ករណីរំលាភសេពសន្ថវៈលើស្រ្ដី និងកុមារីក្នុងសង្គមខ្មែរបច្ចុប្បន្នមានការកើនឡើងគួរឲ្យព្រួយ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ មានការលើកឡើងថា ការស្លៀកពាក់ស៊ិចស៊ីជាមូលហេតុដែលនាំឲ្យមានការរំលោភ។
ក្នុងករណីរំលោភមួយដែលធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងនោះ គឺករណីរំលោភសម្លាប់ក្មេងស្រីអាយុ១៤ឆ្នាំម្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់ជួលនៅសង្កាត់ចោមចៅ២ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី០១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ កន្លងទៅនេះ។ ជនរងគ្រោះត្រូវបានឃាតករដែលជាអ្នកជិតខាងអារ ក សម្លាប់រួចរំលោភតាមក្រោយ ខណៈពេលម្ដាយជនរងគ្រោះបានទៅផ្សារវេលាម៉ោង ៣:១៥ រសៀល។
ករណីរំលោភខាងលើ ជនសង្ស័យបានសារភាពពីគ្រប់សកម្មភាពដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត ហើយចម្លើយសារភាពនេះក៏ស៊ីសង្វាក់ជាមួយភស្តុតាងទាំងអស់នៅកន្លែងកើតហេតុ ដែលបានដកហូតយកមករក្សាទុកផងដែរ។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់នាយកប្រតិបត្តិអង្គភាពការពារកុមារ តាមរយៈបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក។
ករណីរំលោភកុមារីនេះ បានបង្កើតជាចម្ងល់ថា តើការស្លៀកពាក់ពិតជាកត្តាធ្វើឲ្យមានការរំលោភពិតមែន ឬយ៉ាងណា?
បន្ទាប់ពីមានការចោទជាចម្ងល់ហើយក្នុងនោះ កញ្ញា បុណ្យ រចនា នាយិកាអង្គការក្លាហាន បានលើកឡើងថា ទស្សនៈដែលលើកឡើងថាការស្លៀកពាក់ខ្លីជាមូលហេតុនៃការរំលោភ គឺការខុសឆ្គងដែលមិនបានឆ្លុះបញ្ចាំងឬសគល់បញ្ហាអោយពិតប្រាកដទេ។
«ការលើកឡើងនេះធ្វើអោយស្ថានភាពបញ្ហានេះកាន់តែដុនដាមថែមមួយកម្រិតទៀត ពីព្រោះវាជាការរំលោភបំពានសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ស្រ្ដីក្នុងការសម្រេចចិត្តការស្លៀកពាក់»។
ចំណែកអ្នកស្រី មួង កញ្ញា ប្រធានគម្រោងរបស់អង្គការនារីដើម្បីសន្តិភាព (Women Peace Maker) និងជាម្ចាស់គម្រោងជួយដល់ស្រ្ដីនៅតាមសហគមន៍ លើកឡើងថា ស្រ្ដីមួយចំនួននៅខ្វះខាតចំណេះដឹង និងភាពក្លាហានដើម្បីរកសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ខ្លួននៅពេលជួបប្រទះបញ្ហា ដោយសារបារម្ភអំពីភាពអសោចកេរ្ដិ៍ ជាជាងការនិយាយចេញមក។
អ្នកស្រីបានស្នើទៅគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធឲ្យបញ្ឈប់ការបន្ទោសជនរងគ្រោះថារងការរំលោភបំពានដោយសារការស្លៀកពាក់។
«ស្នើសុំបញ្ឈប់ការបន្ទោសទៅលើជនរងគ្រោះដោយសារគាត់ស្លៀកខ្លី ដើរលេងយប់ នៅពេលគាត់ទទួលរងការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ដោយមិនដាក់គំនាបលើស្រ្ដី»។
អ្នកស្រី មួង កញ្ញា បន្ថែមថា កម្ពុជាមានច្បាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីថាច្បាប់នេះចែងទូលាយ ដោយមិនបានពន្យល់អំពីការបៀតបៀន ហើយនៅពេលជនរងគ្រោះគួរធ្វើដូចម្តេចនៅពេលដែលពួកគេជួបបញ្ហាជាដើម។
«ពេលខ្លះឃើញក្នុងច្បាប់បានចែងថា ភាគីរំលោភអាចសងសំណងជាទឹកប្រាក់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តគិតថាយកលុយសងគេទៅបានហើយ ដូច្នេះច្បាប់គួរតែពង្រឹងឱ្យមានការយល់បន្ថែមទៅលើសង្គមទូទៅទាំងមូលដោយមានការបន្ថែមឱ្យពេញលេញ»។
