fbpx
Home Blog Page 132

ជំនន់ទឹកភ្លៀង បង្កការខូចខាតដល់ដំណាំរាប់ពាន់ហិចតានៅខេត្តពោធិ៍សាត់

ជំនន់ទឹកភ្លៀងបានបង្កការខូចខាតដល់ដំណាំកសិកម្មជាច្រើនហិចតា ប៉ះពាល់លំនៅដ្ឋាន និងរចនាសម្ព័នមួយចំនួន ខណៈដែល​ប្រជាជន​រាប់រយ​គ្រួសារ ក៏ត្រូវបាន​ជម្លៀសចេញ​ដើម្បីរក​ទី​ទួល​សុវត្តិភាពផងដែរ នៅក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់។នេះបើយោងតាមរបាយការណ៏ទឹកជំនន់ ចេញដោយអាជ្ញាធរខេត្តកាលពីថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ។

របាយការណ៍ដដែលបាន​បង្ហាញបន្ថែមថា ​រយៈពេលត្រឹម២ថ្ងៃចុងក្រោយនេះ​ ផល​ដំណាំប្រមាណ ៦០០​ហិចតា ​ក្នុង​ខេត្ត​ពោធិ៍​សាត់ ត្រូវបានលិច​លង់ ហើយផលដំណាំទាំង​នោះ មាន​ចំនួន៣១៨,៥ហិកតា នៅស្រុកវាលវែង ក្នុងឃុំប្រម៉ោយ ឃុំអន្លង់រាប ឃុំក្រពើពីរ និងឃុំអូរសោម។

នៅក្នុង​​ពោធិ៍សាត់ មានការ​លិច​ផល​ដំណាំ​ស្រូវ​​ចំនួន​៨២៤ហិកតា និង​នៅក្នុងស្រុកកណ្ដៀង មានការប៉ះ​ពាល់​ស្រូវ​ស្រាល​ ចំនួន​២៨៣​ហិកតា។នេះបើយោងតាមរបាយដដែល។

ស្ថានភាពទឹកជំនន់នៅខេត្តពោធិ៍សាត់ រូបភាពដោយ៖ ក្រសួងធនធានទឹក និងឧតុនិយម

ក្រុង​​ចំនួន៤ ​នៅខេត្តពោធិ៍សាត់ រួមមាន​ ក្រុង​ពោធិ៍សាត់ ស្រុក​វាលវែង ស្រុកកណ្ដៀង ស្រុក​ភ្នំក្រវាញ ក៏បាន​រង​ការ​ប៉ះពាល់​ទៅ​លើ​ហេដ្ឋារចនា​សម្ព័ន្ធ ​ដែល​បង្ខំ​ឲ្យ​អោយ​ប្រជាជន​ចំនួន​១៨០​គ្រួសារ​ ត្រូវ​ជម្លៀស​ដើម្បីរក​ទី​ទួល​សុវត្តិភាព។

សរុប​មក​ត្រឹម​ថ្ងៃ២១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ ទឹក​ជំនន់​បាន​បំផ្លាញ​ស្ពានចំនួន​៤ និង​ផ្លូវចំនួន​២០ខ្សែ នៅក្នុង​ក្រុង និង​ស្រុក​ចំនួន​៤ ​​នៃ​ខេត្តពោធិ៍សាត់។

លោក កែវ​​​ វ័យ ប្រធានធនធានទឹក និងឧតុនិយមខេត្តពោធិ៍សាត់ បានផ្តល់បទសម្ភាសដល់ Newsroom Cambodia កាលពីថ្ងៃអង្គារ ទី២២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ថា ​ស្ថានភាពទឹកនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ មានលក្ខណៈធូរស្បើយច្រើន បើទោះកម្រិតទឹកនៅក្នុងក្រុង ជិតដល់កំរិតនឹងប្រកាសអាសន្នក្តី។​

លោកបានបន្តថា៖ «កម្ពស់ទឹកស្ទឹងនៅភ្នំក្រវាញស្រកជាង២ម៉ែត្រ បើធៀបនឹងពេលមុនមានរយៈកម្ពស់៦,១២សង់ទីម៉ែត្រ ដែលបច្ចុប្បន្ននៅសល់៣,៥៦សង់ទីម៉ែត្រ​ រី​ឯ​ក្រុង​ពោធិ៍សាត់​មាន​រយៈកម្ពស់៥,៤៥​សង់ទី​ម៉ែត្រ ​បច្ចុប្បន្នស្រក៥​ហ៊ុន ​នៅ​ត្រឹម​៥,៤០​សង់ទីម៉ែត្រ»។

គួរ​បញ្ជាក់ផង​ដែរថា ​ស្ថានភាព​កម្ពស់ទឹកខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ក្នុង​ឆ្នាំនេះ គឺមាន​សភាព​ទឹកធំជាងបើ​ប្រៀប​ធៀប​ទៅនឹង​ឆ្នាំមុន​ ​ដោយ​សារ​តែ​ជន់​ស្ទឹង​ទាំង​បីផ្នែកខាង​លើ​ជា​ហេតុ​បណ្ដាលឲ្យ​ជន់លិចមក​ក្រុង​ពោធិ៍សាត់​ខ្លាំង។ ​នេះ​បើយោង​តាម​ការ​​រៀបរាប់​របស់​លោក​ កែវ វ័យ៕

បុរសម្នាក់ធ្វើក្រមាពណ៌ឥន្ទធនូដើម្បីលើកកម្ពស់សិទ្ធិអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា​

អ្នកស្រី ផេង​ សាញ់​ បានដឹងថាគាត់មានចរិកជាក្មេងប្រុសតាំងតែពីគាត់មានអាយុប្រហែល៦ឆ្នាំមកម្ល៉េះ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារការរើសអើងខ្លាំងនាពេលនោះ គាត់មិនបានប្រាប់នរណាគេទេ។

ក្រមាមាន​​ពណ៌​ជា​​ឥន្ទធនូ រូបភាពដោយ៖ Sivyingcheav Chhour

ឈានដល់ក្នុងវ័យ៦៨​ឆ្នាំហើយ ​ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ការរើសអើងនេះនៅតែមានបន្តមកលើ​អ្នកស្រលាញ់​ភេទ​ដូច​គ្នា លោកផេង សាញ់ ក៏បានច្នៃ​ធ្វើ​ក្រមាមាន​​ពណ៌​ជា​​ឥន្ទធនូ ដែលជាពណ៌តំណាងឱ្យភាពចម្រុះនៃអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា នៅជុំវិញពិភពលោក។

លោក​ បានមាន​​ប្រសាសន៍​ក្នុងកិច្ចសម្ភាសន៍ដូច្នេះថា៖ ​«​គោល​បំណង​ខ្ញុំ​នៃ​ការ​បង្កើត​ក្រមា​៦​ពណ៌​នេះ​ឡើង ​ដើមី្ប​បង្ហាញ​ថា​ក្រុម​មនុស្ស​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូច​គ្នា ​ក៏​រស់​នៅ​ក្នុង​ភព​ផែនដី​នេះ​ដែរ ​យើង​គួរ​តែ​ផ្តល់​សិទ្ធិ​ និង​ឲ្យ​តម្លៃ​ឲ្យ​ដូច​អ្នក​ស្រលាញ់​ភេទ​ផ្ទុយ​គ្នា​»​។

តាំងតែវ័យកុមារមកម្ល៉េះ លោក ផេង សាញ់ តែងតែចូលចិត្តលេងល្បែងបែបក្មេងប្រុសៗ ស្លៀកពាក់បែបក្មេងប្រុស និងចូលចិត្តសាងភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយក្មេងស្រី។

លោកបានបន្ដទៀតថា នៅពេលរៀបការក្នុងសម័យសង្គមរាស្រ្តនិយម គ្រួសាររបស់លោក ពុំបានដឹងថាគាត់ជាបុគ្គលដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានោះទេ ហើយការរៀបការនោះគឺដោយសារតែប្រពៃណីតម្រូវឲ្យគាត់មានគ្រួសារ បំពេញមុខមាត់ឲ្យគ្រួសារ ក្នុងនាមជាកូនស្រីនៅពេលនោះ។

អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់លោកផេង សាញ់ និងស្វាមីគាត់ក៏បានឈានដល់ទីបញ្ចប់ ហើយពួកគាត់ក៏មានកូនមួយផងដែរ។

គាត់ក៏បានចាប់ផ្ដើមបង្ហាញទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយស្រីដូចគ្នា ទៅកាន់គ្រួសារ និងសង្គមបានដឹងនៅរវាងឆ្នាំ ១៩៨២ នៅពេលដែលគាត់មានអាយុប្រហែលជា៣០ឆ្នាំ ដែលពេលនោះគាត់ទទួលបាននូវការរើសអើងយ៉ាងខ្លាំងពីសំណាក់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ផងដែរ។

គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‌‌«ពេលនោះ ម៉ែឳ បងប្អូន អត់ថាជាប្ដីប្រពន្ធនឹងគ្នាទេ គេថាពួកម៉ាក ឯបងប្រុសវិញមិនមើលខ្ញុំផង»។

សព្វ​ថ្ងៃ​​រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ព្រែក​បង្កង ​ឃុំ​ព្រែក​តា​កូវ ​ស្រុក​ខ្សាច់​កណ្តាល​ ខេត្ត​កណ្តាល​ លោកផេង សាញ់​ រស់នៅជាមួយកូនរបស់គាត់ បន្ទាប់ពីប្រពន្ធរបស់គាត់បានទទួលអនិច្ចកម្មកាលពីបីឆ្នាំមុន។

លោក ក៏​បាន​បង្កើត​មុខ​របរ​ត្បាញ​ក្រមា​ធម្មតានៅឆ្នាំ២០០៩​ ហើយបន្ទាប់​មក​បាន​ច្នៃ​មកជា​ក្រមា​៦​ពណ៌​ នៅ​ឆ្នាំ​២០១៧​។ ក្រមា​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បាន​ត្បាញ​ឡើង​ដោយ​អ្នក​ភូមិ​រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នោះ​។

​សកម្ម​ជន​ការ​ពារ​សិទ្ធិ​អ្នក​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូច​គ្នា​បាននិយាយថា​ ស្ថាន​ភាព​នៃការ​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូច​គ្នា​ ​មាន​ភាព​វិជ្ជ​មាន​ជា​ច្រើនក្នុង​រយៈ​ពេល​ចុង​ក្រោយនេះ ​ពីព្រោះអ្នកខ្លះ​កាន់​តែ​មាន​ភាព​ក្លាហាន​ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​មុខជាសាធារណៈ និងមាន​ការ​គាំ​ទ្រ​ពី​គ្រួសារ ​ក៏​ដូច​ជា​សង្គម​ទាំង​មូលដែរ។

ការការពារ និងគាំពារពី​អង្គការ​ជាតិ ​និង​អន្តរ​ជាតិក៏ជាកត្តាចូលរួមចំណែកធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងផងដែរ​។

សកម្ម​ជន​ការ​ពារ​សិទ្ធិ​អ្នក​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូច​គ្នា លោក​គុយ ធីតា​ ដែលមានភេទតាមជីវសាស្រ្តជាស្រី អាយុ​ ២៩ឆ្នាំ បាននិយាយដូច្នេះថា៖ ​«​តែយ៉ាងណាក៏នៅតែ​​មាន​បញ្ហា​ប្រឈម​ជា​ច្រើន​ដែលអ្នក​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូច​គ្នាជួបប្រទះ  និង​ត្រូវដោះ​ស្រាយដែរ»។​

​លោក គុយ ធីតា ​បានយល់ថា ​របរ​ត្បាញ​ក្រមា​ឥន្ទធនូនេះ ជា​មុខ​របរ​​ដែល​សុចរិត ហើយ ​ ​ផ្ដល់​​ការ​ងារ​ដល់​អ្នក​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូចគ្នា​ដទៃ​ទៀតដែរ​។

