Blog - Page 143 of 151 - Newsroom Cambodia

តំណាងសហជីពគ្រោង ដាក់លិខិតស្នើសុំក្រសួងការងារ ផ្អាកវិសោធនកម្មច្បាប់កាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នួលវេនយប់

-

February 5, 2020

តំណាងសហជីពគ្រោង ដាក់លិខិតស្នើសុំក្រសួងការងារ ផ្អាកវិសោធនកម្មច្បាប់កាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នួលវេនយប់

តំណាងសហជីព គ្រោងនឹងដាក់លិខិតស្នើទៅក្រសួងការងារ និង បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ដើម្បីសុំឲ្យក្រសួងនេះ ផ្អាកវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីការងារ ដោយកាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នួលកម្មករវេនយប់ពី១៣០ភាគរយ មកត្រឹម ១០០ភាគរយ។

ក្រសួងការងារ កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមករា បានរៀបចំកិច្ចប្រជុំត្រីភាគី លើកទី១ ដើម្បីពិគ្រោះ និងផ្តល់យោបល់ ក្នុងការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីការងារ ហើយក្រសួង គ្រោងនឹង ប្រជុំលើកទីពីរ ក្នុងពេលប៉ុន្មានខែខាងមុខនេះ។ ប៉ុន្តែតំណាងសហជីការងារ និងកម្មរ ជំទាស់ទៅនឹងការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់នេះ។

ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ បានមានប្រសាសន៍ថា នៅសប្តាហ៍នេះតំណាងសហជីព នឹង ដាក់លិខិត ទៅក្រសួងការងារ ស្នើសុំផ្អាក ការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីការងារ ដើម្បីកាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នូលកម្មករវេនយប់។ លោកថា ការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់នេះនឹងធ្វើឲ្យខាតបង់ផលប្រយោជន៍កម្មករវេនយប់។

លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខាងសហជីពកំពុងរៀបចំដាក់លិខិតស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលឲ្យផ្អាក… និងចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមមួយមិនគាំទ្រនឹងសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះទេ»។

លោក លោកអាត់ ធន់ បានបន្ថែមថា ការដាក់លិខិតនេះ គឺជាការបង្ហាញជំហរមិនគាំទ្រទៅលើវិសោធនច្បាប់ថ្មីរបស់ក្រសួងការងារនេះ។ លោកថា ក្រសួងបានធ្វើការកែប្រែច្បាប់កាត់ប្រាក់ឈ្នួល ចំនួន៣ដង ដោយគិតទាំងលើកនេះ គឺចាប់ពី២០០ភាគមក ត្រឹម១០០ភាគរយ ។

ចំណែកឯ លោក សៀង រិទ្ធី ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពអំណាចយុវជនកម្ពុជា បានលើកឡើងថា លោកមានការ សោកស្តាយ ដែលក្រសួងអសតម្ថភាពក្នុងការទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគ បែរជាមកធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់ផល្រយោជន៍កម្មករទៅវិញ ។

លោក សៀង រិទ្ធី មានប្រសាសន៍ថា៖ «ច្បាប់គេបង្កើតដើម្បីការពារប្រជាពលរដ្ឋ ការពារផលប្រយោជន៍កម្មករ បែរជាក្រសួង ពីមួយពេល ទៅមួយពេល កែពីច្បាប់ល្អ ទៅជាច្បាប់កាន់តែ អាក្រក់ទៅៗ។ បើនិយាយពីច្បាប់ វាបញ្ច្រាស់ជាមួយនឹងស្មារតីនៃច្បាប់បាត់ទៅហើយ»។

យោងតាមសារព័ត៌មាន VOD ដែលបានស្រង់សម្តី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ លោក អ៊ិត សំហេង ក្នុងសិក្ខាសាលា លើកទី១ កាលពីពាក់កណ្តាល ខែមករាថា ការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ការងារ ដើម្បីការកែសម្រួល បទប្បញ្ញត្តិពាក់ព័ន្ធនឹងកម្មករធ្វើការវេននេះ គឺដើម្បីបង្កើនភាពទាក់ទាញឧស្សាហកម្មទំនើប បង្កើនការងារជូនប្រជាពលរដ្ឋ ទៅតាមជម្រើស និងតម្រូវការជាក់ស្តែងរបស់ពួកគេ។

នៅក្នុងអង្គប្រជុំ បានពិភាក្សាអំពី កាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នួល ចំពោះអ្នកធ្វើការវេនយប់ មកស្មើនឹងអ្នកធ្វើការវេនថ្ងៃ កាត់ថ្ងៃឈប់សម្រាកចំថ្ងៃអាទិត្យ និងបញ្ចូលវិវាទបុគ្គល ទៅអាជ្ញាកណ្តាលកាត់ក្តី។

អគ្គលេខាធិការរង នៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា លោក កាំង មូនីកា មានប្រសាសន៍ថា តំណាងសហជីព គួរពិចារណា ឲ្យបានច្បាស់លាស់មុននឹងស្នើទៅកាន់ក្រសួងដើម្បីសុំផ្អាកការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីការងារ។ លោកថា ការកែប្រែច្បាប់នេះ នឹងអាចជួយ បង្កើតការងារ ឲ្យប្រជាជនកម្ពុជាកាន់តែច្រើន និងធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចប្រសើរឡើង។

លោក កាំង មូនីកា មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំគិតថាវាជាចំណុចល្អសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ និងសម្រាប់បងប្អូនយើងទេ ពីព្រោះវាជាឱកាសមួយសម្រាប់បង្កើតការងារថែមទៀត។ បើយើងនៅតែប៉ុណ្ណឹង នៅតែតឹងរឹងចឹង វិនិយោគនៅតែប៉ុណ្ណឹង វាអាចប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចទាំងមូល»។

អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ លោក ហេង សួរ មិនអាច ទាក់ទង ធ្វើការអត្ថាធិប្បាយបាននោះទេ។

គួររំលឹកផងដែរថា ការធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ កែប្រែប្រាក់ឈ្នូល របស់កម្មករ ដែលធ្វើការ២វេននេះ ក្រសួងការងារធ្លាប់បាន អនុមត័កែប្រែម្តងរួចមកហើយ កាលពីឆ្នាំ២០១៨ ដោយកាត់បន្ថយពី១៥០ភាគរយ មកត្រឹម១៣០ភាគរយ។

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី ជាង១០០នាក់ ទទួលប្រាក់សំណងពីសាលារាជធានីភ្នំពេញ

លី មីសាន (Ly Misan)

-

February 5, 2020

0

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី ជាង១០០នាក់ ទទួលប្រាក់សំណងពីសាលារាជធានីភ្នំពេញ

សាលារាជធានីភ្នំពេញសម្រេចផ្តល់សំណងជំនួស ដល់អតីតបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនស៊ីនទ្រីជាង១០០នាក់ ដែលបានបញ្ឈប់ពីការងារ កាលពីចុងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ ប៉ុន្តែបដិសេធផ្តល់ការងារនៅ រដ្ឋករស្វយ័ត។

អតីតបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនប្រមូលសំរាម ស៊ីនទ្រី ១០៦នាក់ បានទទួលប្រាក់សំណងបញ្ចប់ការងារ៥០ភាគរយ តាមការសន្យារបស់សាលារាជធានីភ្នំពេញ កាលពីរសៀលថ្ងៃចន្ទ និង៥០ភាគរយទៀតនៅខែក្រោយនេះ ដើម្បីបញ្ចប់ការតវ៉ារបស់ពួកគេ។

