យុវជនទាំងពីរភេទ ជាសសរទ្រូងរបស់ប្រទេសជាតិ ដែលមិនអាចខ្វះបាន ។ យ៉ាងណាមិញ មុននឹងឈានទៅដល់ការរីកលូតលាស់ធំធាត់ ទាំងផ្នែកផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តបានល្អ លុះត្រាតែ យុវជនយុវនារី ទទួលបាននូវឱកាសស្មើគ្នា ទាំងក្នុងមជ្ឃដ្ឋានរស់នៅ ការអប់រំ ការថែទាំ ផ្នែកបញ្ញា និងស្មារតីដូចគ្នា ដែលក្នុងនោះគ្រួសារ ជាពិសេស ការចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយឪពុកម្តាយផ្ទាល់ ពិតជាដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ដែលមិនអាចខ្វះបាន ដើម្បីធានាដល់ការអភិវឌ្ឍមួយដែលបរិបូរណ៌ មុននឹងពួកគាត់ក្លាយខ្លួនជាយុវជនដែលជា សក្តានុពលពលរដ្ឋរបស់សង្គម។
មុននឹងឈានដល់ការសិក្សាស្វែងយល់ពីសាលារៀន និងមជ្ឈដ្ឋានសង្គមទាំងមូល មនុស្សគ្រប់រូបមិនថាប្រុស ឬស្រី តែងឆ្លងកាត់ការដុសខាត់ទាំងការគិត អាប្បកិរិយា តាមរយ:ការអប់រំទូន្មាន របៀបរបបក្នុងការរស់នៅ ការចិញ្ចឹមបីបាច់ ក្នុងក្រុមគ្រួសារ ដែលប្រៀបបានជាបង្គោលគ្រឹះ មិនអាចខ្វះបាន។ ក្នុងនោះដែល យើងមើលឃើញថា សង្គមខ្មែរនៅមាននិន្នាការ ក្នុងការអប់រំកូនប្រុស ស្រី ក្នុងរបៀបរបបដែលមានលក្ខណ:ជាគំនាប ដែលដាក់សម្ពាធទៅកូនប្រុស ស្រីផ្អែកតាមតួនាទីយេនឌ័រ តែមិនមែនស្របតាមលក្ខណ:ពិសេសពីធម្មជាតិ របស់ពួកគេនោះទេ។
ដោយមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថាក្នុងសម័យកាលទំនើបក្នុងយុគសម័យកាលថ្មីនេះ យើងមិនទាន់ដឹងច្បាស់ទេថា តើផ្នត់គំនិតដែលអប់រំកូនប្រុសឱ្យធ្វើតែការងារខាងក្រៅ និងធ្ងន់ៗ ឯកូនស្រីបង្រៀនឱ្យតែចេះការងារចង្ក្រាន និងមិនអាចដើរហើរបានដោយសេរីដូចកូនប្រុសនេះ វិវត្តន៍ទៅជាយ៉ាងណាទេ។ Newsroom Cambodia បានសម្ភាសន៍ប្រជាពលរដ្ឋកាលពីថ្ងៃទី២១ ខែមិថុនា នេះចំនួន៥រូប ពីការយល់ឃើញរវាងការចិញ្ចឹមកូនប្រុស និងកូនស្រី ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
អ្នកស្រី អ៊ី រតនា ដែលជាកសិករ មានវ័យ៥០ឆ្នាំ បានប្រាប់ Newsroom Cambodia ថា ៖ «អត់ចង់ស្អប់កូនប្រុសទេ! តែកូនប្រុស ពិបាកថែណាស់។ វានិយាយអត់ស្តាប់ អត់តាមម៉ែឪ អីអ៊ីចឹង។ ប៉ុន្តែបើកូនស្រី ម៉ែឪនិយាយអីស្តាប់តាម»។
