។​

លោកបញ្ជាក់ថា៖ «មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ច្រើន​គាត់​ស្ម័គ្រ​ចិ​ត្ត​ទៅ មាន​តែដ​ណ្តើម​ឈើ​គ្នា​ដាំ។ គណៈ​កម្មការ​គ្រប់គ្រង​​ដាំ​ហ្នឹង គ្រប់គ្រង​គាត់​អត់​បាន​ទេ គាត់​ទៅ​ច្រើន​ពេក»។

ពលរដ្ឋ​ម្នាក់​រស់​នៅ​ក្នុង​សហគមន៍​ព្រៃឈើ​ស្រែ​ក្រសាំង ដែល​បាន​ចូលរួ​ម​ក្នុង​ពិធី​ដាំកូន​ឈើនោះ​​ដែរ អ្នកស្រី​ ជីន យ៉ាំ ​រៀបរាប់ថា អ្នកស្រី​បាន​​ចូលរួម​ដាំកូនឈើ​​ជាមួយ​ក្រុម​របស់​អ្នកស្រី មានគ្នា​ប្រមាណ​ជា​៤០នាក់ ដាំ​បាន​២,០០០​ដើម។ ស្រ្តី​វ័យ​​៤៦ឆ្នាំ​រូប​នេះ​បន្ថែមថា​ ព្រៃឈើ​ពិ​តជា​សំខាន់ មាន​ព្រៃឈើ ទើប​មានទឹកភ្លៀង ហើយការដាំស្តារក្នុងពេលឥឡូវនេះ គឺដើម្បីក្មេងជំនាន់ក្រោយ។

អ្នកស្រី​បញ្ជាក់ថា​៖ «បើ​អត់​ព្រៃឈើ អត់​មាន​ទឹក​ភ្លៀង មើល​គ្រោះ​មើ​ល [រាំង​ស្ងួត] ឡាប់ [ងាប់] ស្រូវ​អស់​រលីង។ ទើប​តែ​បាន​ភ្លៀង​នេះ​តើ អរ​ចង់​ងាប់។ បើយើង​អត់​ដាំ ចេះ​តែ​កាប់​បំផ្លាញ​ទៅ ចេះតែ​អស់​ទៅ កូន​ចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​អី»។

លោក ទឹម ម៉ា ឡៃ សកម្មជន​បរិស្ថាន​ ​មួយ​រូប ផ្តល់​សម្ភាសន៍​ដល់​ញូវស៍រូម​ខេមបូឌា តាម​ទូរស័ព្ទ​ថា លោក​ក៏​យល់ស្រប​ដែរ​ថា​ ការបង្កើត​សហគមន៍​ព្រៃឈើ​អាច​ចូលរួម​ទប់ស្កាប់​ការកាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃឈើ ប៉ុន្តែ​លោក​ថា វា​ជា​ចំណែក​មួយ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ លោកបន្ថែម​ថា ដើម្បី​ការពារ​ព្រៃឈើបម្រុង​ទុក និង​ព្រៃ​ការពារ​ទាំងមូល ដោយ​រាប់​បញ្ចូល​តំបន់​ព្រៃឈើ​ដែល​សហគមន៍​គ្រប់គ្រង​ផង រដ្ឋាភិបាល​ចាំបាច់​ត្រូវតែ​មាន​យន្តការ​ច្បាប់​ ប្តេជ្ញាចិត្ត​ដាក់​ទោស​​​លើ​​ជ​ន​ទាំងឡាយ​ណា​បំ​​ផ្លាញ​ព្រៃឈើ។​

លោកថា៖ «សហគមន៍​ព្រៃឈើ​គាត់​មាន​អំណាច​កា​រពារ​ក្នុង​កម្រិត​សហគមន៍​របស់​គាត់ បើ​បង្កើត​ក្នុង​ទំហំ​ណាមួយ គាត់​អាច​ការពារ​ក្នុង​ទំហំ​នោះ»។

លោក ញ៉ក់ ស៊ីវឿន តំណាង​អង្គការ FAO ​មាន​ប្រសាសន៍​​ថា ​ការដាំ​ស្តារ​​ព្រៃឈើ​នៅ​​​​ទីនេះ ធ្វើឡើង​នៅ​លើ​គម្រប​ព្រៃឈើ​ចាស់​ដែល​​រ​ង​​ការកាប់​​បំផ្លាញ និង​ឆេះព្រៃ​នៅ​រដូវ​ប្រាំង នាំ​ឱ្យ​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ទីវាល​ដោយ​បន្សល់​ទុក​នូ​វ​ព្រៃឈើ​តិចតួច។ លោក​បន្ថែម​ថា ការដាំ​ស្តារ​កូនឈើ​របស់​សហគមន៍​នេះ នឹង​ផ្តល់​ជា​អនុផល​ព្រៃឈើ ធនធាន​ព្រៃឈើ និង​ប្រព័ន្ធ​បរិស្ថាន​ផ្សេងៗ ដូច​ជា​​ទឹក​ក្រោម​ដី មក​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​វិញ នៅពេ​ល​ខាងមុខ។