លោក ឆន ដានី ជាតំណាងអតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី បានឲ្យដឹងថា សាលារាជធានីភ្នំពេញ បានសម្រេច ផ្តល់កញ្ចប់ថវិការបស់ខ្លួន ដើម្បីសងជំនួសក្រុមហ៊ុនស៊ីនទ្រី ដល់អតីបុគ្គលិកទាំង១០៦នាក់ នៅរសៀលថ្ងៃចន្ទ ប៉ុន្តែត្រូវបង់ពីរដំណាក់កាល។ លោកថា ក្រុមអតីតបុគ្គលិក បានយល់ព្រម និងបញ្ឈប់ការតវ៉ា ព្រមទាំង បើកទ្វារក្រុមហ៊ុនវិញ។

លោក ឆន ដានី បញ្ជាក់ថា៖ « ពួកខ្ញុំទទួលបានប្រាក់សំណងបញ្ចប់ការងារ៥០% ជាមុនសិន និង៥០%ទៀត សាលារាជធានីនឹងប្រកាសប្រាប់មុន១ខែ»។

អតីតបុគ្គលិក ក្រុមហ៊ុនស៊ីនទ្រី បានធ្វើការតវ៉ាបិទផ្លូវលើកទី២ រយៈពេល៣ថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃ២៩-៣១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០។ ពួកគេ បានទាមទារ ពីរចំណុច គឺប្រាក់សំណង១០០ភាគរយ និងផ្ទេរទៅធ្វើការដូចដើមនៅរដ្ឋករស្វ័យត រាជធានីភ្នំពេញ។ ប៉ុន្តែ សាលារាជធានីភ្នំពេញ ផ្តល់តែប្រាក់សំណង តែប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេ បានយល់ព្រម ដោយសារតែគ្មានជម្រើស និងមិនចង់អូសបន្លាយពេលវេលាបន្តទៅទៀត។

លោក មន ចាន់វាសនា ជាអតីតបុគ្គលិកស៊ីនទ្រីមួយរូប បានរៀបរាប់ថា ពួកគាត់ បានបើកប្រាក់សំណង៥០ភាគរយ រួចរាល់ហើយ ក្រោយពីតំណាងបុគ្គលិកបានទទួលយកការសម្របសម្រួលនេះ ជាមួយសាលារាជធានីភ្នំពេញ។

លោក មន ចាន់វាសនា និយាយថា៖ «ប្រាក់ដែលទទួលបានអាចជួយដោះបញ្ហាគ្រួសារបានមួយរយៈ ព្រោះឥឡូវកំពុងជួបបញ្ហា កូនរៀន និងមិនទាន់មានការងារធ្វើ»។

អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ លោក ម៉េត មាសភក្តី បានមានប្រសាសន៍ថា ដើម្បីបញ្ចប់ការតវ៉ា និងការបិទផ្លូវ របស់អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី សាលារាជធានីភ្នំពេញ បានផ្ដល់ជូនប្រាក់សំណងបញ្ចប់ការងារ ដល់ពួកគេ ជំនួសក្រុមហ៊ុន ស៊ីន ទ្រី ជាបណ្តោះអាសន្ន។ លោកថា ភាគីទាំងពីរ បានយល់ព្រម ក្នុងការផ្តល់ និងទទួលប្រាក់៥០ភាគរយជាមុនសិន និងផ្តល់ជូន៥០ភាគរយទៀត នៅខែក្រោយ។ ប៉ុន្តែ លោក មិនអាចបញ្ជាក់ចំនួនទឹកប្រាក់សរុប ដែលផ្តល់ជូននោះទេ។

លោក ម៉េត មាសភក្តី មានប្រសាសន៍ថា៖ «បញ្ហានេះត្រូវបានដោះស្រាយរួចហើយ ។បុគ្គលិកទាំងអស់ មានការពេញចិត្ដ សប្បាយចិត្ដ ទទួលយកការដោះស្រាយយើង បានធ្វើរួចមកហើយ»។

គួរបញ្ជាក់ថា ការតវ៉ារបស់អតីតបុគ្គលិកស៊ីនទ្រីជាង១០០នាក់ធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនប្រកាសបញ្ឈប់ពួកគាត់ កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩។ កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ២០១៩ លោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ប្រកាសដកសិទ្ធ ប្រមូលសំរាមពីក្រុមហ៊ុននេះ យកមកគ្រប់គ្រង ជាបណ្ដោះអាសន្ន ដោយអះអាងថា ដើម្បីជំរុញការធ្វើ កំណែទម្រង់ ពីការសម្អាតទីក្រុង។

Cyclo Grandpas: The 80-Year-Olds Living, Pedaling Without a Roof

តូច ធីណា (Toch Thina)

-

February 4, 2020

0

Cyclo Grandpas: The 80-Year-Olds Living, Pedaling Without a Roof

Every day, before the sun shines, sweat starts to slowly stream down his forehead. His feet push hard on the pedals to make the cyclo go. His shaking hands steer cautiously to his destination.

And every night, when the moon is beaming, the coldness of the night will run through his soul. And the whole tired body will get stiff, bent over in the cyclo frame that is not built for sleeping, especially not for an old man.

This is the typical life of a cyclo driver, working painstakingly from dawn till dusk to earn every penny for a living.

At the age of 88, Ngeoun Sok is a should-be-retired cyclo driver. He has been doing this job since the collapse of the Pol Pot regime in 1979. He is still barely surviving in poverty, without proper shelter, food or clothing, in the modern city of Phnom Penh.

He can’t afford to stop, he says. His 71-year-old wife, Ma Lai, has a chronic leg disease and hasn’t been able to walk for some years. She lives in Svay Rieng province while he toils in Phnom Penh, visiting each other just a few times a year. Sok spends every night in the capital on his cyclo in front of the Angkor Hotel near Phsar Kandal market with other drivers.

“I cannot sleep well at night since there are many mosquitoes flying around. Sometimes, there is a gangster or drug user who wants to steal something from me while I sleep. so I need to be careful and stick close to other cyclo drivers,” he says.

The income from the work is meager. The rise of more modern means of transportation has left little demand for the cyclo. Motodops, tuk-tuks and taxis have long overtaken cyclos in popularity. But Sok says they are too expensive for drivers to get started with, and it’s too late for him now.

He works so his wife can go to hospital, he says. But he can’t afford good doctors and her condition hasn’t improved.

He can earn 20,000 riel ($5) on a good day; after expenses, he might have 6,000 riel ($1.5) left. He wants to send at least 100,000 riel ($25) home a month, maybe as much as 200,000 riel ($50), but it isn’t easy.

Sok Kheng, another of the city’s aging cyclo drivers, is 86. Every day begins by circling Central Market, looking for customers. When he speaks, he shows a toothless mouth.

Before becoming a cyclo driver about a decade ago, Kheng worked as a manual laborer. Originally from Kampong Speu province, he spent his days as a farmhand, or carried people’s shopping around markets for a small fee. But as he got older, he couldn’t find those jobs anymore.

As an elderly, uneducated man, he moved to Phnom Penh to become a full-time cyclo driver, work he had done from time to time in the past, he says.

He makes at most 15,000 riel a day ($3.75), he says, but even that is dwindling as fewer people see the need for the old, slow cyclo.

As he waits for customers near Central Market, around 10 a.m., he wonders if he will be able to break even that day.

“So far today, I haven’t even made 5,000 riel ($1.25),” he says. “I need to spend at least 10,000 riel ($2.5) daily.”