​​លោក​បាន​បញ្ជាក់​ទៀត​ថា៖​ «​វា​មិន​ត្រឹម​តែ​ជួយ​ដល់​ការ​រក​ប្រាក់​ចំណូល ​និង​ជួយ​ឲ្យសេដ្ឋកិច្ច​មាន​ភាព​ប្រសើរ​ឡើង​ទេ ​ថែម​ទាំង​លើក​កម្ពស់​ដល់សិទ្ធិ​អ្នក​ស្រលាញ់​ភេទ​ដូចគ្នា​តាម​យៈ​ក្រមា​ឥន្ទធនូ​នេះ​ផង​ដែរ​»​។

អ្នកស្រី សុភ័ណ លីនណា អាយុ ២៧ ឆ្នាំ ជាអ្នកត្បាញក្រមាឥន្ទធនូម្នាក់ បានសម្ដែងនូវអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយពេលដែលបានចូលរួមធ្វើក្រមាឥន្ទធនូនេះឡើង និងចង់ចូលរួមលើកកម្ពស់សិទ្ធិអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា។

គាត់បាននិយាយថា៖ «ក្រមាឥន្ទធនូមើលទៅស្អាត​ ហើយសម្គាល់ពីក្ដីស្រឡាញ់នៃអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា»។​

គាត់បានបន្ថែមថា​ ការត្បាញក្រមាឥន្ទធនូនេះ ពិតជាបានលើកកម្ពស់សិទ្ធិអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា ហើយបើទោះបីជាគាត់មិនមែនជាអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា និងមុខរបរនេះបានផ្ដល់កម្រៃតិចតួចសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារគាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់សប្បាយចិត្ត នឹងត្បាញក្រមាឥន្ទធនូនេះដែរ។

ក្រឡេកមកមើលមុខរបររបស់លោក ផេង សាញ់ វិញ គឺបាន​ជួប​បញ្ហា​ជា​ច្រើន ​ដូច​ជា​ភាព​រាំង​ស្ទះ​នៃ​ទី​ផ្សារ​ និង​ការ​លក់​ចេញ​ ដែលត្រូវលក់ឲ្យអស់ប្រមាណ ​២០០០​ក្រមា ​ទើប​អាច​​បាន​​ប្រាក់​ចំណេញ។ ​

ផល​វិបាក​ដ៏​ធំ​នោះ​ បើយោងតាមលោក ផេង សាញ់ គឺមកពីជំងឺកូវីត ​១៩ ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អតិថិជន​សម្រេច​ចិត្ត​ផ្អាក​ការ​ទិញ​ក្រោយ​ពី​កម្ម៉ង់​ក្រមា ធ្វើ​ឲ្យគាត់​សល់​ជាង​១០០០​ក្រមាដែល​លក់​មិន​ចេញ​។​

លើសពី​នេះ​ លោកក៏បាន​លើកពី​ផល​វិបាក​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដូច​ជា​ខ្វះ​ខាត​ថវិកា​សម្រាប់​អ្នក​ត្បាញ​ ហើយ​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​ឲ្យតម្លៃ​ ក្រមា​របស់​គាត់​ត្រឹមតែ ​១០០០​ ទៅ ​២០០០​រៀល​​ ដែលតាមពិត ​ក្រមា​មួយ​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​យ៉ាង​តិច​២​ថ្ងៃ ​ក្នុង​ការ​ផលិត ​ថែម​ទាំង​ពិបាក​រក​អ្នក​ត្បាញ​ដោយ​សារ​ទទួល​បាន​កម្រៃ​ទាបទៀតផង​៕

ការចាក់ធុងបាសច្រៀងខារ៉ាអូខេ ធ្វើឲ្យពលរដ្ឋមួយចំនួនក្នុងសង្កាត់ចោមចៅ២ ខឹងសម្បា

ប្រជាពលរដ្ខមួយចំនួន បានត្អូញត្អែរ និងខឹងសម្បាចំពោះការចាក់បាសច្រៀងខារ៉ាអូខេតាមផ្ទះ ដែលមានសម្លេងលឺខ្លាំងៗ រំខានដល់ការរស់នៅ ការប្រកបរបរ និងការរៀនសូត្រ នៅក្នុងសង្កាត់ចោមចៅ២ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ។

អ្នកស្រី សម ស្រីនាង អាយុ ៣០ រស់នៅភូមិដំណាក់ត្រយឹង សង្កាត់ចោមចៅ២ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ បាននិយាយថា ការច្រៀងខារ៉ាអូខេបែបនេះ បានបង្កការលំបាកខ្លាំងណាស់ពេលនិយាយទូរស័ព្ទ និងពិបាកក្នុងការនិយាយជួបជុំគ្រួសារផងដែរ។

អ្នកស្រី ក៏បានលើកផងដែរថានេះក៏បានរំខានដល់សិក្សាតាមអនឡាញរបស់កូនគាត់ ដែលតម្រូវឱ្យមានភាពស្ងៀមស្ងាត់។

លោក វ៉ាន់ ម៉ៅ អាយុ ៤៦ ឆ្នាំ អាជីវករនៅផ្សារទួលពង្រ បាននិយាយថា ឲ្យតែល្ងាចឡើង សម្លេងធុងបាសលឺសឹងតែគ្រប់ផ្ទះ។

លោក វ៉ាន់ ម៉ៅ បាននិយាយដូច្នេះថា៖ «ឲតែល្ងាចៗឡើង សម្លេងធុងបាសលឺសឹងតែគ្រប់ផ្ទះ ហើយពេលខ្លះ ចាក់ចម្រៀងរហូតដល់ម៉ោង១០ ដល់ ១១ ដែលធ្វើឲ្យ ខ្ញុំពិបាកដេកពេលក្បាលព្រលប់ ព្រោះវាអស់កំលាំង លក់ដូរថ្ងៃ»។

លោកបានអះអាងថា ធ្លាប់បានទៅនិយាយជាមួយនឹងអាជ្ញាធរនៅមូលដ្ឋានរួចហើយដែរ ដើម្បីឲ្យអាជ្ញាធរចុះមកអប់រំបងប្អូនពលរដ្ឋដែលចាក់បាស់តម្លង់គេ។

អ្នកស្រី  សាក់ កន្នីការ  អាយុ ៣៣ឆ្នាំ  រស់នៅភូមិ តំណាក់ត្រយឹង សង្កាត់ចោមចៅ២ បាននិយាយថា ឲ្យតែថ្ងៃសៅរ៍ អាទិត្យ ឬក៏ថ្ងៃឈប់សម្រាក អ្នកជិតខាងតែងតែចាក់ធុងបាស់ច្រៀង ដោយមិនបានគិតពីម៉ោងកំណត់ណាមួយឲ្យបានជាក់លាក់ ឬក៏ពួកគាត់មិនទាន់ដឹងអំពីច្បាប់ទំលាប់មូលដ្ឋាន។

អ្នកស្រី បានបន្ថែមថា «នាងខ្ញុំធ្លាប់បានស្នើទៅអាជ្ញាធរភូមិ ឬក៏សន្តិសុខភូមិដែរហើយ ជាការពិត គាត់បានមកចុះ ឱ្យសម្រួលនៅក្នុងមូលដ្ឋានហ្នឹងពិតប្រាកដមែន ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាសំខាន់គឺអ្នកដែលចាក់ធុងបាសហ្នឹង គឺគាត់ស្រវឹង ហើយអញ្ចឹងទៅ ធ្វើឲ្យមានកើតមានអំពើហិង្សាកើតឡើង ហើយពេលហ្នឹងហើយ ដែលអ្នកសន្តិសុខភូមិ ឬក៏អាជ្ញាធរហ្នឹង និយាយមិនស្ដាប់ ក៏រឿងហ្នឹងវានៅតែបន្តទៅដែរទៅ»។

ទាក់ទងដើម្បីសុំការបំភ្លឺ ចៅសង្កាត់ចោមចៅ២ លោក វ៉ា សារ៉ង  បាននិយាយថា នឹងឲ្យមេភូមិ ចុះទៅ មូលដ្ឋានដើម្បីអប់រំ ហើយក៏បិទទូរស័ព្ទគាត់ទៅ។

មន្ទាប់មកបុរសម្នាក់ដែលអះអាងជាមេភូមិ ហើយមិនបានប្រាប់ឈ្មោះ បាននិយាយតាមទូរស័ព្ទថា នឹងចុះទៅមូលដ្ឋានរបស់លោកដើម្បីធ្វើការអប់រំដល់គ្រួសារមួយចំនួនដែលមានការ ចាក់បាសរំខាន ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ។

លោកបានបន្ថែមថា «ចាប់ពីពេលនេះទៅ ខ្ញុំនឹងរឹតបន្តឹងចំពោះបងប្អូន ប្រជាពលរដ្ឋណា ដែលមានការចាក់ធុងបាស់»៕

លោក ម៉ែន លី ឡើងស្នងការកំពង់ធំ ជំនួសស្នងការចាស់ដែលមានរឿងអាស្រូវ

ភ្នំពេញ៖ លោក ម៉ែន លី បានឡើងកាន់តំណែងស្នងការខេត្តកំពង់ធំជាផ្លូវការ កាលពីថ្ងៃទី​​២១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ ជំនួសលោក អ៊ុក កុសល ដែលបានអស់តំណែងនេះ ក្រោយត្រូវបានគេរកឃើញថា បានប្រព្រឹត្តអំពើប្រទូស្តកេរខ្មាស​លើមន្រ្តីជាស្រ្តីនគរបាលរបស់ខ្លួន។

កាលពី​ខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ មាន​ពាក្យ​បណ្តឹង​មកលើលោក អ៊ុ​ក កុសល ថា​បាន​បំពាន​កេរ្តិ៍​ខ្មាស​ លើ​មន្ត្រី​ជា​ស្ត្រី​ ​​ជាច្រើន​នាក់ ហើយក្រោយការស៊ើបអង្កេតដោយក្រសួងមហាផ្ទៃ គាត់ត្រូវបានគេដកដំណែងជាស្នងការ ហើយក៏ត្រូវបាន​បន្ថយ​ឋានន្តរស​ក្តិពី​ថ្នាក់​ឧត្តមសេនីយ៍​ទោ​ (ផ្កាយ២​) មក​ជា​វរសេ​នីយ៍​ឯក ​(សក្តិ៥​) វិញ​ផងដែរ។ នេះបើយោងតាមការផ្សាយរបស់សារព័ត៏មាន VoD។

គួររំលឹកថា ក្រុម​អង្គការសង្គម​ស៊ីវិល ក៏បាន​សម្ដែងការមិន​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ការដកតែដំណែងលោក អ៊ុក កុសល ពីស្នងការខេត្តកំពង់ធំ ហើយបានជំរុញឲ្យបញ្ជូនសំណុំរឿងនេះ ទៅតុលាការ ពីព្រោះករណីនេះ ជាបទ​ល្មើស​ព្រហ្ម​ទណ្ឌ​។

នៅក្នុងពិធីប្រកាសផ្ទេរផ្លួវការក្នុងខេត្តកំពង់ធំ លោក នេត សាវឿន អគ្គស្នងការនគរបាលជាតិ បានស្នើឱ្យស្នងការថ្មី គឺលោក ម៉ែន លី អតីតស្នងការឧត្តរមានជ័យ អនុវត្តតាមសំដីរបស់លោកអភិបាលខេត្ត គឺត្រូវសហការ និងគោរព ឲ្យបានម៉ឺងម៉ាត់បំផុត។នេះបើយោងតាមទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្លូវការក្រសួងមហាផ្ទៃ។

ដោយយោងតាមទំព័រហ្វេសប៊ុកដដែល លោក នេត សាវឿន បាននិយាយដូច្នេះថា «ជម្រុញឲ្យ​ស្នង​ការ​​ថ្មី ត្រូវរួម​គ្នាគិត រួមសហការគ្នា គិត​ពី​បញ្ហា​ប្រយោជន៍​ជាតិ​ជាធំ ដើម្បី​ស្ដារ​កិត្តិយស​និង​បំរើ​ប្រជាពលរដ្ឋជាធំ​។»

លោក ម៉ែន លី​ ​បាន​បដិសេធ​ធ្វើអត្ថាធិប្បាយពេល​​​ Newsroom Cambodia ទូរស័ព្ទទៅកាលពីថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញាឆ្នាំ២០២០ ហើយ ​លោក​ អ៊ុក​ កុសល ក៏​មិន​អាច​ទាក់​ទងបានដែរ​៕

ហេតុអ្វីត្រូវសិក្សាប្រវត្តិសាស្ត្រ?

