ក្តីស្រមៃ និងការគិតដដែលៗចង់ក្លាយជាអ្នករកស៊ី ធ្វើឲ្យលោក មី សុវណ្ណៈ បច្ចុប្បន្នជាម្ចាស់ហាង អ៊ីតធី&ឆៀរ បានចាប់ផ្តើមប្រឡូកក្នុងវិស័យអាជីវកម្មកាលពីឆ្នាំ២០១៨មក នៅពេលដែលលោកទើបមកពីជនបទ និងរៀនឆ្នាំទី២។
ជាអ្នកខេត្តកំពង់ធំ និងជាអតីតក្មេងវត្ត១២ឆ្នាំផង លោក មី សុវណ្ណៈ ដែលបច្ចុប្បន្នមានអាយុ២៦ឆ្នាំ បានចែករំលែកបទពិសោធន៍បរាជ័យ និងកំហុសយ៉ាងក្រាស់ក្រែលក្នុងអាជីវកម្ម ដែលលោកចាត់ទុកថាជាមេរៀនដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់អ្នកចង់រកស៊ីទាំងវ័យក្មេងជំនាន់ក្រោយ។
អតីតនិស្សិតផ្នែកគ្រប់គ្រងធុរកិច្ច ដែលមានសម្បុរស្រអែម មាឌមាំ រៀបរាប់ប្រាប់ Newsroom Cambodia កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២១ ថា លោកបានសម្រេចចិត្តបន្តការសិក្សានៅរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងឆ្នាំ២០០៧ ដោយក្រុមគ្រូសារជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់។ លោកបន្តថា លោកចាប់ផ្តើមដំបូងជាស្ថាបនិក នគរប៊ុក្ស ជាដៃគូររកស៊ី Pizza និងអាជីវកម្មផ្សេងៗទៀត ដែលបានធ្វើឲ្យលោកជួបឧបសគ្គ ស្គាល់រសជាតិការងារ និងរឿងរ៉ាវខកបំណងជាច្រើន ប៉ុន្តែលោកថា វាធ្វើឲ្យលោករឹងមាំ និងហ៊ានដើរដល់ចំណុចបច្ចុប្បន្ន។
លោក សុវណ្ណៈ បានលើកយកកំហុសធំ៤យ៉ាង ជាមេរៀនមកចែករំលែក ដោយលោកថា កំហុសធំទី១របស់លោក គឺការចាប់ផ្តើមធំពេក ទាំងដែលខ្លួនខ្វះបទពិសោធន៍ និងមិនមែនជាកូនអ្នកមាន។ លោកបន្តថា នៅពេលបរាជ័យ ឬក្ស័យធន នឹងធ្វើឲ្យមនុស្សបាក់ទឹកចិត្តលែងចង់រកស៊ីអ្វីផ្សេងទៀត។
លោកបន្ថែមថា៖ «បើចង់ចាប់ផ្តើមរកស៊ី ត្រូវចាប់ផ្តើមចេញពីតូច តែខ្លឹម មានន័យថាប្រើទុនតិចជាង ឬពាក់កណ្តាលនៃលុយសរុបក្នុងការវិនិយោគ ហើយត្រូវទុកលុយមួយចំនួនទៀត សម្រាប់គាំទ្រនៅពេលជួបហានីភ័យ ដូច្នេះមុខជំនួញរបស់យើង គឺមិនងាយដួល។ តែនៅពេលយើងចាប់ផ្តើមធំ ហើយយើងមិនមែនជាកូនអ្នកមាន និងគ្មានទុនតម្កល់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់នៅពេលខ្វះខាត ឬជួបបញ្ហា ហើយនៅពេលខ្លះទៀតលុយ១០០ដុល្លារ ក៏អាចធ្វើឱ្យអាជីវកម្មបិទបានដែរ ដោយសារគ្មានលុយបង្វិល ហើយគ្មាននរណាគេឱ្យលុយខ្ចី ដូច្នោះហើយមុខជំនួញរបស់យើងងាយនឹងដួលបំផុត»។