The loss of the cyclo’s popularity has been a long time coming. Motorized tuk-tuks, originally known as remorques, began to controversially flood the city in the early 2000s. In recent years, smaller, metal-frames tuk-tuks, tied to smartphone taxi apps like PassApp and Grab, have overtaken the older vehicles.

Nevertheless, Long Sokhouy, 41, founder of the Cambodia Cyclo Association, says cyclos continue to have a unique role as a job of last resort for elderly men without money, skills or education.

Most cyclo drivers are older, typically in their 50s to 80s, and their living conditions are poor. Age and limited resources leave no other choice for many, she says.

Cyclos provide “a small window of employment opportunities for old people in need.” It is one way of addressing poverty in society, she says.

“The general income of cyclo drivers is 10,000 to 20,000 riel ($2.5 to $5 a day), which is really low compared to other jobs. Most of the uncles are sleeping on their cyclos, using public toilets and eating what they can find near the market,” Sokhouy says.

She says using cyclos can still be a convenient option for people who need goods transported for only a small distance from markets. But most remaining demand for cyclos is from tourists.

A slump in tourists from Europe and the Americas last year — arrivals from those two regions fell 5.9 and 6.1 percent, respectively, for the first nine months of 2019 — led to an even-worse-than-usual year for cyclo drivers last year, she says, estimating the drop in demand to be as much as 50 percent.

Both the cyclo — and drivers’ livelihoods — are in danger of disappearing, she says.

Her association, established in 2013, has about 150 members, and they receive help securing bookings with travel companies, renting and repairing cyclos, and getting extra support from the government.

About two years ago, the government began providing 7,000 riel a day to cyclo drivers in an effort to alleviate their hardship.

Sokhouy says the government also talked about providing shelters for cyclo drivers, but there has yet to be any action.

“In the last few years, government officers have said they want cyclo drivers to stay in pagodas, but there has been no update,” she says.

City Hall spokesman Meth Measpheakdey did not respond to questions about the proposal.

The cyclo is everything to a cyclo driver: job, house and hope. So through their roofless lives, the drivers persevere.

“My life here is really hard,” says Sok, the 88-year-old. But the cyclo is all he has to depend on.

“It’s my rice pot,” he says. “Without the cyclo my life would be a disaster, because I don’t know what else I could do at this age. I will continue doing this until the day I cannot hit the pedals.”

The Stress of Working on Sensitive Topics

Newsroom

ទុយ អេងលី (Tuy Engly)

-

February 4, 2020

0

The Stress of Working on Sensitive Topics

When I work as a lifestyle journalist, I write easy articles. I don’t care too much about sources, interviews or quotes. Writing from press releases and other content, the writing is often related to promoting products and services.

But when I started the professional journalism training course at the Cambodian Center Independent Media (CCIM), it was 180 degrees different from my previous experience. I must be careful with the questions that I prepare for politicians, ministers, lawyers, judges and victims etc.… (Sounds so stressful right???) YES… This week me and my classmates were very stressed with political articles.

On Wednesday and Thursday the Phnom Penh Municipal Court held the third week of opposition leader Kem Sokha’s trial. My classmates and I were assigned by our teachers to observe the VOD team at work, and the main objective was to see Mr. Nhim Sokhorn, a senior reporter at VOD, do a live video report. We saw the joys and challenges of live video streaming.

After coming back from the Phnom Penh Municipal Court, Sylong, Sopich and I were sitting down trying to figure out our news angle, but it was a headache understanding the issue around Kem Sokha’s use of the word “they,” and this was very sensitive. Many media outlets pursued the same angle. Finally, we got an explanation from our teacher Chhorn Chansy about this case and we were able to create a good angle for our article. Sylong completed the article on time and we released it on Newsroom Cambodia.

បើចង់រៀន សារព័ត៌មាន ដោយសារលុយ សូមកុំរៀនអី

Newsroom

លី ចាន់សុផល (Ly Chansophal)

-

February 3, 2020

0

បើចង់រៀន សារព័ត៌មាន ដោយសារលុយ សូមកុំរៀនអី

តើអ្នក ចាប់អារម្មណ៍ សារព័ត៌មាន មែនទេ? អ្វីដែល ធ្វើអោយ អ្នកចាប់អារម្មណ៍ រឿងចំណូល ពីការសរសេរ ព័ត៌មាន? បម្រើចំណង់ចំណូលចិត្តក្នុងការសរសេរ? ឬមួយព្រោះមើលឃើញពីបញ្ហាសង្គមដែលត្រូវបានបំពុលដោយពត័ត៌មានមិនពិត (Fake News) ? បើព្រោះតែចំណូល គឺលុយ សូមកុំមករៀនខាងផ្នែកព័ត៌មានអី។ វាលំបាក និងប្រឈមខ្លាំងណាស់ ទាល់តែអ្នកស្ថិតនៅក្នុងលក្ខណ្ឌ ទាំង២ចំណុច គឺ បម្រើចំណូលចិត្តរបស់អ្នក និង មើលឃើញបញ្ហាសង្គម ដោយការបំពុលព័ត៌មានមិនពិត ទើបអ្នកអាចមករៀនបាន។ បើមកព្រោះលុយទេ មិនត្រឹមតែមិនជួយដល់សង្គមទេ អ្នកអាចនឹងក្លាយជាចំណែកដ៏ធំក្នុងការកូរសង្គមនេះអោយកាន់តែល្អក់កករ។

សិស្សខ្មែរឥស្លាមជាង១០០នាក់ បោះបង់ ការសិក្សា ក្រោយអាជ្ញាធរខណ្ឌ បញ្ជារុះរើផ្ទះខ្ទម

លី មីសាន (Ly Misan)

-

February 3, 2020

0

សិស្សខ្មែរឥស្លាមជាង១០០នាក់ បោះបង់ ការសិក្សា ក្រោយអាជ្ញាធរខណ្ឌ បញ្ជារុះរើផ្ទះខ្ទម

សិស្សខ្មែរឥស្លាម ជិត២០០នាក់ ក្នុងសាលាមួយ នៅខណ្ឌជ្រោយចង្វារ រាធានីភ្នំពេញ បានបោះបង់ការសិក្សា បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរខណ្ឌ បញ្ជាឲ្យគ្រួសាររបស់ពួកគេរុះរើផ្ទះតូចៗចេញពី ច្រាំងទន្លេមេគង្គ ដែលពួកគេសង់នៅបណ្តោះអាសន្ន។

សហគមន៍ ខ្មែរឥស្លាម និងគ្រូបង្រៀន បានបង្ហាញក្តីបារម្ភ ពីបញ្ហាសិស្សខ្មែរឥស្លាម ជាង១០០នាក់ ក្នុងចំណោម៣០០ នៃសាលាបឋមសិក្សា ក្បាលជ្រោយសាគូរ៉ា បានឈប់រៀន កាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ក្រោយពីគ្រួសាររបស់ពួកគេប្តូរទីលំនៅ ដើម្បីឲ្យអាជ្ញាធរ រៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់សម្រាប់ប្រជុំ កំពូលអាស៊ីអឺរ៉ុប។

នាយិកា សាលាបឋមសិក្សាក្បាល ជ្រោយសាគូរ៉ា លោកស្រី យឺន សុភ័ក្រ បានមានប្រសាសន៍ ប្រាប់សិក្ខាកាម Newsroom Cambodia កាលពីចុងខែមករា ឆ្នាំ២០២០ថា សិស្សពាក់កណ្តាល នៅក្នុងសាលានេះ គឺជាសិស្សខ្មែរឥស្លាម។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៩-២០២០ ចំនួនសិស្សមានការកើនឡើងជាងឆ្នាំមុន និងមានសិស្សខ្មែរឥស្លាមជាង៣០០នាក់។