មន្ត្រីដឹកនាំគម្រោងជីវិត និងធម្មជាតិ រូបនេះ​អះអាង​ថា ការដោះស្រាយ​កុំ​ឱ្យមា​នការ​ទន្ទ្រាន​ព្រៃ ​ជា​រឿង​ស្មុគស្មាញ​ ប៉ុន្តែ​លោក​​ថា ប្រសិន​បើ​តំបន់​គម្រប​ព្រៃឈើ​ណាមួយ​បាន​ដាក់​បញ្ចូល​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​សហគមន៍​ហើយ​នោះ ការបារម្ភ​ពី​ការលួច​កាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃឈើ​នឹ​ង​ត្រូវ​កាត់​បន្ថយ។ លោក​ថា​គារ​កាត់​បន្ថយ​គឺ​ដោយសារ​ផល​ប្រយោជន៍​ព្រៃឈើនឹ​ង​ផ្តល់មកកាន់ពលរដ្ឋ​ក្នុង​​សហគមន៍​ ហើយ​ពលរដ្ឋ​​នឹង​​ចូលរួម​ថែររក្សា​ដោយ​ក្តី​ស្រលាញ់ ​ហើយ​នឹង​រាយការណ៍​ទៅ​កាន់​សមត្ថកិច្ច​ជាប់​ជា​ប្រចាំ​ក្នុង​ករណី​មាន​បទល្មើស។

លោក​បញ្ជាក់​ថា៖ «ការដាំ​ស្តារព្រៃឈើ​នៅ​ក្នុង​សហគមន៍ វា​អាច​រួម​ចំណែក​បាន​ច្រើន ច្រើន​ជាង​យើង​មិន​ធ្វើ​សោះ។ ក្នុង​ការកាប់​បំផ្លាញ ឬ​ក៏​ឆ្ការ​ដី​របស់​សហគមន៍​នឹង​ថយ​ចុះ​ដោយសារ​ការដាក់​ដាំ វត្តមាន​យើង​នៅ​ទីនេះ យើង​ចូ​ល​ទៅ​មើល​ញឹកញាប់ យើង​ធ្វើ​ផ្លូវ​ភ្លើង យើង​ផ្សព្វផ្សាយ​ផ្តល់​ចំណេះដឹង​ដ​ល់​មូលដ្ឋាន»។

លោក កែវ នន មេឃុំពពក ​មានប្រសាសន៍​ថា ព្រៃឈើ​ដែល​បាន​បាត់បង់​នៅ​ក្នុង​ដែនដី​សមត្ថកិច្ច​របស់​ឃុំ មាន​ទំហំ​ប្រមាណ​ជា​៣០​ភាគរយ ហើយ​ថា ការបាត់បង់​នេះ ដោយសារ​ពលរដ្ឋ​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​អ្នក​កាប់​ទន្ទ្រាន​យ​កដី​ធ្វើ​កសិកម្ម។ លោកបន្ថែម​ថា ពលរដ្ឋ​ណាដែ​ល​បាន​កាប់​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ឱ្យ​ធ្វើកិច្ច​សន្យា​ឈប់​កាប់ និង​ដក​យក​ដី​មក​ដាក់​ចូល​ជា​សហគមន៍​ជា​អ្នក​មើល​ថែ​រក្សា និង​ដាំ​ស្តារ​ព្រៃឈើ​ឡើង​វិញ។

លោកបញ្ជាក់ថា​៖ «ការដាំ​ឡើង​វិញ​នេះ គឺ​ដាំ​នៅ​ព្រៃ​សហគមន៍​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន គាត់​ទៅ​កាប់​បំផ្លាញ។ ហើយ​អាជ្ញាធរ សហការ​ជាមួយ​សមត្ថកិច្ច​ពាក់ព័ន្ធ​ចុះ​ទៅ​ធ្វើ​កិច្ច​សន្យា​ដើ​ម្បី​ទប់ស្កាត់ ហើយ​យើង​ដក​ដី​នោះ​ម​កដាំកូន​ឈើឡើ​ងវិញ»។