ពេល​និយាយពីប្រវត្តិសាស្ត្រ ទំនោរម្មណ៍​របស់​យុវជន​កម្ពុជា​សព្វថ្ងៃ​ហាក់​មិន​ចាប់​អារម្មណ៍ មិន​ខ្វល់​ខ្វាយ ចង់ដឹង ចង់រៀន និង​ចង់​សិក្សា​ពី​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​របស់​ជាតិ​ខ្លួនឯង​ឡើយ។ ដោយ​មើល​ឃើញ​ពី​ការធ្លាក់​ចុះ​នៃ​​ការ​សិក្សាប្រវត្តិសាស្ត្រ​បែប​នេះ​ហើយ ទើប​អ្នក​ឯកទេស​ផ្នែក​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​លើកឡើង​​ថា នៅ​ពេល​ដែល​ប្រជាជន​ប្រទេស​មួយ​មិន​ចេះ​ប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ខ្លួន​ឯង នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ហានិភ័យ​ធំ​នា​ថ្ងៃ​អនាគត។

លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា សាស្រ្តាចារ្យ​ផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ​នៅ​សាកល​វិទ្យាល័យ​បញ្ញាសាស្ត្រ​កម្ពុជា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការសិក្សា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ នាំឲ្យ​យើង​មាន​មោទនៈភាព​ជាតិ យល់​ដឹង​ពី​ការការពារ​ខ្លួន​ឯង និង​យល់​ដឹង​ពី​ការអភិវឌ្ឍ​ខ្លួនឯង​ដើម្បី​ជាតិ។

លោក​ថា៖ «ការដែល​យុវជន​បច្ចុប្បន្ន​មិន​ចាប់​អារម្មណ៍​រៀន​ប្រវត្តិសាស្ត្រ មិនមែន​ជា​កំហុស​របស់​ពួកគាត់​នោះ​ទេ គឺ​កត្តា​សង្គម​ទាំងមូល​តែ​ម្តង​ដែល​មិន​បណ្តុះ​ពូជ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ក្នុង​ខួរក្បាល​យុវវ័យ ខួរ​ក្បាល​កុមារ។ យើង​បណ្តុះ​ពូជ​បែប​ណា? បង្រៀន​គ្រាន់​តែ​ឲ្យ​ដឹង? ឬ​បង្រៀន​ឲ្យ​ទៅ​ជា​អ្នក​រៀន ឬ​អ្ន​ក​គិត? វា​អត់​មាន យើង​គ្រាន់​តែ​ឲ្យ​ដឹងៗៗៗៗ​តែប៉ុណ្ណោះ»។

សាស្រ្តាចារ្យ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​រូប​នេះ​បន្ថែម​ថា នៅ​ពេល​ដែល​ប្រជាជន​​​មិន​ចេះ​ប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ខ្លួន​ឯង នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ហានិភ័យ​​សម្រាប់​ជាតិ​​នា​ថ្ងៃ​អនាគត។

«នៅ​ពេល​ដែល​ប្រជាជន​មិន​ចេះ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​របស់​ខ្លួន​ឯង គឺ​មាន​ហានិភ័យ​ធំ​ណាស់ ព្រោះ​គាត់​អត់​ដឹង​ថា​ត្រូវ​ធ្វើអី​ទៅ​ថ្ងៃ​អនាគត គាត់​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ហានិភ័យ​ខ្ពស់​បំផុត ព្រោះ​គាត់​អត់​ដឹង​ត្រូវ​ជួយ​ជាតិ និង​សង្គម​គាត់​បែប​ម៉េច។ គាត់​ដឹង​តែ​ចាំ​គេ​ប្រាប់ គាត់​ជា​មនុស្ស​មួយ​ដែល​ដេក​ចាំ​គេ​ដាស់ គឺជា​មនុស្ស​មួយ​ដែល​ដេក​មិន​ព្រម​ក្រោក​ខ្លួន​ឯង ដេក​ចាំ​តែ​គេ​ដាស់​ ព្រោះ​គាត់​អត់​មាន​អី​ខ្លួន​ឯង​ដើម្បី​ងើប»។

កញ្ញា សន សក្ក័សូលីដា  អាយុ២០​ឆ្នាំ ជានិស្សិត​ឆ្នាំទី​៤ មកពី​សាកល​វិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​វិចិ​ត្រសិ​ល្បៈ    ផ្នែក​ស្ថាបត្យកម្ម និង​នគរូបនីវិ​ទ្យា​លើកឡើង​ថា ការចេះ​ដឹង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ នឹង​នាំ​ឲ្យ​យើង​ស្គាល់​ខ្លួន​ឯង​ថា​ជា​នរណា និង​យល់​ដឹង​នូវ​អ្វី​ដែល​ជា​អត្តសញ្ញាណជាតិ​កាន់​តែ​ច្រើន។

កញ្ញា​ថា៖ «ក្នុង​ចំណោម​យុវជន​ខ្មែរ​សព្វថ្ងៃ អ្នក​ដែល​ចង់​ចេះ និង​ដឹង​នូវ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នេះមា​ន​យ៉ាង​ច្រើន​គឺ​ត្រឹម​តែ​៤០%​ប៉ុណ្ណោះ។ ហើយ​វិធីសាស្ត្រ​ដើ​ម្បី​ទាញ​ពួកគេ​ងាក​មក​ចាប់​អារម្មណ៍ សិក្សា​រៀន​សូត្រ​នូវ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ គឺ​យើង​ត្រូវ​តែ​នាំ​គ្នា​ជួយ​ផ្សព្វផ្សាយ​នូវ​សារៈសំខាន់ និង​ប្រាប់​ហេតុ​ផល​ថា តើ​ហេតុអ្វី​យើង​ត្រូវ​សិក្សា ​រៀន និង​យល់​ដឹង​នូវ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ»។

ចំណែក​​លោក ធូ រិទ្ធិ និស្សិត​ផ្នែក​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នៅ​សាកល​វិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​ភ្នំពេញ ​និយាយ​ថា ការ​សិក្សា​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​គឺ​បីដូចជា​កញ្ចក់​សម្រាប់​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​នូវ​កំហុស​ពី​អតីតកាល​ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​គេច​ផុត​ពី​ការជាន់​ដាន​នៃ​កង់​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ដែល​បម្រុង​កើត​ឡើង ហើយ​ទាញ​យក​រាល់​ចំណុច​វិជ្ជមាន​នៃ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​មក​អនុវត្តន៍​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​ភាព​នៃ​ជីវិ​ត​មនុស្ស​ផង​ដែរ។

លោក រិទ្ធិថា៖ «ការសិក្សា​ពី​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​គឺជា​រឿង​មួយ​ដ៏​សំខាន់ ប្រសិនបើ​ប្រជាជាតិ​មួយ​មិន​ស្គាល់​ពី​​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​នោះ​ទេ ហាក់​ដូចជា​មនុស្ស​ខ្វាក់​អញ្ចឹង ឬ​ក៏​ជា​មនុស្ស​ដែល​បាត់​ការចងចាំ មិន​ស្គាល់ពី​កំណើត​របស់​ខ្លួន»។

លោក រិទ្ធិ បន្ថែមថា យុវជន​កម្ពុជា​សព្វថ្ងៃនេះ​គឺ​មាន​ភាគតិច​ណាស់​ដែ​ល​ចាប់អារម្មណ៍​ចង់​រៀន ចង់​ចេះ​ដឹង​នូវ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ការរួមគ្នា​នាំ​គ្នា​បណ្តុះ​ឆន្ទៈ​ឲ្យ​យុវជន​ស្រលាញ់​ប្រវត្តិសាស្ត្រ ​ហើយ​និង​មាន​ការជួយ​ជ្រោមជ្រែង និង​បើក​ទូលាយ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​សម្រាប់​យុវជន​ដែល​ចង់​សិក្សា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ គឺ​ជា​​វិធីសាស្រ្ត​ដែល​អាច​ទាញ​​ការចាប់អារម្មណ៍​របស់​ពួកគេ​បាន៕​

ពលរដ្ឋរស់នៅជិតរបងវត្តទួលសង្កែ ត្អូញត្អែរពីក្លិនស្អុយដោយសារគំនរសំរាម

(ភ្នំពេញ)៖ ក្លិន​ស្អុយ​ចេញ​ពី​គំនរ​សំរាម​មាន​ទាំង​ពោះ​វៀ​នជ្រូក រោម​មាន់ សំណល់​ប្លាស្ទិច និង​កាក​សំណល់​ស្អុយ​រលួយ​នៅ​គំន​រ​សំរាម​មួយ​កន្លែង​ជាប់​របង​វត្ត​ទួល​សង្កែ ក្នុង​ភូមិ​ទួល​សង្កែ សង្កាត់​ទួល​សង្កែ​​​ទី១ រាជធានី​ភ្នំពេញ បណ្តាល​ឲ្យ​​ប្រជាពលរដ្ឋដែល​​រស់នៅ​ទីនោះ​ ​ត្អូញត្អែរ​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​សុខភាព និ​ង​ការ​រស់​នៅ​​​​ប្រចាំថ្ងៃ ។

មិន​ត្រឹមតែ​គំ​នរ​សំរាម​ដែល​ភាយ​ក្លិន​ស្អុយ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ទឹក​ខ្មៅ​កខ្វក់​ដែល​ចេញ​ពី​សំរាម​​​ បា​​នហៀរ​សើម​ពេញ​ផ្លូវ និង​មាន​សត្វ​រុយ​ជាច្រើន​មក​ទំ​សំរាម​ ដែល​បង្ក​ឱ្យ​ក​ន្លែង​នោះ​មាន​បរិយាកាស​អា​ប់អួរ​​គ្រប់​ពេល​។

កំពុង​អង្គុយ​លាង​ពងទា​នៅ​​​មុខ​ផ្ទះ​ឈើ​មួយ ​​ជិ​ត​គំនរ​សំរាម​ផ្លូវរថភ្លើង ជាប់​របង​វត្ត​ទួល​សង្កែ រាជធានី​ភ្នំពេញ​ កញ្ញា កឹម ណារី បាន​ប្រាប់ Newsroom Cambodia ថា ​ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០១៧​មក គំនរ​សំរាម​ដែល​គេ​យក​មក​ដាក់​នៅ​ទីនោះ​​​កើន​​កាន់​តែ​​ច្រើន​ឡើងៗ រហូត​មា​នធុំ​ក្លិន​ស្អុយ​។

«ខ្ញុំ​រស់នៅ​ទីនេះ​២០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ពី​មុន​អត់​មាន​គំនរ​សំរាម​នៅ​ទីនេះ​ទេ ទើប​តែ​មាន​ប្រហែល​ជា​ឆ្នាំ​២០១៧​​ម​ក​ម្ល៉េះ ដំបូង​ឡើយ​ខ្ញុំ​ស្មានតែ​គេ​យក​សំរាម​មក​បោះ​ចោល​ទីនេះ​មួយ​រយៈពេល ប៉ុន្តែ​យូរៗ​ទៅ​ក៏​មាន​ច្រើន​ឡើងៗ រហូត​ដល់​ធុំ​ក្លិន​ស្អុយ ហើយ​ហៀរ​ទឹក​ស្អុយ​តាម​ផ្លូវ​ពេញ​ហ្នឹង សូម្បី​តែ​អង្គុយ​ហូប​បាយ​ក៏​ពិបាក​ដែរ»។​