លោកស្រី យឺន សុភ័ក្រ បានបន្ដទៀតថា នៅកំឡុងចុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ចាប់ពីថ្ងៃទី២៨-៣០ រហូតមកទល់ពេលនេះ សិស្សដែលមករៀនមានចំនួនថយចុះ ចំពោះសិស្សខ្មែរឥស្លានៅសល់ត្រឹមតែជាង ១០០នាក់ ប៉ុណ្ណោះ។

លោកស្រី យឺន សុភ័ក្រ មានប្រសាសន៍ថា៖ «សិស្សឈប់មករៀន មានគ្រប់បន្ទប់ ចាប់ពីថ្នាក់មតេយ្យដល់ថ្នាក់ទី៦ តែចំពោះសិស្សខ្មែរឥស្លាមប៉ុណ្ណោះ»។

លោកស្រី យឺន សុភ័ក្រ បានបន្ថែមថា ចំនួនសិស្សបោះបង់ការសិក្សាច្បាស់លាស់ ក្រោយពីកប្រឡងឆមាសទី១ នៃឆ្នាំនេះ។

លោក អ៊ី យូ ជាហាកឹម (ប្រធានសហគមន៍ខ្មែរឥស្លាម) ក្នុងតបន់ចុងកោះ ភូមិ១ សង្កាត់ជ្រោយចង្វារ បានមានប្រសាសន៍ថា គ្រួរសារខ្មែរឥស្លាម ៧៨គ្រួសារ រស់នៅច្រាំងទន្លេមេគង្គ ត្រូវបានអាជ្ញាធរ ខណ្ឌជ្រោយចង្វារ បញ្ជាឲ្យរុះរើផ្ទះខ្ទមរបស់ពួកគេ កាលពីចុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ដើម្បីរៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់។

លោក អ៊ី យូ បានលើកឡើងថា នៅពេលគ្រួសាររបស់ខ្មែរឥស្លាមទាំងនោះ រុះរើផ្ទះខ្ទម កូនៗរបស់ពួកគេ ដែលរៀននៅ សាលាក្បាលជ្រោយសាគូរ៉ា បានបោះបង់ការសិក្សា ដោយត្រូវទៅតាមឪពុកម្តាយពួកគេ។

លោក អ៊ី យូ និយាយថា៖ «ក្រោយពីរុះរើផ្ទះ គ្រួសារទាំង៧៨ បានទៅកន្លែងផ្សេង និងកូនៗកំពុងរៀង ជាង១០០នាក់ បានទៅជាមួយឪពុកម្ដាយពួកគេ។ ហើយនឹងមានសិស្សកំពុងរៀននៅជាមួយឪពុកម្ដាយពួកគេនៅលើទូក មានមិនដល់១០០នាក់ នោះទេ»។

អភិបាលខណ្ឌជ្រោយចង្វារ លោក ឃ្លាំង ហួត បានចេញសេចក្តីជូនដំណឹងមួយ កាលពីថ្ងៃទី២១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ដោយដាក់ ឱសានវាទ ឲ្យគ្រួសារខ្មែរឥស្លាម រុះរើផ្ទះខ្ទម ក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍។

ក្នុងសេចក្តីជូនដំណឹងដដែល បានឲ្យដឹងថា អាជ្ញាធរខណ្ឌ ត្រៀមរៀបចំសន្តិសុខ សណ្តាប់ធ្នាប់ និងសោភណ្ឌភាព សម្រាប់កិច្ចប្រជុំ កំពូលអាស៊ីអឺរ៉ុប (ASEM) ដោយមានការចូលរួមពីថ្នាក់ដឹកនាំកំពូល មកពីបណ្តាប្រទេសផ្សេង នៅសណ្ឋាគារ រ៉េស៊ីដង់ សុខាភ្នំពេញ។

សេចក្តីជូនដំណឹង លើកឡើថា៖ «ក្នុងករណី បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋ មិនព្រមរុះរើចេញនោះទេ រដ្ឋបាលខណ្ឌ នឹងចាត់វិធានការរដ្ឋបាល ចុះរុះរើ ដោយមិនទទួលខុសត្រូវ នូវរាល់ការខូចខាត ឬបាត់បង់ប្រយោជន៍អ្វីឡើយ»។

លោក ឃ្លាំង ហួត មិនអាចទាក់ទង ដើម្បីធ្វើអត្ថាធិប្បាយ បន្ថែមបាននោះទេ។

លោក អ៊ី យូ បានបន្ថែមថា មកដល់ពេលនេះ លោកពុំដឹងថាគ្រួសារខ្មែរឥស្លាមទាំងនោះ ប្តូរទៅរស់នៅទីណានោះទេ ហើយលោកក៏ពុំដឹងថា កូនៗរបស់ពួកគេបានបញ្ជូនទៅសិក្សានៅសាលាផ្សេងឬយ៉ាងណានោះទេ។

Tales of Opportunists in a Gullible Kingdom

Newsroom

តូច ធីណា (Toch Thina)

-

February 3, 2020

0

Tales of Opportunists in a Gullible Kingdom

Once upon a time, there was a rumor about “holy green beans” that spread throughout the kingdom. According to this tale, “Everyone must eat green beans before sunrise or die” from SARS, a well-known flu that killed many people in Asia.

The tale spread by word of mouth and, with no opportunity for seeking the truth, the whole kingdom recklessly bought green beans and consumed them in different ways at a very high and unbelievable price.

This idea was originally claimed as true by an opportunist group — those who wanted to make a fortune overnight by selling the holy green beans, and they successfully did it.

The claim was later proved to be false by local experts and the state. But the public was so happy to be free of the virus, even if they had spent big amounts of cash for non-magical green beans and had scared themselves nearly to death.

Almost a decade later, the opportunists haunted the kingdom again with a story of the “Hungry Ghost,” representing the spirits of the hundreds of victims who lost their lives on a bridge during a tragic stampede during the kingdom’s annual Water Festival.

It was spiritually believed that those hungry spirits were soul reapers who came to harm those who had the weakest energy, to take their places and become reincarnated. To chase the spirits and bad luck away, one must pray for seven days in a row.

Spiritual propaganda coupled with a cunning marketing strategy added up to a perfect lie for people who believe in spiritualism and animism. The kingdom once again was scammed by opportunist groups selling bananas and praying materials to worship the spirits at a golden price.

The story was proved wrong when those goods sold out and yet no one was killed from not praying to the fictional soul reapers.

Just recently, the city was disturbed again by a storm of a disease called the “Coronavirus,” originating from China and causing respiratory infections, fevers, coughing, shortness of breath and breathing difficulties.

Whenever the city is in chaos, it is the perfect time for opportunists to play the game again. This time, the game is called “The Golden Mask,” in which opportunists sell protective masks at a golden price, as one of the fundamental protections for people against the virus. But this time, the opportunists no longer have absolute power in the game.

Thankfully to the new actors — technology and the digital age — the kingdom was introduced to a better way of communication and understanding the game. People in the kingdom can search for whatever they want, communicate and share information far across the ocean to one another within a few seconds. This is a positive sign for the kingdom since news and information can be spread to the people faster and wider. Likewise, opportunists somehow did not last long in the “The Golden Mask” game.