ទន្ទឹមនឹងការកើតមានការរំលោភសេពសន្ថវៈ និងការប្រទាំងប្រទើសគ្នាលើការយល់ឃើញពាក់ព័ន្ធនឹងការស្លៀកពាក់របស់ស្រ្តីរងគ្រោះ កាលពីថ្ងៃទី១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ រដ្ឋាភិបាលក៏បានបង្កើតសេចក្តីព្រាងច្បាប់ថ្មីមួយស្តីពីសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ដោយក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ដែលមាន៨ជំពូក និង៤៣មាត្រានោះ បានចែងអំពីការហាមឃាត់ស្រ្តីមិនឲ្យស្លៀកពាក់ស៊ិចស៊ីជ្រុលហួសហេតុ។
ក្នុងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នោះបានចែងថា ស្រ្ដីត្រូវបានហាមឃាត់ការស្លៀកពាក់ខ្លីពេក រហូតខើចលើខើចក្រោម ការស្លៀកពាក់ស្ដើងលេចកេរ្តិ៍ភេទ ឬការស្លៀកពាក់បង្ហាញផ្នែកខ្លះនៃកេរ្តិ៍ភេទ បុរសមិនត្រូវដោះអាវឱ្យខ្លួនទទេនៅទីសាធារណៈ ឬស្លៀកតែខោទ្រនាប់ដើម្បីបង្ហាញកេរ្តិ៍ខ្មាស។ រដ្ឋាភិបាលអះអាងថា គោលបំណងនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះគឺដើម្បីរក្សាប្រពៃណីជាតិ និងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។
អ្នកស្រី មួង កញ្ញា លើកឡើងថា ការចេញសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ថ្មីស្ដីពីសណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណៈ គឺកាន់តែក្លាយជាគំនាបសង្គមខ្លាំងទៅលើស្រ្តីខ្មែរ ដែលលោកស្រីថា នេះជាការបិទសិទ្ធិសេរីភាពទៅលើពួកគេ។ លោកស្រីបន្តថា គំនាបនេះអាចក្លាយជាបញ្ហាប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ស្រ្តីផងដែរ។
លោកស្រីក៏បានសំណូមពរទាក់ទងនឹងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ថ្មីនេះថា៖ «ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ឬច្បាប់ណាមួយគួរពិចារណាឡើងវិញ ដើម្បីកែសម្រួលចំណុចដែលទាក់ទងនឹងសេរីភាពនៃការស្លៀកពាក់ដើម្បីឱ្យស្រ្ដីមានសិទ្ធិសេរីភាពពេញលេញបង្ហាញពីសេរីភាព និងអារម្មណ៍របស់គាត់»។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងកិច្ចការនារីប្រាប់ Newsroom Cambodia ដោយសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះថា ករណីរំលោភដែលជនរងគ្រោះត្រូវបានគេចោទថាមកពីការស្លៀកពាក់ គឺគ្រាន់តែជាលេសរបស់ជនប្រព្រឹត្តតែប៉ុណ្ណោះ។
ក្នុងនោះលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការចោទប្រកាន់រឿងស្លៀកពាក់ខ្លីហ្នឹងគឺគ្រាន់តែជាលេសទេ ព្រោះការចោទប្រកាន់អីអស់ហ្នឹងសុទ្ធតែជាការយល់ឃើញរបស់មហាជនទេ ដូច្នេះតុលាការគេធ្វើតាមច្បាប់ដែលបានចែង»។ បើតាមរបាយការណ៍សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (ADHOC) ករណីរំលោភសេពសន្ថវៈមានចំនួន៩៣ករណី គិតពីខែមករា ដល់សីហា ឆ្នាំ២០២០នេះ ក្នុងនោះជនរងគ្រោះមានចំនួន៩៨នាក់។ បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៩ ករណីរំលោភសរុបមានចំនួន១២៨ករណី ហើយក្នុងនោះជនរងគ្រោះមានចំនួន១៣៤នាក់៕