កញ្ញា កឹម ណារី បន្ថែមថា ជារៀងរាល់​ល្ងាច​កញ្ញា​តែងតែ​អូស​រទេះ​សាច់​គោអាំង និង​​ពងទា​កូន យក​ទៅ​លក់​នៅ​មុខ​វត្ត​ទួល​សង្កែ ប៉ុន្តែកញ្ញាថា ​ទឹក​ដក់​នៅ​គំន​រ​សំរាម​នោះ​បាន​ជះ​ក្លិន​ស្អុយ​ម​ក​ដល់​មុខ​វត្ត ធ្វើ​ឱ្យ​កញ្ញា​ពិបាក​ក្នុង​ការលក់​ដូរ។

​​និយាយ​​ទាំង​​ចង្អុល​ទៅ​គំនរ​សំរាម​ ដែល​មាន​ទាំង​កាក​សំណល់​ពោះវៀន​សត្វ កាក​សំណល់​ប្លាស្ទិច​​ និង​កាក​សំណល់​រលួយ​ជាដើម​ផង​​​ ​កញ្ញា​បន្ថែម​ថា ​បារម្ភ​ពី​សុខភាព​ក្មេងៗ​ដែល​រស់​នៅ​​ម្តុំ​​នេះ​។

«គ្រាន់តែ​អង្គុយ​ក្នុង​ផ្ទះ​ក៏​ធុំ​ក្លិន​ដែរ ជាពិសេស​នៅ​ពេល​ភ្លៀង​អីចឹង​ទៀត​រឹ​ត​តែ​ពិបាក​ដក​ដង្ហើម ហើយ​នៅ​ម្តុំ​នេះ​មាន​ក្មេងៗ​ច្រើន​ណាស់ អីចឹង​ហើយ​វា​អាច​ប៉ះពាល់​សុ​ខភាព​របស់​ពួកគេ»។

កញ្ញា កឹម ណារី បាន​សំណូមពរ​ឱ្យ​អាជ្ញាធរ​ចាត់​វិធាន​ការដក​គំនរ​សំរាម​ទាំងនេះ​ចេញ ពីព្រោះ​វា​ធ្វើ​ឱ្យ​មាន​ក្លិន​អាក្រក់​ប៉ះពាល់​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់នៅ​​ម្តុំ​នេះ ជាពិសេស​ផ្ទះ​របស់​​កញ្ញា​​ដែល​នៅ​ជិត​គំនរ​សំរាម​ជាង​គេ។

ស្រដៀង​គ្នា​នេះ ស្ត្រីម្នាក់​ទៀត​កំពុង​អង្គុយ​ពុះ​ធ្យូង​ច្រក​ចូល​ថង់​ដាក់​លក់​នៅ​ជាប់​រប​ង​វត្ត​ទួល​សង្កែ​ដែរ​ ​អ្នកស្រី សុខ សុផារី បាន​ប្រាប់ Newsroom Cambodia ថា អ្នកស្រី​មាន​អារម្មណ៍​មិ​ន​ល្អ​ទេ នៅ​ពេល​និយាយ​ពី​សំរាម ដោយសារ​វាប៉ះពាល់​ខ្លាំង​​​ដល់​អ្នកស្រី​ដែល​លក់​ធ្យូង​នៅ​ទីនោះ។

«ស្អុយ​អា​ទឹក​ដក់​នោះ​ផង ស្អុយ​សំរាម​ផង និយាយ​ទៅ​ខ្ញុំ​ពាក់​ម៉ាស់​យូរ​វា​អត់​កើត ចេះ​តែ​ថប់​ដង្ហើម ហើយ​ធុំ​ក្លិន​ស្អុយ​ហ្នឹង​ទៀត ចង់​ខ្យល់»។

មាន​សម្បុរ​ស្រអែម ច​ង​ក្រមា​នៅ​លើ​ក្បាល អ្នកស្រី សុខ សុផារី​ បន្ថែម​ថា អ្នកស្រី​រស់នៅ​ទីនេះ​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០២ ពី​មុន​មក​មិន​ទាន់​មាន​គំនរ​សំរាម​នេះ​ទេ ហើយ​គំនរ​សំរាម​នេះ​ទើប​តែ​គេ​យក​មក​ដាក់ ដោយសារ​គេ​ប្តូរ​មក​ពី​ផ្សារ​សាំហាន់។

«ខ្ញុំ​នៅ​ហ្នឹង​ជិត​២០​ឆ្នាំ​ដែរ​ហើយ ហើយ​ផ្ទះ​ខ្ញុំ​នៅ​ជិត​គំនរ​សំរាម​នេះ​ដែរ ដំបូង​គេ​សុំ​ដា​ក់​សិន​ទេ តែ​យូរ​ៗ​ទៅ ក៏​គ្មាន​ពី​ណា​គេ​ដោះស្រាយ​ឱ្យ»។

អ្នកស្រី ជៀប សុខជា ចៅ​សង្កាត់​រង​ទី២ នៅ​សង្កាត់​ទួល​សង្កែ​ទី១  មានប្រសាសន៍​ថា​ ខាង​សង្កាត់ ​បាន​ប្រជុំ​ជាមួយ​អភិបាលរង​ខ​ណ្ឌ​ឬស្សីកែវ និង​ខាង​ស៊ីនទ្រី​ ពី​បញ្ហា​ត្អូញត្អែរ​របស់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​​ដែល​​រស់នៅ​ម្តុំ​គំន​រ​សំរាម​នោះ ដើម្បី​​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទីតាំង​ផ្ទុក​សំរាម ​ប៉ុន្តែអ្នកស្រី​ថា អាជ្ញាធរ​​មិន​ទាន់​រក​បាន​កន្លែងណាផ្សេង​នៅ​ឡើយ​។

«ខែមុន ខាងខ្ញុំក៏បានប្រជុំ និងចាត់ចែង​តាម​ហ្នឹង​ដែរ​ជាមួយ​អភិបាល​រង​ខណ្ឌ និង​​ជាមួយ​ស៊ីនទ្រី ថា​ប្រុង​រើ​សំរាម​ចេញ​ពី​កន្លែង​ហ្នឹង​ដែរ​ ប៉ុន្តែ​វា​មិន​ដឹង​រក​កន្លែង​ទុក​សំរាម​ណាមួយ​ទៀត​ ក្រៅ​ពី​កន្លែង​ហ្នឹង ហើយ​ក៏​មិន​ដឹង​ជា​រើ​ចេញ​ថ្ងៃណាដែ​រ»។

លោក ម៉េត មាសភក្តី អ្នកនាំពាក្យ​សាលា​រាធានី​​ភ្នំពេញ​ទទួល​ស្គាល់​ថា ការប្រមូល​សំរាម​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ស៊ីនទ្រី​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ នៅ​មិន​ទាន់​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​នឹង​កំណើន​បរិមាណ​សំរាម​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​នៅ​ឡើយ ហើយ​ក៏​កំពុង​តែ​ស្វែង​រក​ដៃគូ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​​៣​មក​បន្ថែម​ទៀត ដើម្បី​រួមគ្នា​ប្រមូល​សំរាម និ​ងដឹ​កជញ្ជូន​សំរាម។

«យើង​កំពុង​តែ​រៀបចំ​ឱ្យ​មាន​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន ២ ទៅ ៣​ក្រុមហ៊ុន​ទៀត ដើម្បី​រួម​គ្នា​ប្រមូល​សំរាម កើប​​សំរាម និង​ដឹក​ជញ្ជូន​សំរា​ម​ហ្នឹង ដើម្បី​ឱ្យ​បា​ន​ប្រសិទ្ធភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​មុន ទន្ទឹម​គ្នា​នឹង​ដែរ យើង​ប្រើប្រាស់​យន្តការ​ចាស់​ក្នុង​ស្ថានភាព​បណ្តោះ​អាសន្ន​សិន»។

បើតាម​របាយកា​រណ៍របស់​​​​ក្រសួង​បរិស្ថាន​ សំរាម​ដែល​ផលិត​ប្រមាណ​ជាង​​១០,០០០ តោន​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស ហើយ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ប្រមាណ​ជាង​​៣០០០​តោន ​មាន​ថង់​ប្លាស្ទិច​ជាង​១០ លាន​ថង់ ដែល​បាន​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ បើ​ប្រៀបធៀប​ជាមួយ​ប្រជាជន​កម្ពុជា​៣​លាន​នាក់​ ម្នាក់​អាច​ប្រើ​ថង់​ប្លាស្ទិច​ជា​មធ្យម​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​៣ថង់ ជាចំនួន​ដែល​ច្រើន ហើយ​សំរាម​ដែល​យក​ទៅ​កែច្នៃ​មាន​តែ​២០%​​​ប៉ុណ្ណោះ។

លោក​ សាន​ ដារ៉ាវីដ ប្រធាន​​ក្រុម​​យុជន​ជន​សំរាម បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា ការប្រមូល​សំរាម​មាន​ការយឺត​យ៉ាវ ហើយ​ការអនុវត្ត​ច្បាប់​ផាក​ពិន័យ​ទៅ​លើ​អ្នក​បោះចោល​សំរាម​តាម​ទី​សាធារណៈ ​មិន​ទាន់​មាន​នៅ​ឡើយ​។ លោក​​បន្ត​ថា សំរាម​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជានៅ​តែ​ជា​បញ្ហា​ចម្បង​​ ខណៈ​សំរា​ម​ប្លាស្ទិច​បង្ក​ផល​ប៉ះពាល់​ខ្លាំង​​ដល់​សុខភាព និង​បរិស្ថាន ប៉ុន្តែ​​ការយល់​ដឹង និង​ការចូលរួម​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​ការទុក​ដាក់​សំរាម​​នៅ​មាន​កម្រិត​នៅឡើយ។​

«បញ្ហា​សំរាម​មិនមែន​ជា​រឿង​តូចតាច​ទេ ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ត្រូវ​តែ​យល់​ដឹង​​ឱ្យ​ច្រើន និង​ការទុក​ដាក់​សំរាម ការបែង​ចែក​សំរាម​ទៅ​តាម​ប្រភេទ សំរាម​រឹង សំរាម​ប្លាស្ទិច និង​សំរាម​សរីរាង្គ​ជាដើម»៕​

With safety measures in place, students and teachers return to tackle Covid-19 and national exams

With national exams looming for ninth- and 12th-graders, students said they are past ready to shelve online learning and return to their classrooms.

Grade nine and 12 students returned to school in early September under strict guidelines from the Ministry of Education, Youth, and Sport, with officials juggling the need for test preparation with health and safety concerns.

“I call on all teachers and especially school officials to continue following the Standard Operating Procedures for hygiene to prevent the spread of Covid-19 and to ensure our students’ safety from the virus,” said Hang Chuon Naron, Minister of Education, Youth and Sport, referring to the ministry’s book of regulations.

State exams, postponed indefinitely in August, are a milestone in every high-school student’s career. Test scores influence university admissions and future employment opportunities. But distance learning comes with many challenges, and teachers and students say they have struggled in the new environment.

“If school remains closed, my hopes for the national exam will not be very high,” said Leang Titnita, a grade 12 student at Bak Touk High School in Phnom Penh. “Studying online is very difficult. I am always sleepy and lazy, and it’s difficult to concentrate on learning. But at school, I can study with friends and we can help explain the lessons to each other.”

Khieu Kannara, a grade 12 Khmer literacy teacher in Phnom Penh at Sisowath High School, had similar experiences. It was not uncommon, she said, for poor internet connections to disrupt online classes, and many students struggled with attendance.