On the other hand, the opportunist groups also belong to the kingdom; no doubt they will also benefit from this revolution, meaning this new way of communication also comes with many drawbacks. Namely, digital insecurity and fake news are really dangerous for the kingdom, and provides a new, smooth platform for opportunists.

Moral of the story:

Your positive actions can change the world, but don’t let the world change your positive actions.
Think before you believe, and double-think before you share.
Technology and the digital age is a knife with two faces.
If you feel that you can relate to the story, you might hold citizenship to this kingdom.

Wearing a Mask to Escape From People?

Newsroom

គៀត សុរិទ្ធធាវី (Keat Soriththeavy)

-

February 3, 2020

0

Why are people wearing masks? Everyone knows that coronavirus is the huge new problem disease from China. But what’s the reality in Cambodia?

Every Friday evening, I like to go out with my friends to eat and talk about some stuff about school or gossip as usual, as people do. By gossiping, people spread information faster than any media outlet does. Well noted. Today, the hot news is coronavirus, and I feel frustrated from all the news on social media and Facebook that mounts and mounts everywhere, especially at the local market when people talk.

For example:

A: Hey neak (you). Do you know the new disease is coming from China to our country?

B: YES YES I know it. It is too dangerous. I heard that if you get the disease you will die in 48 hours. In two days. You need to wear a mask all the time.

A: So scared to leave home. And also I heard that in hot weather like here in Cambodia, it is easy for the virus to spread to everyone.

B: We need to wear a mask whenever we leave home. Oh. One more thing. You can only wear the mask for five hours, then you need to change to a new one. Damn, it’s out of stock everywhere and the price has also increased.

A: Blah blah blah blah.

These I heard from old people talking at the market and from others on social media. I just wonder what this means.

I saw a lot of people cover their faces in different masks, but you’ll look at street food at night, and people really enjoy eating it so much. The evening is a good time for people to leave from work or school and eat those things along the road. I’m both sad and happy at the same time. We are all scared about the new disease, but we are so MONG too (a person who is stupid). So much dust flying every second, pollution we breathe every day and eat meatballs, even though we don’t know what the hell they’re made from.

Life is a joke because we are all stupid in this world.

ខ្ញុំ ជា មួយ នឹង វិថី អ្នកសារ ព័ត៌មាន

Newsroom

អ៊ុន ស៊ីឡុង (Aun Sylong)

-

February 3, 2020

0

ខ្ញុំមានការរីករាយ មែនទែន ដែលបាន ទៅចូល រួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដា មួយស្ដីពី «សិទ្ធិការងារ និងសហជីព» ដែលរៀបចំ ឡើងដោយ សម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា ហៅកាត់ថា ខេមបូចា(CamboJA) កាលពីថ្ងៃទី២៤-២៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០ កន្លងទៅ។ វាបានធ្វើឱ្យ ខ្ញុំកាន់តែយល់ដឹងច្រើនជាងមុន ពីអ្វីដែល ហៅថា ជីវិតជាអ្នកសារព័ត៌។

នៅទីនោះ ខ្ញុំទទួលបាន ច្រើន ពីការចែក រំលែក ចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ ការលើកទឹកចិត្ដ និងការបង្ហាត់បង្ហាញ ដោយយកចិត្ដទុកដាក់ ពីសំណាក់គ្រូណែនាំ ដ៏មានសមត្ថភាព ខ្ពស់ៗ។ អ្វីដែល កាន់តែពិសេស ទៅទៀតនោះ គឺវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ បានធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំ កាន់តែ មានភាព ប្រសើរឡើង ជាងមុន នៅក្នុងវិថីមូយនេះ។ ខ្ញុំបានស្គាល់មិត្ដភក្ដិថ្មីៗ ជាច្រើន ដែលពួកគាត់ សុទ្ធសឹង តែជាអ្នកមាន បទពិសោធន៍ និងជំនាញច្បាស់លាស់ ក្នុងការធ្វើព័ត៌មាន ដែលប្រកប ដោយវិជ្ជាជីវៈ និងក្រមសីលធម៌។

ខ្ញុំពិតជា ស្រលាញ់ អាជីព អ្នកសារព័ត៌ នេះណាស់។ ហើយខ្ញុំជឿថា ព័ត៌មានច្បាស់លាស់ ដែលប្រកដោយ ក្រមសីលធម៌ និងមានវិជ្ជាជីវៈ នឹងជួយជម្រុញ ឱ្យពលរដ្ឋ និងរដ្ឋាភិបាលយើងទទួលបាន នូវព័ត៌មានពិត ដើម្បីផ្នែកមួយ ជួយពង្រឹង ការរីកចម្រើន លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និងការអភិវឌ្ឍសង្គម។

ជំងឺអវិជ្ជា និងអមនុស្សធម៌ គួរឲ្យខ្លាច ជាងកូរ៉ូណា

Newsroom

សំ សុពេជ្រ (Sam Sopich)

-

January 31, 2020

0

ជំងឺអវិជ្ជា និងអមនុស្សធម៌ គួរឲ្យខ្លាច ជាងកូរ៉ូណា

១ មិនគួរពលរដ្ឋ មួយចំនួនដែលឆ្លៀត តម្លើងថ្លៃម៉ាស់ មិនសង្គ្រោះ តែសម្ពាធ (កម្មបានផ្ដល់ដល់ អ្នកគឺគេមិនចូលចិត្ត ហាងអ្នក) ត្រីងៀតឆ្លៀតពង។

២ អាជ្ញាធរ មានសមត្ថកិច្ច ខំប្រឹងណាស់ដែរ តែនៅតែ ទប់មិនជាប់ កង្វះធនធាន និងបច្ចេកទេស។

៣ ប្រភពពត៌មាន គ្មានភាពច្បាស់លាស់ បានពង្វក់ស្មារតី ប្រជាពលរដ្ឋ ព្រោះតែអំណាច ទឹកប្រាក់ like page

៤ ឈ្មួញចាប់ផ្ដើម តំឡើងតម្លៃទំនិញ បំផុសមន្តអាគមគាថា ប្រើខ្ទឹមស នឹកឃើញកាលពីឆ្នាំញាំសណ្ដែកខៀវ និងចេកណាំវា ឈ្មួញកើបលុយយ៉ាងសប្បាយ តើកសិកម្មទាំងនោះនាំចូលពីណា? នរណាអ្នកបំផុសបំផុល? និយាយឲ្យធូរចិត្តទេ។

Ignorance and Inhumanity Are Greater Concerns Than Coronavirus

Newsroom

សំ សុពេជ្រ (Sam Sopich)

-

January 31, 2020

0

Ignorance and Inhumanity Are Greater Concerns Than Coronavirus

1. While the virus threatens the world, some Cambodian pharmacies have increased the price of masks. They don’t help, and instead put pressure on fearful people. (Dried fish lay eggs.) Karma will show that their shops are blamed by the Khmer people and the Ministry of Health.

2. Cambodian authorities have tried their best to prevent and protect. However, it appears in Sihanoukville, we had a lack of human resources and modern equipment.

3. Unreliable and fake news have pounded people who are media illiterate. They are scared, and cannot distinguish which is real. Because of money and popularity, they are shared on Facebook pages and media.

4. Vendors have increased the price of garlic and inspire magic to treat the virus. Around 10 years ago, they encouraged the belief that if we don’t eat mustard and banana namva, we will die. All these products have high prices, so the vendors made a lot of money. My questions: From where did we import these products? Why did they propose that they were magic?