អ្នកស្រីដែលមានកូនស្រី៣នាក់ និងកូនប្រុស២នាក់រូបនេះបានបន្ថែមថា សម្រាប់ឱកាសចេញទៅធ្វើការឆ្ងាយៗ ឬទៅសិក្សាបន្ត គឺផ្តល់អាទិភាពឱ្យកូនស្រីរបស់ខ្លួនច្រើនជាង ព្រោះដោយអ្នកស្រី រតនា មានចិត្តស្រឡាញ់កូនស្រីជាង ដោយមើលឃើញថា កូនស្រីៗរបស់គាត់ទាំង៣ មានទាំងលទ្ធផលសិក្សាល្អ ព្រមទាំងដើរតាមគន្លងធម៌ ដែលផ្ទុយពីកូនប្រុសទាំង២ ដែលធ្វើឱ្យអ្នកស្រីដែលជាម្តាយមានការព្រួយបារម្ភរហូត។
លោក អម សុវណ្ណ ដែលជាអ្នកបើកបរ ក្នុងវ័យ៤១ ឆ្នាំ បាននិយាយពីបទពិសោធន៍ដែលចិញ្ចឹមកូនស្រី ២នាក់ ថា៖ «ខ្ញុំអត់សូវដឹងដែរ រឿងចិញ្ចឹមកូនដោយសារខ្ញុំធ្វើការចឹងទៅការមើលបីបាច់ថែកូន គឺខាងប្រពន្ធខ្ញុំ។ តែគ្រាន់ថា ការចិញ្ចឹមកូនស្រីរៀង ក្មេងឥឡូវទេដោយសារវារពឹសច្រើន អានឹងសម្រាប់ពេលតិចតួចនៅពេលដែលខ្ញុំនៅជាមួយគាត់។ ខ្ញុំគិតថា ទាំងប្រុសទាំងស្រីពិបាកដូចគ្នា ព្រោះក្មេងឥឡូវវារពឹសច្រើន វាលេងច្រើន យើងនិយាយអីហាមឃាត់វាអត់ស្តាប់»។
លោក បញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើអនាគតទៅកូនស្រីគាត់ត្រូវមានភារកិច្ចចេញទៅខាងក្រៅ លោកនឹងអនុញ្ញាតឱ្យកូនស្រីរបស់លោក ចេញទៅបាន។ ប៉ុន្តែ គាត់សង្កត់ធ្ងន់ថាក្នុងករណីនេះអាចកើតឡើងបាន លុះត្រាតែកូនស្រីរបស់លោក មានភាពរឹងមាំ មិនទន់ជ្រាយ មិនមានភាពភ័យខ្លាច និងអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានដោយខ្លួនឯង ។
លោក សុវណ្ណ បង្ហាញពីគោលបំណងថា ខ្លួនចង់ឱ្យកូនស្រីហាត់រៀនកីឡា និងក្បាច់គុនដែរ។ ព្រោះលោកពិតជាចង់ឱ្យបុត្រីទាំងពីរ របស់លោកមានភាពរឹងមាំ និងក្លាហាន។ លោកបានបន្តថា ប្រសិនបើថ្ងៃខាងមុខគាត់មានកូនប្រុស ក៏គាត់នឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យទៅក្រៅផ្តេសផ្តាសដែរ ប្រសិនបើកូនប្រុសនោះមិនមានស្មារតីរឹងមាំ សម្រាប់ម្ចាស់ការលើខ្លួនឯងនោះ។ ហើយគាត់មិនត្រឹមតែចង់បង្រៀនកូនស្រីឱ្យមានស្មារតីល្អនោះទេ តែគាត់ក៏ចង់ឱ្យកូនប្រុសបែបនេះដូចគ្នាដែរ។