“There was little hope for this year’s exam because of Covid-19,” she said. “Some of the students have not studied during the break, and we cannot control them all.”

The entrance gate at Bak Touk High School is now equipped with disinfectant spray as part of measures against Covid-19. (Vuth Chandara)

Schools nationwide are reopening in three phases. Phase 1 began in late August with the opening of about 20 “high-standard” private schools in Phnom Penh, Siem Reap, and Battambang. All are required to follow health and safety measures outlined by MoEYS, including fever checks, mandatory hand washing, social distancing and limited classroom sizes, among other measures.

Phase 2 began September 7 with the return of ninth and 12th graders, who will now sit for national exams on November 30 and December 21, respectively.

The third phase, for other grades and schools with minimum standards, has not yet been announced.

Only four provinces — Kratie, Stung Treng, Ratanakkiri and Mondulkiri — will reopen all grades because the risk of Covid-19 transmission is very low, according to Education Ministry spokesman Ros Soveacha.

At Bak Touk High School, sinks have been installed for hand washing (Vuth Chandara)

So far, said Leang Titnita, the 12th-grader at Bak Touk High, her campus has done well instituting the government’s new procedures.

“The school has three separate entrances to keep social distancing among students and staff,” she said. “The teachers’ entrance is the main one in the middle, while both side doors are for ninth- and 12th-grade students.”

Her classmates are doing well, too.

“My classmates are very careful,” she said. “Everyone carries alcohol and hand sanitizer around with them, they all wear their masks and spray alcohol on their tables and chairs before sitting down.”

For Yi Puththeary, a 12th-grade math teacher at Sisowath High, getting back to the classroom has once again upturned her schedule, after having adjusted to the demands of distance learning. But the reorganization is well worth it, she said.

“I’m worried about the spread of the virus,” she said. “But the upcoming grade nine and 12 national examinations are more important.”

ក្រសួងមហាផ្ទៃថា ការស៊ើបបឋមបង្ហាញថាមិនមានតម្រុយលើករណីបាត់ខ្លួនសកម្មជនថៃ

ក្រសួងមហាផ្ទៃ បាននិយាយថា ​ការ​ស៊ើប​អង្កេតបឋមលើ​ករណី​បាត់​ខ្លួន​សកម្មជន​នយោបាយ​ប្រឆាំង​ថៃ លោក វ៉ាន់​ឆា​ឡឺម សាត​ស័ក្តិសិទ្ធ គឺមិនមានតម្រុយនោះទេ បន្ទាប់ពីបានសាកសួរសាក្សី  ពិនិត្យទីតាំង និងកន្លែងស្នាក់​ និងពិនិត្យកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពរួចមក។

ការស៊ើបអង្កេតបឋមនេះ ត្រូវបានបញ្ជូនបន្តទៅឧត្តមស្នងការអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកសិទ្ធិមនុស្ស កាល​ពី​​ថ្ងៃ​ទី​២ ខែ​សីហា​ ឆ្នាំ២០២០នេះ  ដោយបេសកកម្មអចិន្រ្តៃយ៍នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា​ ដើម្បីជាព័ត៏មានបន្ថែមក្នុងការឆ្លើយតប។

លិខិតរបស់បេសកកម្មអចិន្រ្តៃយ៍នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា​នោះ ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ។

លិខិត‌‌នោះបានសរសេដូច្នេះថា៖ «អាជ្ញាធរនៃក្រសួងមហាផ្ទៃបានអនុវត្តការស៊ើបអង្កេតលើទីតាំងដែលត្រូវបានគេចាប់ពង្រត់ និងកន្លែងរបស់ពលរដ្ឋថៃ។ ជាលទ្ធផល លោក វ៉ាន់​ឆា​ឡឺម សាត​ស័ក្តិសិទ្ មិនត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងបញ្ជីកន្លែងស្នាក់ដែលបានផ្តល់ឱ្យទេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ អាជ្ញាធរបានព្យាយាមស្វែងរកភស្តុតាងតាមរយៈកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពដែលជាកន្លែងដែលឧប្បត្តិហេតុបានកើតឡើង ប៉ុន្តែមិនមានតម្រុយណាមួយ»។

ទាក់ទងនឹងរថយន្តម៉ាកតូយ៉ូតាហាយឡែនឌ័រពណ៌ខៀវ ក្រសួងមហាផ្ទៃបាននិយាយថា រថយន្តនេះមិនមាននៅក្នុងបញ្ជីគ្រប់គ្រងរបស់ក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូនទេ។

ក្រសួងបានបន្តថា ផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់សាក្សីបីនាក់ ដែលរស់នៅជុំវិញទីតាំងនៃឧប្បត្តិហេតុដែលបានចោទប្រកាន់ គឺពួកគេបានបញ្ជាក់ថាមិនមានរបាយការណ៍ នៃការចាប់ពង្រត់នៅក្នុងតំបន់នោះទេ។

លិខិតរបស់ភាគីកម្ពុជានេះ គឺជាការឆ្លើយតបទៅនឹងលិខិតរបស់ក្រុមអ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្ស អ.ស.ប ទាក់ទងនឹងការចាប់ពង្រត់ និងការបាត់ខ្លួន របស់លោក វ៉ាន់ឆាឡឺម សាតស័ក្តិសិទ្ធិ កាលពីថ្ងៃទី ០៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០២០។      

នៅក្នុងលិខិតនេះ ក្រុមអ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្ស អ.ស.ប បានសង្កត់ធ្ងន់លើភាពចាំបាច់នៃការស៊ើបអង្កេតដែលមានប្រសិទ្ធិភាព និងសិទ្ធិរបស់គ្រួសារក្នុងការទទួលបានការពិត និងការកំណត់អត្តសញ្ញាណរបស់ជនល្មើស ហើយក្រុមអ្នកជំនាញ អ.ស.ប ក៏បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភអំពីកង្វះវឌ្ឍនភាពក្នុងការស៊ើបអង្កេតផងដែរ៕

អ្នកដំណើររិះគន់ការដំឡើងថ្លៃឡានឈ្នួល ពេលបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ

ភ្នំពេញ​៖​ អ្នកដំណើរ​ទៅស្រុកកំណើតមួយចំនួន បាន​ត្អូញ​ត្អែរ ​និង​រិះ​គន់​ម្ចាស់ឡាន​ឈ្នួល ​ដែល​បានតំ​ឡើង​ថ្លៃ​រថ​យន្ត​ក្នុង​រដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ខណៈដែល​ប្រ​ជាពល​រដ្ឋ​មួយចំ​នួន ត្រូវបានរងផលប៉ះពាល់ខាងសេដ្ឋកិច្ចដោយវីរុសកូវីដ ១៩។

អ្នកដំណើរនៅបេនឡាន​ រូបភាពដោយ៖ ភិន រតនា

សម្លេងកញ្ចែរលាន់លឺមិនឈប់ ស្ទើរតែនិយាយស្តាប់គ្នាមិនលឺ​ សន្តិសុខសម្រួលចរាចរណ៍ខ្វាត់ខ្វែង ឲ្យឡានចេញដំណើរ ខណៈដែលព្រូឡានមួយក្រុម រត់ដេញតាមកង់បី ​តាមម៉ូតូ ដើម្បីចាប់ម៉ូយយ៉ាងរញេញ៉ៃ។ សម្លេងតថ្លៃតម្លៃឡានឈ្នួលបានលឺរំពងពាសពេញបេនឡានផ្សារធំថ្មី។

អង្គុយនៅលើកៅអី ព្រមទាំងមានឥវ៉ាន់សំពីងសំពោងផងនោះ​ លោក ​ធារ៉ា ​អាយុ ​២៧ឆ្នាំ ​មកពីស្រុកអូររាំងឪ ​បានរ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់ Newsroom Cambodia នៅថ្ងៃទី១៥ ​ខែកញ្ញា​ ឆ្នាំ២០២០​ថា តម្លៃឡានបានឡើងខុសពីថ្ងៃធម្មតាហើយ រថយន្តឈ្នួលតែងតែឡើងថ្លៃ​បែប​នេះ​។

លោក បានបន្តថា​ថ្ងៃធម្មតាតម្លៃត្រឹមតែ១ម៉ឺនរៀលទេ ខណៈដែលកៀកភ្ជុំបិណ្ឌ ក៏បានឡើងដល់ ២ម៉ឺនរៀល។

លោកធារ៉ា បាននិយាយថា​៖ ​«ខ្ញុំ​ទៅ​អូរ​រាំង​ឪ​រាល់​ដង កាលយើងមិនទាន់ភ្ជុំអញ្ចឹង អាឡាន​សាំង​យ៉ុង​ហ្នឹង ​​តែ​១ម៉ឺន​រៀល​អី​អស់ហើយ។ ដល់ពេលវាភ្ជុំអញ្ចឹង វាឡើង១ម៉ឺនរៀលទៀត អញ្ចឹងវា២ម៉ឺនរៀល។ ខ្ញុំក៏គិតថាវាថ្លៃដែរ​ តែធ្វើម៉េច បើត្រូវទៅស្រុកអញ្ចឹង»។

អ្នកដំណើរម្នាក់ទៀតដែលកំពុងឈរចាំឲ្យឡានពេញមុនចេញដំណើរ រួមមានសម្ភារៈក្បែរខ្លួនមួយចំនួនផងនោះ​ កញ្ញា​ ស្រី​ពៅ ​អាយុ២៣ឆ្នាំ បាននិយាយថា ការតម្លើងថ្លៃ​រថ​យន្តស្ទើរជាទំលាប់ទៅហើយ។

ស្រីពៅ បានបន្តថានេះអាចនឹងប៉ះពាល់ខ្លះដែរ ដល់អ្នកដែលមានបញ្ហាលុយកាក់ ពីព្រោះថាមានម្ចាស់ឡានឈ្នួលផ្សេងទៀត បានតម្លើងតម្លៃលើសនេះ ២ដងទៀត។

កញ្ញា បានបន្ថែមថា​៖ ​«វាពិបាកដែរ បើឡើងថ្លៃអញ្ចឹង ​ព្រោះបើយើងអត់ជិះ ក៏គេអត់បង្ខំយើងដែរ»។

កំពុងឈររងចាំឡានដោយបានកក់សំបុត្ររួចហើយ ​អ្នកស្រី​ សាវ៉េត​ គ្រោងឡើងឡានពីភ្នំពេញ ទៅខេត្តសៀមរាប។ គាត់​​បានប្រាប់ថា ​ជាធម្មតាតម្លៃឡានសមរម្យអាចទទួលយក​បាន​ ត្រឹម​៨ដុល្លារ​ ទៅ​៩ដុ​ល្លារ​ ​ប៉ុន្តែ​រ​ដូវ​កាល​ភ្ជុំ​បិណ្ឌ​នេះ​តម្លៃ​សំ​បុត្របាន​ឡើង​ដល់​១១,៥ដុល្លារ។

លោកស្រី បានបន្តថា​ឆ្នាំនេះមានវិបត្តិកូវីដ១៩ផង គួរណាស់តែកុំតម្លើងថ្លៃ ពី​ព្រោះអ្នក​ខ្លះខំ សន្សំប្រាក់ដើម្បីទៅលេងស្រុកកំណើត ធ្វើបុណ្យទាន​ ជូនលុយ ទៅឪពុកម្តាយផង។

លោកស្រី បានបញ្ជាក់ថា​៖​ «​គិត​ថា​វា​យ៉ាប់​ដែរ​ ​​តែ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ដំណើរ​ហើយ ​បើមិនទៅ​ វា​មិន​កើត​»។