លោក សុខ លូ អភិបាលខេត្តកំពង់ធំ​ថ្លែងថា ការដាំដើម​ឈើ​មិនមែន​ជា​កាតព្វកិច្ច​របស់​ជន​ណា​ម្នាក់​ផ្តាច់​មុខ​នោះ​ទេ តែ​​ជារ​បស់​​​ទាំងអស់​គ្នា ដែល​ចាំបាច់​ត្រូវ​មាន​ការចូល​រួម ទាំង​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត មន្ទីរ អង្គការ និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​តាម​មូលដ្ឋាន​ផ្ទាល់​តែ​ម្តង។ លោក​បន្ត​ដោយ​បង្ហាញ​អំពី​ផល​វិបាក​នៃ​ការ​បាត់​បង់​ព្រៃឈើ​ថា គ្មាន​ព្រៃឈើ នឹងគ្មា​នទឹ​ក​ភ្លៀង នឹង​ឈាន​ទៅ​ជួប​ការពិបាក​ដោយ​មិន​អាច​បង្ក​បង្កើន​ផល​ដំណាំ​បាន។

អភិបាលខេត្តកំពង់ធំ​រូប​នេះ​បានលើកឡើង​ពី​សម្តី​​​របស់​​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ថ្លែង​កាល​ពី​ពេល​កន្លង​ទៅ​ថា រដ្ឋបាល​ខេត្ត និង​មន្ទីរ​ពាក់ព័ន្ធ​ ត្រូវ​ប្រគល់ដី​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​ដាំដុះ​ អាស្រ័យ​ផល​ជា​​យូរ​យារ​ណាស់​មក​ហើយ ជូន​ពួក​គាត់ ប៉ុន្តែ​មិនមែន​មាន​ន័យ​ថា​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឱ្យ​ពលរដ្ឋ​ទៅ​កាប់​ទន្ទ្រាន​​ព្រៃ​យ​​ក​ដី​មក​ធ្វើ​កសិកម្ម​បង្ក​បង្កើន​ផល​នោះ​ទេ។

លោក សុខ លូ បន្ថែមថា ក្នុង​ករណី​ពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ​ចង់​បាន​ដី​យក​ដាំដុះ ត្រូវ​ដាក់​ពាក្យ​ស្នើ​សុំ​មក​អាជ្ញាធរ។  ​​លោក​ថា​ លោក​ក៏​​បាន​​ដា​ក់​បទបញ្ជាទៅ​កាន់អាជ្ញាធរ​ក្រោម​បង្គាប់​ ឱ្យ​អនុវត្ត​ដោយ​ឱ្យ​តឹងរ៉ឹង មិន​ត្រូវ​លើកលែង​ឱ្យ​ជន​ណា​ដែល​​កាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃ​យ​​កដីមកធ្វើកម្មសិទ្ធិ​ផ្ទាល់ខ្លួន​នោះ​ទេ។

លោកបញ្ជាក់​ថា៖​ «បងប្អូន​ណា​ដែល​នៅ​តែ​បំពាន​ការកាប់ដីព្រៃឈើ​យក​ទៅ​ធ្វើ​កម្មសិទ្ធិ កាប់ដី​ព្រៃ​សហគមន៍ កាប់​កាប់​កាប់ អាហ្នឹង​គឺ​ថ្ងៃក្រោយ​ឱ្យ​ទៅ​ដេ​ក​ស៊ីបាន​ស្រាប់​ហើយ​ [ជាប់ពន្ធនាគារ]»។

របាយការណ៍​មួយ​របស់​អង្គការ​ណាសា ចេញ​ផ្សាយ​កាល​ពីថ្ងៃទី១០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ បាន​បង្ហាញ​ថា គម្រប​ព្រៃឈើ​ដែ​ល​ធ្លាប់​មាន បាន​រលាយ​បាត់​រូបរាង ហើយ​ប្រែ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ក្រឡា​ចត្រង្គ​ដោយការ​បង្កើត​ផ្លូវ​ថ្នល់ និង​ការដាំ​ដំណាំ​​កៅស៊ូ​ក្នុង​​ទ្រង់​ទ្រាយ​ធំ។ ការលាត​ត្រដាង​ពីការ​បាត់បង់​នេះ​​ធ្វើ​ឡើង​តាមរយៈ​កា​រប្រៀបធៀប​រូប​ផ្កាយ​រណប Landsat ពី​តំបន់​គម្រប​ព្រៃឈើ​រវាង​ព្រំប្រទល់​ខេត្ត​កំពង់​ធំ និង​កំពង់ចាម ពី​ថ្ងៃទី​៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០០ និង​ថ្ងៃទី៣០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ២០១៥​។ របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ណាសាមួយនេះ ​ត្រូវ​បាន​ច្រានចោល​ដោយ​ក្រសួង​បរិស្ថានកម្ពុជា​ ៤ថ្ងៃ​បន្ទាប់ពី​អង្គការ​ណាសា​ចេញ​ផ្សាយ៕​