Why can’t we practice the humanity, generosity and friendship that schools teach us?

The Panic Attack After My Vacation

Newsroom

អាន ខេម៉ា (An Khema)

-

January 31, 2020

0

Chinese New Year this year was on Saturday and Sunday, which was a good chance for me to go on vacation. I went to Koh Rong island’s Hill Beach in Preah Sihanouk province. It was a nice trip. The weather was also good to ride a boat there. I felt a bit seasick because I slept at 2 a.m. and woke up at 4 a.m., and spent the whole morning to reach Sihanoukville. To reach Hill Beach I had to sit on the boat for 40 minutes more. I felt like I was sitting on a roller coaster. It was fun and scary at the same time.

And then when I got back home I saw the news about how coronavirus had been found in Sihanoukville. Surprise!!!! I had just gotten back from there hahaha. When I saw the news I felt shocked, but I thought it would be OK because they had only found the patient after I went back home. But when I read the news again I saw that the patient had arrived in Sihanouk since the 24th, meaning before I got there. I felt shocked again.

I got sick when I got home and my symptoms were similar to coronavirus. That scared me. I got a fever, headache, and found it hard to breathe. I felt weaker than normal but my fever didn’t get higher than 38C, so maybe it’s not coronavirus, I hoped. It’s nearly one week now since I got back from there, and I still don’t have any serious symptoms yet. I just feel weak and get fevers.

Imagine if I really infected everyone here at CCIM, and need to go to the hospital together, and CCIM will close down to kill the virus. Then I will not be alone because my beloved teachers and classmates will accompany me to the hospital hahaha. Sure, we will be famous; CCIM will be known by many people. Yeah… it’s not happening, or else my beloved teachers and everyone who reads this blog will be mad at me.

OK! It was the whole week that I worried about getting infected and my article is going nowhere hmm. When I was looking for women who live independently in Cambodia, for my next article, I found that it is really rare. Usually they move out from their family home because they are facing financial issues so they have to move out, to find a job and live with other people to save money.

There are only one or two people I’ve found who live alone, and her problem is not financial but about society criticizing her. Maybe in our society we don’t have many women who live independently, so we get criticized. When we are different we will be judged.

Thinking that what I am doing makes me a rare person, it’s funny. Should I feel proud or feel shame? That doesn’t matter anymore. Since I’ve gotten older I’ve gotten to know that people will say what they want to say, I can’t hold their mouths. I don’t need to explain or listen. Accepting and ignoring are peaceful feelings.

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី តវ៉ាជាលើកទី២ ក្រោយគ្មានដំណោះស្រាយ

លី ចាន់សុផល (Ly Chansophal)

-

January 30, 2020

0

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី តវ៉ាជាលើកទី២ ក្រោយគ្មានដំណោះស្រាយ

អតីតបុគ្គលិកស៊ីនទ្រី ជាង១០០នាក់ បន្តតវ៉ា នៅមុខក្រុមហ៊ុន ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ ដើម្បីទាមទារប្រាក់អតីតភាពការងារ១០០ភាគរយ បន្ទាប់ពីពួកគេត្រូវបានបញ្ឈប់ពីការងារ។

បុគ្គលិក ក្រុមហ៊ុនប្រមូលសំរាម ស៊ីនទ្រី ១០៦នាក់ ត្រូវបានប្រកាសបញ្ឈប់ពីការងារបស់ខ្លួន កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ បន្ទាប់ពី លោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ប្រកាសដកសិទ្ធ ប្រមូលសំរាមពីក្រុមហ៊ុននេះ យកមកគ្រប់គ្រង ជាបណ្ដោះអាសន្ន ដោយអះអាងថា ដើម្បីជំរុញការធ្វើ កំណែទម្រង់ ពីការសម្អាតទីក្រុង។

អតីតបុគ្គលិកម្នាក់ លោក ឆន ដានី បាននិយាយថា ពួកគេសម្រេចចិត្តប្រមូល ផ្តុំតវ៉ានៅ មុខក្រុមហ៊ុន ជាលើកទីពីរ ដោយសារគ្មានដំណោះស្រាយ ពីភាគីក្រុមហ៊ុន និងសាលារាជធានីភ្នំពេញ។

លោកថា ក្រុមហ៊ុន ស្នើបើកប្រាក់ អតីតភាពការងារ ឲ្យពួកគេត្រឹមតែ៥០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែបុគ្គលិកទាំងនោះ មិនយល់ព្រមហើយបាននាំគ្នាមកតវ៉ា នៅមុខក្រុមហ៊ុន កាលពីថ្ងៃទី២ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០ ដើម្បីក្រុមហ៊ុន ផ្តល់ប្រាក់ អតីតភាព ១០០ភាគរយមកពួកគេ។

ភាគីក្រុមហ៊ុន និងសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានសន្យាផ្តល់ដំណោះស្រាយ នៅថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ប៉ុន្តែមកដល់ពេលនេះ នៅតែគ្មានដំណោះស្រាយនោះទេ។

លោក ឆន ដានី បាននិយាយថា៖ «ការតវ៉ានេះ គឺយើងទាមទារឲ្យខាងក្រុមហ៊ុន ជួយពន្លឿន ការដោះស្រាយ តាមច្បាប់ការងារ និង ស្នើសុំឲ្យក្រសួង ទទួលពួកយើងចូលធ្វើការនៅរដ្ឋករស្វយ័ត» ។

ក្រុមអ្នកតវ៉ា ទាមទារ២ចំណុច ទី១ គឺសុំឲ្យខាង ក្រុមហ៊ុនផ្តល់ប្រាក់អតីតភាពការងារ ១០០ភាគរយមកពួកគេ ទី២ គឺសុំសាលារាជធានីភ្នំពេញ ផ្តល់ការងារនៅ រដ្ឋករស្វយ័ត។

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី ផ្នែកទំនាក់ទំនងអតិថិជន និងជាតំណាងអ្នកតវ៉ាមួយរូបផងដែរនោះ លោក សន វុទ្ធា បាននិយាយថា ក្រុមហ៊ុនស៊ិនទ្រី បានផ្ទេរទៅឲ្យរដ្ឋវិញ និងបានចេញ លិខិតបញ្ឈប់បុគ្គលិក ដោយពុំបាន ផ្តល់សំណង និងប្រាក់ អតីតភាពការងារ នោះទេ។ លោកថា ពួកគេកំពុងជួបការលំបាក ដោយសារគ្មានការងារធ្វើ។

លោក វុទ្ធា និយាយថា៖ «ពួកយើងនៅផ្ទះជួល អត់ការងារធ្វើ ត្រូវការលុយ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាជីវភាព ហើយក្រុមហ៊ុនមិនបានធ្វើតាមប្រសាសន៍សម្តេច តេជោ ហ៊ុនសែនោះទេ។ ដោយសម្តេចធ្លាប់ មានប្រសាសន៍ថា លោកនឹងមិនឲ្យ បាត់បង់ អត្ថប្រយោជន៍និយោជិកណាទេ»។

លោកបន្ថែមថា ការតវ៉ាលើកទីពីរ នេះចាប់ពីថ្ងៃទី២៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០។ ពួកគេ នឹងបន្តទាមទារ រហូតមាន ដំណោះស្រាយ។

អគ្គនាយក្រុមហ៊ុន ស៊ីនទ្រី លោក សេង សាវី និងអ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ លោក ម៉េត មាសភក្តី មិនអាចទាក់ទង ធ្វើការអត្ថាធិប្បាយបាននោះទេ។

Small Ecotourism Community Struggles to Compete as Sector Grows

សំ សុពេជ្រ (Sam Sopich)

-

January 30, 2020

0

Small Ecotourism Community Struggles to Compete as Sector Grows

An ecotourism community on the Mekong river says it is struggling to attract local tourists, with off-the-beaten-track destinations a hard sell for Cambodian travelers who typically prefer popular sites and comfortable resorts, tour operators say.