លោកម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយបង្ហុយបារីមួយដើម​ ខណៈកំពុងរង់ចាំអ្នកដំណើរទិញនំបុ័ង ព្រមទាំងឥវ៉ាន់ផ្សេងទៀត ដើម្បីផ្ញើរបងប្អូននៅស្រុកកំណើត គាត់ជាជាម្ចាស់ឡានឈ្នួល ហើយសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ។ គាត់បាននិយាយថា គាត់បានតម្លើង ថ្លៃត្រឹមតែ៤ពាន់រៀល ទៅ៥០០០រៀលទេ។

លោក បានបញ្ជាក់ថា៖​ «ឥឡូវអ្នកជិះគាត់តថ្លៃណាស់ ហើយណាមួយ​ឡាន​ឈ្នួលផ្សេងទៀតក៏មានច្រើន ​គេដណ្តើមម៉ូយផង អីផង វាកូវីដអញ្ចឹងទៀត មិនសូវមានអ្នកជិះ​ច្រើន»។

ប្រធានសមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យ នៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ​ លោក​ វ៉ន​ ពៅ​ បាននិយាយថា ទោះបីជាមានសេចក្តីអំពាវនាវ ក៏មានការឡើងថ្លៃជារៀងរាល់ឆ្នាំដដែល ហើយក៏គ្មានយន្តការជួយប្រជាពលរដ្ឋស្ងប់ចិត្ត ធ្វើដំណើរក្នុងពេលបុណ្យទាននោះទេ។

លោក​ វ៉ន​ ពៅ​ បាននិយាយដូច្នេះថា៖ ‌‌«ជារឿង​មួយ​គួរឲ្យសោក​ស្តាយមែនទែន​ អ្នករកស៊ីស្រុកខ្មែរយើង មើលទៅដូចគ្មានក្រមសីលធម៌ក្នុងការប្រកបរបរវិជ្ជាជីវៈទាល់តែសោះ»៕

ក្រសួងសុខាភិបាលសង្ស័យថាព្រះសង្ឃ ៤៦អង្គ នៅបាត់ដំបង មាន ជំងឺគ្រុនផ្តាសាយធំ

លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន​ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងសុខាភិបាល បានប្រកាសនៅថ្ងៃទី១៤ កញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ ថាតាមការសន្និដ្ឋានបថមពីក្រុមគ្រូពេទ្យ លើ​ព្រះសង្ឃ៤៦អង្គ ដែលប្រឈួនព្រមៗគ្នានៅខេត្តបាត់ដំបង គឺជាជំងឺគ្រុនផ្តាសាយធំ។​

ក្រសួងសុខាភិបាលបានទទួលរបាយការណ៌ នៅថ្ងៃទី១៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ថា ព្រះសង្ឍចំនួន  ៤៦នាក់  ដែលគង់នៅវត្ត ស្វាយដង្គំ ស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង  ដែលនិមន្តមកពីតាមខេត្តនានា ដើម្បីសិក្សានៅសាលាពុទ្ធិកបឋមសិក្សានៅក្នុងវត្តនេះ  មានព្រះអាការ:រោគដូចជា ក្តៅខ្លួន  លើសពី៣៧,៥ អង្សារសេ  ក្អក  និងហៀរសំបោរ។ នេះបើយោងតាមលោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន ដែលបានប្រាប់អ្នកសារព័ត៏មានតាមតេលេក្រាម។

លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីនបាននិយាយថា ហេតុការណ៌នេះ បានកើតមានឡើងចំនួន  ៥-៦ថ្ងៃមកហើយ  ដែលមានព្រះសង្ឍប្រហែលជាងពាក់កណ្តាលនៃចំនួនខាងលើ បានជាសះស្បើយ។ 

លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន បានបន្តថា ក្រុមគ្រូពេទ្យខេត្តបាត់ដំបង  បានយកវត្ថុសំណាកព្រះសង្ឍចំនួន  ២១អង្គនាក់  ផ្ញើរទៅធ្វើវិភាគនៅវិទ្យាស្ថានប៉ាស្ទ័រកម្ពុជា កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៤  ខែកញ្ញា  ឆ្នាំ២០២០  រួចហើយដែរ  កំពុងតែរងចាំលទ្ធផល។

លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន បាននិយាយដូច្នេះថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះ  ស្ថានភាពសុខភាពព្រះសង្ឍដែលឈឺនោះ  មានការវិវត្តទៅរកភាពល្អប្រសើរហើយ  ដោយការសន្និដ្ឋានបថមពីក្រុមគ្រូពេទ្យ គឺសង្ស័យជំងឺគ្រុនផ្តាសាយធំ»៕

អង្គការ សង្គមស៊ីវិល ជំរុញឲ្យបន្តករណីអតីតស្នងការកំពង់ធំ ទៅតុលាការ

ភ្នំពេញ​៖ ​​ក្រុម​អង្គការសង្គម​ស៊ីវិល បាន​សម្ដែងការមិន​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ការដកតែដំណែងលោក អ៊ុក កុសល ពីស្នងការខេត្តកំពង់ធំ ពីបទប្រព្រឹត្តអំពើបៀតបៀនកេរខ្មាស លើមន្រ្តីនគបាលជាស្រ្តី ហើយបានជំរុញឲ្យបញ្ជូនសំណុំរឿងនេះ ទៅតុលាការ ពីព្រោះករណីនេះ ជាបទ​ល្មើស​ព្រហ្ម​ទណ្ឌ​។

កាលពី​ខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ មាន​ពាក្យ​បណ្តឹង​មកលើលោក អ៊ុ​ក កុសល ថា​បាន​បំពាន​កេរ្តិ៍​ខ្មាស​ លើ​មន្ត្រី​ជា​ស្ត្រី​ ​​ជាច្រើន​នាក់ ហើយក្រោយការស៊ើបអង្កេតដោយក្រសួងមហាផ្ទៃ គាត់ត្រូវបានគេដកដំណែងជាស្នងការ ហើយក៏ត្រូវបាន​បន្ថយ​ឋានន្តរស​ក្តិពី​ថ្នាក់​ឧត្តមសេនីយ៍​ទោ​ (ផ្កាយ២​) មក​ជា​វរសេ​នីយ៍​ឯក ​(សក្តិ៥​) វិញ​ផងដែរ។ នេះបើយោងតាមការផ្សាយរបស់សារព័ត៏មាន VoD។

នាយក​​រង​ទទួល​បន្ទុក​ឃ្លាំ​មើល​ និង​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អង្គការលីកាដូ លោក អំ​ សំអាត​ បាននិយាយថា ការដកឋានន្តរសក្តិនេះ មិន​ទាន់សាកសម ​នោះ​ទេ​ ព្រោះនេះ​គ្រាន់​ជា​​វិធាន​ការ​រដ្ឋបាលនគរ​បាល​ជាតិប៉ុណ្ណោះ​។​

លោក អំ​ សំអាត​ បាននិយាយដូច្នេះថា៖ «ប៉ុន្តែ​បើ​យោង​ទៅ​​តាម​បណ្ដឹង​របស់​ជន​រង​គ្រោះ ​សំណុំ​រឿង​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​​បទ​ល្មើស​ព្រហ្ម​ទណ្ឌ​​ប្រ​ទូស្ដ​កេ​រ​ខា្ម​ស​ ​ដែល​ត្រូវ​បញ្ចូន​ទៅ​តុលាការ​ដើម្បីអនុវត្ត​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់​បន្ត​ទៀត​»។

លោក​ បានបន្តថាស​មត្ថកិច្ច​​គួរ​ណា​អនុវត្ត​​តាមផ្លូវ​​ច្បាប់ ​ដើម្បី​ជា​គំ​រូ​ដល់​អ្នក​ក្រោយ​ផង​ដែរ។

នាយិកា​​អង្គការក្លាហាន​ កញ្ញា បុណ្យ រចនា បាន​​លើក​ឡើង​ថា​ករណី​ខាង​លើ​គួរបញ្ជូន​សំណុំ​រឿង​ទៅ​តុលាការ​​ដើម្បី​រក​យុត្តិធម៌​ដល់​ជន​រង​គ្រោះ​។

នាយិកា​រូប​នេះបាន​បន្ត​ថា​៖ «ជន​រង​គ្រោះ​បានរង​គ្រោះ​រួច​​ហើយ​ កិត្តិយស​ និង​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះបាន​ខូចខាត​ ហើយ​​ពេលសាធារណជន​ បានឃើញ​ពាក្យ​បណ្ដឹង​នោះ ​អ្វី​ដែល​ជន​រង​គ្រោះ​ ចង់​បាន​គឺ​យុត្តិធម៌។​ ការ​ដែល​មិន​បញ្ជូន​ពាក្យ​បណ្ដឹងទៅ​តុលា​ការវិញ​ទេ ដែល​ធ្វើ​អោយ​ជន​រង​គ្រោះ​​ខូច​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ ​ស្រប​ពេល​ដែល ​ជន​ប្រព្រឹត្ត​រូច​ខ្លួនពី​សំណាញ់​ច្បាប់»។

​​នាយិកា​មជ្ឈមណ្ឌល​សិទ្ធិ​មនុស្ស​កម្ពុជា​ លោក​ស្រី​ ចក់ សុភាព បាននិយាយថា ការខក​ខាន ​មិន​បន្ត​និតី​វិ​ធី​ត​ទៀតទៅតុលាការ ​ ​បង្ហាញ​ពី​ភាព​អយុត្តិ​ធម៌​នៅ​ក្នុង​សង្គម។

លោក​ស្រី​ បាន​បន្ថែម​ថា​៖ «ជាក់​ស្ដែង​ករណី​នេះ​ចូល​ជា​បទល្មើស​ព្រហ្ម​ទណ្ឌ​ ចែង​ក្នុង​មាត្រា​២៤៦​ បទ​​ប្រ​ទូស្ដ​កេ​រ​ខា្ម​ស​​ ដែលមាន​ស្ថាន​ទម្ងន់​​ទោស​រហូត​ការ​ជាប់​ពន្ធ​ធនា​គារ​ពី​១ ទៅ​៣ឆ្នាំ​»។

លោក​ស្រី​ ចក់ សុភាព បាននិយាយបន្តថា៖ «ប៉ុន្តែ​ពេល​ទទួល​​ថា​ក្រសួង​បាន​បញ្ចប់​នីតិវិធី​ត្រឹមការ​​វិន័យ​ផ្នែក​រដ្ឋបាល​ បង្ហាញ​អោយ​ឃើញ​ពី​ការ​​ប្រាសចាក ​មើល​ស្រាល​ទៅ​លើ​នីតិ​វិធី​ច្បាប់​​ក្រមព្រហ្ម​ទណ្ឌ​ និង​នី​តិ​វិធី​ដែលមាន​ជា​​ធរមាន​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​យុត្តិធម៌»។

Newsroom​ Cambodia មិន​ទាន់​អាច​ទាក់​ទង​សុំ​ការ​អត្ថាធិប្បាយ​ពី​មន្ត្រី​នគរបាល​​ស្ត្រី​ជា​ជន​រងគ្រោះបាន​ទេ។

ការហៅទូរស័ព្ទទៅលោក អ៊ុ​ក កុសល និងលោក ខៀវ សុភ័ក្រ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃ មិនមានអ្នកលើកទេ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ៕

កម្ពុជាបញ្ជាក់ជាថ្មី មិនអនុញ្ញាតឱ្យមានមូលដ្ឋានទ័ពបរទេសនៅក្នុងប្រទេសទេ

លោកប្រាក់ សុខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តការអន្តរជាតិ នៅថ្ងៃទី១២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ បានបញ្ជាក់សារជាថ្មីថា កម្ពុជាមិនអនុញ្ញាតឲ្យមានមូលដ្ឋានយោធាបរទេស នៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួននោះទេ។​

តាមរយៈសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងការបរទេសក្នុងកិច្ចប្រជុំវេទិកាតំបន់អាស៊ាន និងតាមរយៈប្រព័ន្ធវីដេអូ លោក ប្រាក់ សុខុន បានបញ្ជាក់ថារដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជាចែងថា កម្ពុជាជាប្រទេសអព្យាក្រឹត មិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ ហើយក៏មិនអនុញ្ញាតឲ្យមានវត្តមានមូលដ្ឋានយោធាបរទេសនៅក្នុងទឹកដីដែរ។​

គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា នេះមិនមែនជាលើកទី១ទេ ដែលកម្ពុជាបានលើកឡើងម្តងហើយ ម្តងទៀត ​ក៏ដូចជាច្រានចោលនូវការចោទប្រកាន់ផ្សេងៗ ពីសំណាកមជ្ឈដ្ឋានបរទេស ពីការ​សាង​សង់មូលដ្ឋានយោធាបរទេសនៅក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួន។​

កន្លងមក សារព័ត៌មាន Asia Times ធ្លាប់បានចុះផ្សាយថា កម្ពុជាបានអនុញ្ញាតឲ្យប្រទេសចិនប្រើប្រាស់​ទឹកដីរបស់ខ្លួនធ្វើជា​មូលដ្ឋាន​យោធានៅឯមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាម ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ។

ក្រសួង​ការពារជាតិកម្ពុជា ក៏បានចេញមក​ច្រាន​ចោល​ទាំងស្រុង​ នូវ​ការចុះផ្សាយ​នេះផងដែរ ដោយលើកឡើងថា ការផ្សាយមានចរិតលាប​ពណ៏ញុះញង់ ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់​ដល់ កិត្យានុភាព វិស័យ​យោធា និងអព្យាក្រឹត​អចិន្ត្រៃយ៍​របស់​កម្ពុជា។

ក្នុងកិច្ចប្រជុំនោះដែរ លោក ប្រាក់​ សុខុន ក៏បានសង្កត់ធ្ងន់លើការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់កម្ពុជា ក្នុងការចៀសវាងការកាន់ជើងភាគីណាមួយក្នុងបរិបទនៃការប្រកួតប្រជែងរបស់ប្រទេសមហាអំណាច និងការធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់នៃការប្រកួតប្រជែងនេះ ដោយសារកម្ពុជាធ្លាប់មានប្រវត្តិជូរជត់ ដែលនាំអោយកម្ពុជាធ្លាក់ក្នុងភ្លើងសង្គ្រាម និងការកាប់សំលាប់គ្នា តាំងពីទសវត្សឆ្នាំ៥០ ដល់ទសវត្សឆ្នាំ៨០។​

លោកបញ្ជាក់ថា៖ «កម្ពុជាត្រូវចងចាំអំពីសោកនាដកម្ម ពីអតីតកាលដ៏សោកសៅរបស់យើង​ដែលកម្ពុជាធ្លាប់ឆ្លងកាត់កន្លងមក»៕

កូវីដ ១៩ ធ្វើឲ្យចំនួនពុទ្ធបរិស័ទថយចុះក្នុងពីធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ

(ភ្នំពេញ)៖ ជំងឺកូវីដ ១៩ បានធ្វើឲ្យ មានការថយចុះខ្លាំង ចំនួនពុទ្ធបរិស័ទមកចូលរួមពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌ ជាងឆ្នាំមុនៗ ដោយសារតែចំណូលពួកគាត់ត្រូវបានប៉ះពាល់ និងមានការភ័យខ្លាច ពីការឆ្លងវីរុសដ៏កាចសាហាវនេះ ផងដែរ។

ព្រះតេជគុណ ម៉ៅ វុទ្ធី ព្រះចៅអធិកាវត្ត ព្រះស៊ីសុវត្ថិរតនារាម ស្ថិតនៅក្នុងស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្ដាល បានមានសង្ឍដីការថា នេះជាការព្រួយបាម្ភមួយ។

ព្រះតេជគុណ ម៉ៅ វុទ្ធី មានសង្ឃដីការថា៖ «កាលពីឆ្នាំទៅ បិណ្ឌពីរ បិណ្ឌបីអី បរិស័ទមកវត្តប្រមាណ​ មួយរយនាក់ជាងអី អាស្រ័យទៅតាមវេន តែឆ្នាំនេះ មានត្រឹមតែ ៥០ ទៅ ៦០នាក់អីទេ វាអាចជាការព្រួយបារម្មណ៍សម្រាប់ពួកគាត់ដែរ»។

ព្រះភិក្ខុ ជួន ខ្សេមក្សាន្ត គង់នៅវត្តថាន់ រាជធានីភ្នំពេញ មានសង្ឃដីការថា មានពុទ្ធបរិស័ទមកកាន់បិណ្ឌនៅវត្តថាន់ ពេញសាលាឆាន់ ចង្អៀតណែនស្ទើរ តែរកកន្លែងដើរមិនបានផង កាលពីឆ្នាំមុន។

ព្រះភិក្ខុ ជួន ខ្សេមក្សាន្ត បានមានសង្ឍដីការថា៖ «ដោយសារឆ្នាំកូវីដនេះ មានការស្បើយបរិស័ទ តែសម្រាប់វត្តថាន់ មិនដល់ថ្នាក់ ខ្សត់ចង្ហាន់ពេកទេ»។

ព្រះអង្គ បានបន្ថែមថា នេះដោយសារសេដ្ឋកិច្ចរបស់ពួកគាត់មានបញ្ហា ខណៈ អ្នកខ្លះអត់មានការងារធ្វើព្រោះតែកូវីដ ១៩ ធ្វើឲ្យខ្វះខាតថវិកា និងខ្លាចឆ្លងជម្ងឺផងដែរ។

អ្នកស្រី ណុប កន្នីកា ជាពុទ្ធបរិស័ទ បាននិយាយដូច្នេះថា៖ «បញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចគឺជាក្ដីបារម្ភចម្បង ក្នុងការទៅកាន់បិណ្ឌនៅឯវត្ត ព្រោះទៅវត្តម្ដងៗ ត្រូវចំណាយ ៣០ ទៅ៤០ដុល្លារ ក្នុងការទិញទេយ្យទាន និងចង្ហាន់ ព្រះគេនព្រះសង្ឃ»។

កាលពីបុណ្យភ្ជុំឆ្នាំមុន កាន់បិណ្ឌ១៥ថ្ងៃ ទៅវត្តស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ ក៏ប៉ុន្តែលើកនេះ មួយសប្ដាហ៍ទៅភ្ជុំ បានប្រហែល ១ម្ដង ទៅពីរដងប៉ុណ្ណោះ ហើយបើនិយាយពីចង្ហាន់ និងការចូលរួមរបស់ពុទ្ធបរិស័ទវិញ ក៏មានការខ្សត់ខ្សោយជាងឆ្នាំមុនៗដែរ។ នេះបើតាមការរៀបរាប់បន្ថែមរបស់អ្នកស្រី ណុប កន្នីកា ជាពុទ្ធបរិស័ទ។

ចំណែក លោកយាយ អាយុ៦២ឆ្នាំ ឈ្មោះ ហៃ ញ័រ ពុទ្ធបរិស័ទចំណុះជើងវត្តស៊ីសុវត្ថិរតនារាម មានមុខរបរជាអ្នកធ្វើចំការ និងធ្វើនំលក់ មានការភ័យខ្លាចដែរ ចំពោះជម្ងឺនេះនៅពេលទៅវត្តម្ដងៗ។  

លោកយាយ បានមានប្រសាសន៍ថា ជំងឺកូវីដ ១៩ បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការរកចំណូលប្រចាំថ្ងៃ យ៉ាងច្រើន ដោយសារតែអត់សូវមានការកម្មង់ទិញនំរបស់គាត់។

កញ្ញា  ថន សុភ័ក្រ   អាយុ  ២៧ ជាអ្នកលក់ការ៉េមនៅវត្តខាងលើនេះ បាននិយាយថា អ្នកដែលមកវត្ត មានការរភ័យខ្លាច  មិនហ៊ានមកធ្វើបុណ្យទេ ខណៈដែលអ្នកខ្លះបានសង្កេតឃើញថា ពុទ្ធបរិស័ទភាគច្រើន មិនបានពាក់ម៉ាស ឬអនុវត្តវិធីការពារកូវីដ ១៩នោះទេ។

យោងតាមក្រសួងសុខាភិបាល គិតត្រឹមថ្ងៃទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ កម្ពុជា បានព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយសរុបទូទាំងប្រទេស មានចំនួន ២៧៤នាក់៕

ការអធ្យាស្រ័យគ្នាក្នុងការបើកបរ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីកម្រិតសីលធម៌ និងសាមគ្គីភាពក្នុងសង្គម

ជា​រៀងរាល់ថ្ងៃ​នៅ​ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ ចាប់​តាំង​ពី​ព្រលឹម​ទល់​ព្រលប់ សំឡេង​ម៉ាស៊ីន​ម៉ូតូ​ឡាន​តូចធំ​ តែងតែ​បញ្ចេញ​ភាព​ទ្រហឹង​អឺង​កង​មិន​ដែល​លុះថ្ងៃ។ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​ មិន​ថា​ជា​អាជីវករ​លក់ដូរ សិស្ស និស្សិត សាស្រ្តាចា្យ មន្រ្តីរាជការ ​បុគ្គលិក ឬ​ពលរដ្ឋ​សាមញ្ញ​នោះទេ គឺ​សុទ្ធ​​តែ​​ប្រើប្រាស់ដងផ្លូវ ឬ​វិ​ថី​នានា​ ឆ្លងកាត់​ទៅមក​​ដើម្បី​ប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតរៀងៗខ្លួន។

ជាមួយ​នឹង​ភាព​មមាញឹក​នៅ​​​លើ​ដង​ផ្លូវ​ ជានិច្ច​កាល​ក៏​តែងតែ​មាន​ការប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​ធ្ងន់​ស្រាល​​​មិន​អាច​ជៀស​បាន​​​ ដោយ​សារ​តែ​កំហុស​​​ផ្ទាល់​ខ្លួនឯង ឬ​ក៏​ជា​ការធ្វេស​ប្រហែស​របស់​អ្នក​បើកបរ​ដទៃ​ទៀត។​ ភាគច្រើន​នៃ​កំហុស​ទាំងនោះ​គឺជា​កំហុស​អចេតនា ដែល​យើង​ទាំងអស់​គ្នា​សុទ្ធសឹង​តែ​មិន​ចង់​ឲ្យ​កើត​ឡើង​ទាល់​តែ​សោះ។

ក្នុងករណី​បង្ក​ជាជម្លោះ ប្រសិនបើ​រឿង​តូចតាច​​អាច​ចេញ​ជា​ជម្លោះ​ពាក្យ​សម្តី​នៅ​លើ​ដង​ផ្លូវ តែ​ខ្លះ​ទៀត​អាច​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ការវាយតប់​បង្ក​របួស​​ស្នាម​ ដោយសារតែ​ភាគី​ទាំងសង​ខាង​ប្រកាន់​ត្រូវ​តែ​រៀងៗ​ខ្លួន។ ហើយក្នុ​ង​ចំណោម​នៃ​ភាគី​ជម្លោះ​ក៏​មាន​អ្នក​ខ្លះ​ដឹង​ខុស​ហើយ តែ​មិន​ទទួល​ខុស នៅ​តែ​ប្រកែក​​​ថា​ខ្លួន​ឯង​ត្រូវ ដែល​នេះ​រឹតតែ​ដុត​កំហឹង​ភាគី​ដែល​មិនមាន​កំហុស​ឲ្យ​កាន់​តែ​ឆែវឆា​វ​ថែម​ទៀត។

អ្នកខ្លះ​យក​ការជេរ​ប្រទេច​គ្នា​ជា​ត្រី​មុខ ហើយ​អ្នកខ្លះវិញ​ចូលចិត្ត​ប្រើ​កម្លាំង​បាយ​វាយ​តប់ ដែល​នេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខាតពេលវេលា ខាត​ថវិកា ឈឺខ្លួន និង​ត្រូវ​បាន​គេ​មើល​ឃើញ​ថា គ្មាន​ក្រម​សីលធម៌​ក្នុង​ខ្លួន​ថែម​ទៀតផង។