លោក ចុង គុណ ជាកម្មករសំណង់ មានកូនប្រុសក្នុងបន្ទុកចំនួន៤ នាក់ ទោះបីមិនទាន់មានកូនស្រីមែនតែខ្លួនតែងគិតគូរពីថ្ងៃអនាគតទៅ ប្រសិនបើមានកូនស្រីវិញថាខ្លួនគួរចិញ្ចឹមកូនស្រីនោះបែបណាថា ៖ «ធ្លាប់គិតថា ប្រសិនបើមានកូនស្រីយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ច្រើនជាងកូនប្រុសបន្តិច ព្រោះអីគេវាទន់ខ្សោយជាងកូនប្រុស។ កូនប្រុសវារៀងរឹងមាំជាង។ អញ្ចឹងយើងចិញ្ចឹមវាពីរនឹងខុសគ្នា ក្នុងការហូបចុក និងការលេង ចំណីអាហារគ្រប់យ៉ាងតាំងពី អនាម័យ ឬមិនអនាម័យ»។
មូលហេតុដែលធ្វើឱ្យលោក គុណ មើលឃើញថាកូនស្រីទន់ជ្រាយជាងកូនប្រុស ដោយសំអាងថា កូនស្រីមានកម្លាំងខ្សោយស្រាប់ពីធម្មជាតិ ឯកូនដែលមានភេទប្រុសមានកម្លាំងខ្លាំងស្រាប់ ។ ប៉ុន្តែលោក ក៏បាននិយាយថា៖ «កម្លាំងវិញប្រសិនបើគេធ្លាប់ហ្វឹកហ្វឺន ពីតូចមក។ វាអាចនឹង រៀងត្រឹសៗគ្នាចឹងទៅ វាអាចស៊ូស៊ីគ្នាបាន»។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បុរសវ័យកណ្តាលរូបនេះ នៅតែគិតថាខ្លួននឹងមានការព្រួយបារម្ភខ្ពស់ចំពោះកូនស្រី ដោយយល់ថាត្រូវការការមើលថែ យកចិត្តទុកដាក់ជាងកូនប្រុស។ លោកបានបន្ថែមថា ត្រូវមានការតុបតែងខ្លួនចំពោះកូនស្រីទៀតផង ដោយឡែកកូនប្រុសមិនចំបាច់នោះទេ ។
ងាកមកមើលខាង អ្នកស្រី ពេជ្រ សុភា ដែលជាមេផ្ទះ និងចិញ្ចឹមកូនប្រុសតូច១ ស្រី១ បានរៀបរាប់ពីភាពខុសគ្នាក្នុងការចិញ្ចឹមរវាងកូនប្រុស និងកូនស្រីថា៖ «គ្រាន់តែថា ក្មេងប្រុសវារៀងរពឹសជាងក្មេងស្រី ហើយវារឹងជាងក្មេងស្រី។ បើថាក្មេងស្រីវា អត់អីទេ វាស្រួលនិយាយ។ យើងនិយាយឆាប់ស្តាប់ យើងនិយាយទៅវាឆាប់ចាប់បាន»។
ឯការងារផ្ទះវិញម្តាយរូបនេះតែងបង្រៀនឱ្យកូនដែលមានភេទស្រីឱ្យចេះធ្វើជាមុន ព្រោះយល់ថាជារឿងធម្មតារបស់មនុស្សស្រីដែលត្រូវចេះការងារអស់ទាំងនេះ ដោយកូនប្រុសមិនសូវជាចាំបាច់ក្នុងការចេះធ្វើក៏បានដែរ។
«សូម្បីតែរាល់ថ្ងៃពេលបងធ្វើការបោកខោអាវ ឬក៏អី បងយកខោអាវយកមកបត់អី ក៏កូនស្រីគឺជួយបងបាន និយាយទៅឃើញយើងធ្វើគឺមកជួយ។ តែបើថាកូនប្រុសគឺ អត់ទេ! ដឹងតែលេង និយាយទៅដឹងថាលេងមួយមុខទេ ។ បើកូនស្រីឃើញយើងធ្វើចឹងទៅជួយលាងចាន ជួយបោសផ្ទះ ជួយអី និយាយទៅមួយចប់។ បត់ខោអាវ អត់ឱ្យបត់ខឹងទៀត។ ហាលខោអាវ ហាលអី និយាយទៅជួយមួយចប់ លាងចានលាងអី មិនបាច់បង្គាប់ទេ មិនបាច់ប្រាប់ទេ មួយកំផ្លេ»។