The Koh Pdao eco-community, located about 285 km from Phnom Penh in Kratie province, was established in 2008 on one of the longest islands (around 45 km long) on the Mekong river in Cambodia.

Prom Sarith, a community leader at Koh Pdao, said every year about 400 foreigners visit to do community projects such as building farms, raising animals and teaching children.

However, few Cambodians visit because they prefer holidays that involve relaxing, singing and drinking, activities that the Koh Pdao community isn’t best suited for.

“We don’t have the capacity to build on the water,” Sarith said, referring to the wooden platforms along rivers and lakes common around Cambodia for eating and drinking.

Ecotourism at Koh Pdao aims to improve the community’s livelihoods. Traditional fishers and farmers work together to run the visitor services and earn extra income. The community also uses the revenue to contribute to protecting fisheries — especially to protect the Mekong Irrawaddy dolphin — as well as other conservation projects.

Bicycles at Koh Pdao in Kratie province, in a photo posted to the Facebook page of Koh Pdao Community Based Ecotourism on May 19, 2017.

Ecotourism businesses have seen growth around the country in recent years. In Kampot province, several new businesses have sprung up, attracting international and local tourists. Ecotourism resorts such as Kdat, Kdat Latang and Mlech Dam have opened in recent years and are growing in popularity. Similar businesses have come up around the country, especially in Mondulkiri and coastal areas. However, small, traditional destinations like Koh Pdao are failing to latch onto the boom.

Koy Phearum, founder of tour operator Khmer Camping, explained that most Cambodians want more comfortable destinations. In his tours, around 45 to 80 Cambodian customers travel to popular provinces like Kampot and Preah Sihanouk, attracted to their beaches, comfortable facilities and active social media marketing.

“We just have to pay money, and they will serve us conveniently,” Phearum said.

In contrast, eco-communities are struggling because they provide only traditional services, Phearum said. They offer fewer, less-modern amenities but their prices are about the same, and they market their destinations less, he said.

Therefore, most Cambodians who take tours prefer to go to private ecotourism resorts, Phearum said.

Van Narith, coordinator of NTFP-EP, a local NGO that helps communities develop their tourism, acknowledged that eco-communities faced a difficult challenge.

“It’s hard for eco-communities to compete with private businesses,” Narith said. Eco-communities can only innovate based on collective action and are limited by their natural resources, because they don’t have access to technology, marketing strategies and the money to run expensive operations, he said.

“For example, if they want to build bungalows instead of homestays, they do it based on volunteerism. They are villagers and have to be trained how to cook, while private businesses have the money to hire staff to cook delicious food and build attractive places,” Narith said.

He suggested that the government, Tourism Ministry and NGOs provide training, technical support and marketing strategies to help the communities, which offer more learning experiences for visitors and greater benefit for locals.“Youth should enjoy their vacations, but they should also learn something new from that area,” he said. “By riding boats to see the sunset, we can camp at the beach to see endangered Mekong Irrawaddy dolphins, and listen to the sound of a comfortable river.”

តំណាងអយ្យការ ក្រុងភ្នំពេញ សួរ លោក កឹម សុខា មួយព្រឹក ឲ្យបកស្រាយពាក្យ«គេ»

អ៊ុន ស៊ីឡុង (Aun Sylong)

-

January 30, 2020

0

តំណាងអយ្យការ ក្រុងភ្នំពេញ សួរ លោក កឹម សុខា មួយព្រឹក ឲ្យបកស្រាយពាក្យ«គេ»

សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានចំណាយពេលមួយព្រឹកនៅថ្ងៃពុធម្សិលមិញ ដើម្បីសួរដេញដោល លោក កឹម សុខា បកស្រាយពាក្យ«គេ» ដែលលោកបាននិយាយ នៅក្នុង ឃ្លីបវីដេអូ កាលពីឆ្នាំ២០១៣ នៅប្រទេសអូស្ត្រាលី។

នៅព្រឹកថ្ងៃពុធម្សិលមិញ សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានបន្តបើកសវនាការ ជំនុំជម្រះលើសំណុំរឿងលោក កឹម សុខា ក្រោមបទចោទប្រកាន់«សន្ទិដ្ឋិភាពជាមួយបរទេស» ដោយតំណាងអយ្យការ បានស្នើទៅកាន់ ក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះ ឱ្យមានអ្នកជំនាញអក្សរសាស្ដ្រខ្មែរ វិនិច្ឆ័យពា្យ«គេ» ដែលលោក កឹម សុខា បាននិយាយនៅក្នុង ឃ្លីបវីដេអូ នោះ។

មេធាវីតំណាងរដ្ឋាភិបាល លោក គី តិច បានប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានថា ក្រោយសវនការថា តំណាងអយ្យការបាន សួរដេញដោល លោក កឹម សុខា ឲ្យបកស្រាយពាក្យ «គេ» ហើយក៏បានស្នើឲ្យមានអ្នកជំនាញបកស្រាយពាក្យនេះ ប៉ុន្តែក្រុមប្រក្សាជំនុំជម្រះបានបដិសេធ។

លោក គី តិច មានប្រសាសន៍ថា៖ «អាហ្នឹង គឺជាគោលដៅដែល តំណាងអយ្យការបានស្នើ។ ប៉ុន្ដែម្សិលមិញនេះ ក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះ បានសម្រេចហើយថា មិនទទួលយកសំណើហ្នឹងទេ។ គឺថាក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះ មានលទ្ធភាព ក្នុងការពន្យល់ ឲ្យយល់ ក្នុងការយល់ និងសម្រេចបាន»។

ចំណែកលោក ផែង ហេង ជាសហមេធាវីការពារក្ដី របស់លោក កឹម សុខា បានសម្ដែងនូវការខកចិត្ដចំពោះការចំណាយពេលមួយព្រឹករបស់អង្គសវនការ ក្នុងការបកស្រាយពាក្យ«គេ» ដែលមិនទទួលបានលទ្ធផល អ្វីបន្ដិចសោះ។

លោកបានបន្ដថា នេះជាការចំណាយ ពេលមួយ ដែលនាំឲ្យរំខាន ដល់ដំណើរការ ជំនុំជម្រះក្ដី លើលោក កឹម សុខា។ លោកថា កូនក្តីរបស់លោក ចង់ឱ្យរឿងក្ដីនេះឆាប់ចប់ ដោយមិនចង់ ចំណាយពេល យូរឥតប្រយោជន៍។

លោក ផេង ហេង មានប្រសាសន៍ថា៖ «សហមេធាវី យល់ឃើញថា វាជាសំណួរឥតប្រយោជន៍ សួរដដែលៗ ហើយសួរឈ្លេចរកពាក្យរកអី។ ហើយបា៎ ខាតពេលវេលាហើយក្នុងសវនការ ព្រោះយើងចង់ឱ្យសវនការ បានលឿន បានឆាប់ចប់»។