លោកបន្ថែមថា សម្រាប់កំហុសទីពីរគឺការចំណាយតាមការនឹកឃើញ ដោយគ្មានគណនេយ្យភាព ឬគម្រោងក្នុងការចាយលុយច្បាស់លាស់។
លោកពន្យល់ថា៖ «ចេះតែទិញចូលៗដោយពេលខ្លះគ្មានការចាំបាច់ និងទិញតាមអារម្មណ៍ ធ្វើឱ្យខាតបង់លុយជាច្រើនកន្លងមក ហើយនៅពេលចាំបាច់ត្រូវការលុយ ក្នុងការអភិវឌ្ឍហាង បែបជាគ្មាន ក៏ជាចំណុចធ្វើឲ្យជំនួញងាយក្ស័យធនê។ ដូច្នេះអ្នកជំនួញត្រូវមានផែនការ ឬគោលការណ៍ក្នុងការប្រើទុន ថាតើយើងចំណាយទៅ ត្រូវនឹងគោលដៅហាង ឬបានផលអ្វីមកវិញដែរ ឬទេ»។
លោកបន្ថែមថា ចំណុចទី៣ គឺការធ្វើអាជីវកម្មដោយគ្មានគំរូច្បាស់លាស់ គឺធ្វើតាមអារម្មណ៍ តែងតែបត់បែនតាមអំពើចិត្ត ដោយគ្មានផ្តោតអ្វីជាសំខាន់។
លោកពន្យល់ថា៖ «ការធ្វើអាជីវកម្មសំខាន់ណាស់ គឺគំរូ ឬគម្រោងច្បាស់លាស់ ថាតើផលិតផល ឬសេវាកម្មយើងបម្រើដល់អតិថិជនគឺជាអ្វី ហើយវាពិសេសត្រង់ណា ដែលអាចទាក់ទាញអារម្មណ៍របស់អតិថិជនចូលមកហាងរបស់យើង ហើយសេវាកម្មរបស់យើងអាចរស់បានប៉ុន្មានឆ្នាំ»។
សម្រាប់ចំណុចទី៤ លោកបញ្ជាក់ថា ការចាប់ផ្តើមដោយចំណង់ ឬឆន្ទៈ តែមិនមើលកត្តាខាងក្រៅ ឬផ្សេងទៀត។ លោកថា ប្រសិនបើសមត្ថភាពរកស៊ីខ្សោយ នឹងនឹងប្រើលុយជាទុនខ្លាំង ប៉ុន្តែបើសមត្ថភាពខ្លាំង នោះលុយជារឿងទី២។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «មុននឹងចាប់ផ្តើមអាជីវកម្ម ក៏ត្រូវដឹងថាយើងមានចំណេះដឹង ឬជំនាញខ្លះៗដែរទេ ទាក់ទងនឹងអាជីវកម្មដែលយើងចង់បើក។ តែបើយើងគ្មានទាំងចំណេះដឹង ឬទុនតិច ជាមួយអាជីវកម្មរបស់យើង នោះនឹងងាយបរាជ័យបំផុត»។
ជាចុងក្រោយលោក សុវណ្ណៈ បានផ្ញើសារសំខាន់ពីរចំណុចដល់យុវជនវ័យក្មេងដែលចង់ចាប់ផ្តើមលើវិថីជំនួញថា៖ «ទី១ កុំរំពឹងថាការចាប់ផ្តើមស្រួលពេក គឺយើងត្រូវត្រៀម មានន័យថាយើងត្រូវមានផែនការ និងហ៊ានឈឺចាប់នៅពេលជួបរឿងខកបំណង និងម្យ៉ាងទៀតការចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មត្រូវមានអ្នកចង្អុលផ្លូវ ព្រោះយើងនៅក្មេង»៕