យ៉ាងណាមិញ អ្នកម្តាយរូបនេះ នៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់ការព្រួយបារម្ភចំពោះកូនស្រី និងការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ជាងកូនប្រុសជាពិសេសនៅពេលធ្វើដំណើរចេញក្រៅ នាពេលនាកូនៗប្រុសស្រីរបស់ខ្លួនធំដំណាលគ្នា ។ សម្រាប់ការបង្ហាត់កូនស្រីឱ្យចេះលេងកីឡា ឬក្បាច់គុនសម្រាប់ទុកការពារខ្លួននោះ អ្នកស្រីរូបនេះនៅមិនទាន់អាចឆ្លើយបានថាត្រូវបង្រៀនកូនស្រីនោះទេ ។ប៉ុន្តែកូនស្រីឆ្លាតវៃរបស់អ្នកស្រី សុភា តែងលេងបាល់ជាមួយបងប្រុសរបស់ខ្លួនជានិច្ច។
លោក រ៉ាម៉ន ជាគ្រូបង្រៀនបានលើកឡើងថា មនុស្សចាស់បុរាណពីមុនគាត់តែងតែព្រួយបារម្ភពីកូនស្រីពេលកូនស្រីចង់ទៅឆ្ងាយពីផ្ទះតែ នាពេលអនាគតលោកគិតថា កូនស្រីនិងកូនប្រុសគឺមានសិទ្ធិដូចគ្នា។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «អ្នកផ្ទះរបស់លោកស្រឡាញ់កូនស្មើៗគ្នាដោយកូនប្រុសធ្វើការងារច្រើននិងធ្ងន់ ហើយឱ្យកូនស្រីធ្វើការងារស្រាលៗដូចការងារផ្ទះ លក្ខណៈទូទៅ កូនប្រុសធ្វើការងារណាឆ្ងាយៗចឹងគឺងាយស្រួល តែបើកូនស្រីវិញអ្នកផ្ទះគាត់ព្រួយបារម្ភគាត់ពុំសូវបណ្តោយអោយធ្វើការងារឆ្ងាយៗ តែបើកូនប្រុសយើងស្រួល។ សម័យនេះគឺសម័យជឿនលឿនមិនដូចពីដើមទេ ពីដើមមានការងារតែប្រុស ស្រីគាត់នៅផ្ទះ។ សម័យឥឡូវគឺដូចគ្នាស្រីប្រុសមានការងារដូចគ្នា ដូចនេះការដើរហើរគឺអាចដូចគ្នានាអនាគត »។
អ្នកស្រី មករា ដែលជាកម្មការិនីរោងចក្រមួយរូប បាននិយាយថា ៖ «កូនស្រី យើងបារម្ភជាងកូនប្រុស ព្រោះអី ខ្លួនស្រីអញ្ចឹង ដើរយប់ប្រលប់ចឹង។ តែកូនប្រុស គេដឹងខ្លួនគេ»។
ទោះបីជា អ្នកស្រីដែលកំពុងចិញ្ចឹមបីបាច់កូនស្រីតូចម្នាក់ដែលមានអាយុប្រហែលជា ៣ឆ្នាំផ្ទាល់ក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែគាត់នៅតែបង្ហាញគោលជំហរ រឹងមាំក្នុងការមិនព្រមបើកសិទ្ធិឱ្យកូនស្រីពេញលេញសម្រាប់ការធ្វើដំណើរទៅក្រៅឆ្ងាយបានទេ ដោយអ្នកស្រីបានសង្កត់ធ្ងន់ថា៖ «បើឱ្យដើរ ប៉ុន្តែលុះត្រាតែកូនខ្ញុំដើរក្នុងផ្លូវល្អ»។
អ្នកស្រីបានបន្តថា ប្រសិនបើកូនស្រីគាត់ធ្វើដំណើរឆ្លងខេត្ត គាត់នៅតែប្រដៅស្តីថា ប្រសិនជាកូនស្រីមិនស្តាប់អាចមានបញ្ហា គាត់បញ្ជាក់ទាំងសើចតិចៗ៕