គួររំលឹកថា នេះជាសវនការថ្ងៃទី៥ នៃសប្តាហ៍ទី៣ ក្នុងការជំនុំជម្រះក្ដីលើលោក កឹម សុខា។ សវនាការនេះ មានរយៈពេលបីខែ ដោយគិតចាប់ពីថ្ងៃទី១៥ ខែ មករា ឆ្នាំ២០២០ ដល់ថ្ងៃទី១៥ ខែ មីនា ឆ្នាំ២០២០ ដោយធ្វើឡើង ពីរថ្ងៃក្នុងមួយសប្ដាហ៍គឺ ថ្ងៃពុធ និងថ្ងៃព្រហស្បិ៍នៃសប្ដាហ៍នីមូយៗ៕

អតីតប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ លោក កឹម សុខា ត្រូវបានចាប់ខ្លួន កាលពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧ នៅគេហដ្ឋានរបស់លោក ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ ពាក់ព័ន្ធ «សន្ទិដ្ឋិភាពជាមួយបរទេស» ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៣ ដល់ ឆ្នាំ២០១៧។ លោកត្រូវបានបញ្ជូនទៅឃុំខ្លួនក្នុងពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ ក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៨ លោកត្រូវបានបញ្ជូនមកដាក់ឃុំខ្លួននៅក្នុងផ្ទះវិញ។

សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានសម្រេចដោះលែង លោក កឹម សុខា ឲ្យរួចពីការឃុំខ្លួនក្នុងគេហដ្ឋាន របស់លោកនៅក្នុង ខណ្ឌទួលគោក កាលពីថ្ងៃទី១០ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ប៉ុន្តែ ហាមលោក មិនឲ្យធ្វើសកម្មភាព នយោបាយ និងចាកចេញពីប្រទេសកម្ពុជា ក្រោមហេតុផល ដើម្បីអនុញ្ញាត ឲ្យលោកអាចទៅ ពិនិត្យសុខភាព និងព្យាបាលជម្ងឺ។

Additional reporting by ទុយ អេងលី (Tuy Engly)

ការចុះអនុវត្ដន៍នៅខាងក្រៅ មិនងាយស្រួលដូចការរៀនទ្រឹស្ដីនៅក្នុងថ្នាក់

Newsroom

លី មីសាន (Ly Misan)

-

January 28, 2020

0

ការចុះអនុវត្ដន៍នៅខាងក្រៅ មិនងាយស្រួលដូចការរៀនទ្រឹស្ដីនៅក្នុងថ្នាក់

ក្នុងសប្ដាហ៍ទី៥នេះ ខ្ញុំបានទទួលការពន្យល់យ៉ាងក្បោះក្បាយពីលោកគ្រូខ្មែរ និងបរទេសទាក់ទង និងការសរសេរព័ត៌មាន និងការបែងចែកព័ត៌មានរវាងការសរសេរ Break News និង Feature។

រឿងដែលខ្ញុំបានចុះទៅធ្វើការអនុវត្ដន៍ព័ត៌មានមុនគេបន្ទាប់ពីបានរៀន ខ្ញុំបានចាប់អារម្មណ៍ទៅលើព័ត៌ដែលឃើញ មានការស៊ែរព្រោងព្រាតតាមបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក ឃើញថាមានបងប្អូនខ្មែរឥស្លាមរើរុះផ្ទះខ្ទមរបស់ពួកគាត់នៅតបន់ចុងកោះ ក្នុងសង្កាត់ជ្រោយចង្វា រាជធានីភ្នំពេញ។ បន្ទាប់ពីចេញសេចក្ដីប្រកាសរបស់រដ្ឋបាលខណ្ឌជ្រោយចង្វា ឲ្យពួកគាត់រុះរើចេញពីតំបន់នោះ។ ចង់ដឹងថា ពួកគាត់ក្រោយពីរុះរើ តើនឹងផ្លាស់ទីទៅរស់នៅទីណាទៀត និងមានការប្រឈមលំបាកអ្វីខ្លះដល់គ្រួសារ ក៏ដូចជាកុមារដែលកំពុងរៀននោះ? ហើយមានកុមារប៉ុន្មាននាក់ដែលឈប់រៀន ទៅរស់នៅជាមួយម្ដាយឪពុកនៅតំបន់ផ្សេងៗ និងមានការសំណូមពរអ្វីខ្លះដែរ?។

សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់អ្វីដែលខ្ញុំទទួលបានជាក់ស្ដែង បន្ទាប់ពីបានទៅសម្ភាសន៍ពួកគាត់ ជាលើកដំបូងគឺខ្ញុំយល់ថាកត្ដាលំបាកមានច្រើន។ ដឹងត្រឹមថាវាមិនងាយស្រួលដូចដែលខ្ញុំ បានរៀនក្នុ ងសាលានោះទេ ព្រោះថាយើងត្រូវចំណាយពេលវេលាច្រើនសម្រាប់យកព័ត៌មានអោយជាក់លាក់។

Newsroom Cambodia

តំណាងសហជីពគ្រោង ដាក់លិខិតស្នើសុំក្រសួងការងារ ផ្អាកវិសោធនកម្មច្បាប់កាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នួលវេនយប់

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី ជាង១០០នាក់ ទទួលប្រាក់សំណងពីសាលារាជធានីភ្នំពេញ

Cyclo Grandpas: The 80-Year-Olds Living, Pedaling Without a Roof

The Stress of Working on Sensitive Topics

បើចង់រៀន សារព័ត៌មាន ដោយសារលុយ សូមកុំរៀនអី

សិស្សខ្មែរឥស្លាមជាង១០០នាក់ បោះបង់ ការសិក្សា ក្រោយអាជ្ញាធរខណ្ឌ បញ្ជារុះរើផ្ទះខ្ទម

Tales of Opportunists in a Gullible Kingdom

Wearing a Mask to Escape From People?

ខ្ញុំ ជា មួយ នឹង វិថី អ្នកសារ ព័ត៌មាន

ជំងឺអវិជ្ជា និងអមនុស្សធម៌ គួរឲ្យខ្លាច ជាងកូរ៉ូណា

Ignorance and Inhumanity Are Greater Concerns Than Coronavirus

The Panic Attack After My Vacation

អតីតបុគ្គលិក ស៊ីនទ្រី តវ៉ាជាលើកទី២ ក្រោយគ្មានដំណោះស្រាយ

Small Ecotourism Community Struggles to Compete as Sector Grows

ការចុះអនុវត្ដន៍នៅខាងក្រៅ មិនងាយស្រួលដូចការរៀនទ្រឹស្ដីនៅក្នុងថ្នាក់

Latest News

សង្គមស៊ីវិលស្នើរដ្ឋាភិបាលឱ្យបង្កើនថវិកាសម្រាប់ថ្នាក់ក្រោមជាតិចំនួន៣០%នៃថវិកាជាតិសរុប

ក្រសួងកសិកម្មអនុម័តថវិកាជាង៧០%នៃថវិកាសរុបទៅលើការគ្រប់គ្រងស្ថាប័ន ខណៈការបង្កើនដំណាំកសិកម្មមានតែ១៤%

ថវិកាវិស័យអប់រំកើនឡើង ប៉ុន្ដែបញ្ហាខ្វះខាតមួយចំនួននៅមិនទាន់ដោះស្រាយ

POPULAR POSTS

Fluent in English, Awkward in Khmer: A Generation Is Growing Up...

ហេតុអ្វីត្រូវសិក្សាប្រវត្តិសាស្ត្រ?

ការរៀនមុខវិជ្ជាទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិទាមទារឲ្យនិស្សិតមានចំណេះដឹងទូទៅច្រើន

POPULAR CATEGORY