ក្នុងករណី​​ជម្លោះ​បែបនេះ ជម្រើស​តែមួយ​គត់​គឺ​ត្រូវ​ដោះស្រាយវិវាទគ្នាតាមផ្លូវច្បាប់ ដើម្បី​បញ្ជាក់​ឲ្យច្បាស់ថាអ្នកណាត្រូវអ្នកណាខុស។ តែការប៉ះទង្គិចតូចតាច ទាំងយើងទាំងគេ មិន​ចង់​ឲ្យរឿងតូចក្លាយជារឿងធំ ដែល​នាំ​ឲ្យ​ខាត​បង់​ថវិកា និង​ពេល​វេលា​របស់​ខ្លួន​ទៅ​ប៉ុស្តិ៍​ប៉ូលីស ឬឡើង​តុលាការ​នោះទេ។​

ប្រសិនបើអាច​អនុគ្រោះ​បាន​ក៏​អនុគ្រោះ​ទៅ នេះហើយ​ជា​អ្វី​ដែល​ប្រជាជន​យើង​មួយ​ចំនួន​តែងតែ​ធ្វើ​កន្លង​មក។ ហើយ​នៅ​ក្នុង​ការប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​ខ្លះ ភាគី​ទាំង​សង​ខាង​បាន​ស្រុះស្រួល​គ្នា​ជាមុន ដោយ​មិនមាន​វត្តមាន​សមត្ថកិច្ច​ដើម្បី​ធ្វើ​ការសម្រប​សម្រួល​នោះ​ទេ។

ការអនុគ្រោះគ្នា​ក្នុង​ពេល​បើកបរ ជា​ទម្លាប់​មួយ​ដ៏​ល្អរបស់​ពួក​យើង​រាល់​គ្នា។ ជាក់ស្ដែង​កន្លង​មក មាន​អ្នក​បើកបរ​យានយន្ត​ធំៗ​មួយ​ចំនួន​តែង​តែ​​ជួយ​ធ្វើ​ជា​រនាំង​សម្រួល​ឲ្យ​អ្នក​ថ្មើរ​ជើង ឬ​ទោចក្រ​យានយន្ត​តូចៗ​ឆ្លងកាត់​បាន​ដោយ​សុវត្ថិភាព។ នេះជា​ទង្វើ​មួយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​គោរព ប្រៀប​ដូចជា​អ្នក​ខ្លាំង​ជួយ​អ្នកខ្សោយ ឬ​អ្នក​មាន​ជួយ​អ្នក​ក្រដូច្នោះដែរ ព្រោះ​នៅ​លើ​ដង​ផ្លូវ អ្នក​បើកបរ​យានយន្ត​ធំៗ​គឺ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​អ្នក​ខ្លាំង អ្ន​ក​មាន​អំណាច ហើយ​ប្រសិនបើ​អំណាច​ដែល​មាន​ អាច​រំលែក​ទៅ​ជា​ប្រយោជន៍​របស់​បុគ្គល​តូចតាច​នោះ វា​ជា​អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កោត​ស្ងប់ស្ងែង។

បើទោះបីអ្នកបើកបរយានយន្តតូចៗមិនបានងក់ក្បាលអរគុណ ដោយ​ហេតុ​ព្រោះ​ប្រញាប់​​​​ជា​ដើម ប៉ុន្តែ​គេ​ក៏​មាន​ការកោត​ស្ងប់ស្ងែង​ក្នុងចិត្ត​ដែរ។ នៅត្រង់ចំណុចនេះ គេអាច​ភ្ជាប់​ទៅនឹង​សុភាសិត​ខ្មែរ​យើង​មួយ​ដែលនិយាយ​ថា «អ្នក​មាន​រក្សា​ក្សត់ ដូច​សំពត់​ព័ទ្ធ​ពី​ក្រៅ អ្នក​ប្រាជ្ញ​រក្សា​ខ្លៅ ដូចសំពៅ​ពឹង​សំប៉ាន»។ សុភាសិត​នេះបា​ន​បង្កប់​អត្ថន័យ​អប់​រំថា អ្នក​មាន​ទ្រព្យធន គួរ​តែ​ជួយ​ចែក​រំលែក​ដល់​អ្នក​ក្រក្សត់ រីឯ​អ្នក​មាន​ចំណេះដឹង​គួរ​តែ​ចែក​រំលែក​ដល់​អ្នក​ផង​គ្នា​ដែល​មិន​សូវ​ចេះ មិន​សូវ​បាន​រៀន​សូត្រ  ហើយ​ការ​ធ្វើ​របៀប​នេះ​មិន​ខុស​គ្នា​ពី​សំពៅ​ដែល​ពឹងពាក់​សំប៉ាន​ដើម្បី​អណ្ដែត​នៅ​ក្នុង​មហា​សាគរ​នោះ​ទេ។

ការប៉ះ​ទង្គិចគ្នា​ក្នុង​ពេល​បើកបរ ដោយ​​មិន​បញ្ចេញ​កំហឹង​ដាក់​គ្នានៅ​លើដងផ្លូវ គឺជា​ផ្នែក​មួយ​ទាក់ទង​នឹង​កម្រិត​នៃក្រ​ម​សីលធម៌​របស់​ប្រជា​ជន​​យើង​ផងដែរ។ ក្រៅពីអ្វីជាសំបកកាយដែលមាន មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​ត្រូវ​មាន​សីលធម៌ និង​គុណធម៌ ជា​យាន​នៃ​ជីវិត​រៀងៗខ្លួន។ មិន​ថា​អ្នក​មាន ឬ​អ្នក​ក្រ អ្នករៀន​សូត្រ​បាន​តិច ឬអ្នក​រៀន​សូត្រ​បាន​ច្រើន សុទ្ធ​តែ​មិន​អាច​រស់នៅ​ប្រាកចាស​ពី​ក្រមទាំង​​នេះ​​បាន​ឡើយ៕​

អ្វីទៅជាការថតរូបព័ត៌មាន?

​ខ្ញុំ​ និង​សិ​ក្ខា​កាម​ដទៃ​ទៀត​របស់​ News​room​ Cambodia​ កាល​ពី​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ព្រ​ហ​ស្បតិ៍ទី​៣​​ ខែ​ក​ញ្ញាឆ្នាំ២០២០​នេះ បាន​​ចូល​រួម​ស្តាប់ ​​និង​ទទួល​យក​ការ​​ចែក​​​រំលែក​​ប​ទ​ពិសោធ​ន៍​ ​ព្រម​​ទាំង​​ចំណេះ​​ដឹង​​ខ្លះ​ៗ ​នៃ​ការ​​ថត​​រូប​​ក្នុង​​​វិ​​ស័យ​​សារ​​ព័ត៌​មាន​​ពី​​សំ​ណាក់​​លោក ​ព្រីង​​​ សំ​រាំង អតីតអ្នកថតរូបទីភ្នាក់ងារសារព័ត៏មាន រ៉យទ័រ ប្រចាំនៅកម្ពុជា។

គាត់មាន​បទ​ពិ​សោធទ៍​ជា​​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្នុង​វិស័យ​នេះ​ ហើយ​​លោក​​បាន​ពន្យ​ល់​ពី​កា​រថត​រូបព័ត៌មានថា មាន​​លក្ខណៈខុស​ប្លែក​ពីការ​ថត​រូបក្នុង​វិស័យ​ផ្សេង​ៗ​ទៀត​ ដូច​ជា​ការ​ថត​រូប​បែប​ Pre-wedding ឬបែបទេសភាព

ការ​​ថត​​រូប​​ក្នុង​​វិ​ស័យ​​សារ​​ព័​ត៌​មាន​ទាម​ទារ​ឲ្យ​យើង​មាន​ភាព​អំណត់​ និងមាន​ភាព​រហ័ស​​រហួន ប្រុង​ប្រៀប​ជាប់​ជា​និច្ច ទើប​អាច​ផ្តិតយក​សកម្ម​ភាពដែល​កើតឡើង​បាន​ទាន់​​ពេល​។​

ពេលខ្លះ​ការ​ថត​រូប​ក្នុង​វិស័យ​នេះ ទាម​ទារឲ្យ​យើងមាន​ភាពច្នៃ​ប្រឌិត​ទើបរូប​ដែល​យើង​ទទួល​បាន​មាន​លក្ខណៈ​ប្លែក​ពីគេ​ និង​មាន​ភាពទាក់​ទាញ​។

លោក ព្រីង សំរាំងជាមួយសិក្ខាកាម កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ រូបភាពដោយ៖ ប្រាក់ចន្ធុល

ការ​ស្គាល់ពីម៉ាស៊ីន​ថតរបស់​យើងឲ្យបាន​ច្បាស់​ ដឹង​ពីសមត្ថភាព​របស់វា​ ស្គាល់​ពី​ស្ថាន​ភាព​ និងទីតាំង​ដែល​ខ្លួន​ឯង​កំពុងស្ថិត​នៅ  លើស​ពីនេះ​ទៅទៀត ដឹង​ពីកំរិត​នៃពន្លឺ​ និងការជះពន្លឺពី​ព្រះអាទិត្យ​ ​ជា​កត្តា​​សំខាន់​ដែល​ជួយ​ឲ្យរូបភា​ព​មាន​គុណភាព​ខ្ពស់​។

រូបថតដែល​យក​មក​ប្រើ​ក្នុង​អត្ថបទ​សារព័ត៌មាន​ ពុំអនុញ្ញាត​ឲ្យ​យើងយករូប​ដែល​ថត​ហើយ​មកកែប្រែ​ ថែមថយពណ៌ ឬពន្លឺនោះទេ គេតម្រូវអោយ​ប្រើប្រាស់​រូបភាព​ដើម ​ដែល​ចេញ​ពីម៉ាស៊ីនថតផ្ទាល់​តែ​ម្តង ​​(original photo)។​

យើងអាចកំណត់​ពន្លឺ​ ឬពណ៌នៅក្នុងម៉ាស៊ីនថតរបស់យើង​បាន​តែម្តង​ប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺនៅមុនពេល​ដែល​យើង​ថត​ចេញជារូបភាព។​

លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមដែរថា​ ការផលិតរូបបានល្អ ក៏ទាមទារអោយយើងសហការគ្នា​​ឲ្យ​បានល្អ​ រវាង​អ្នកថត ​និង​អ្នក​សរសេរ​អត្ថ​បទផងដែរ​។​​

អ្នកថតត្រូវ​យល់​ច្បាស់ពី​ខ្លឹម​សារ​របស់​អត្ថបទថា​កំពុង​និយាយ​ពី​អ្វី​ អ្នក​សរសេរ​អត្ថបទ​ដូច​គ្នា ​ត្រូវ​ពន្យល់​ប្រាប់​ទៅ​អ្នក​ថត​ពីអត្ថន័យរបស់​ព័ត៌មាន​ ទើបព័ត៌មាន​មួយផ្សាយ​ចេញ​មក​ទទួល​បាន​ការ​ចាប់​អាម្មណ៍​ទាំង​ខ្លឹម​សារ ទាំងរូប​ភាព៕

ជនជាតិអង់គ្លេសម្នាក់ ត្រូវបានរកឃើញផ្ទុកវីរុសកូវីដ ១៩ ពេលមកដល់កម្ពុជា

ក្រសួងសុខាភិបាល បានប្រកាសកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះថា បានរកឃើញលទ្ធផលវិជ្ជមានវីរុសកូវីដ ១៩ លើបុរសជនជាតិអង់គ្លេសម្នាក់ អាយុ៥៤ឆ្នាំ ដែលបានធ្វើដំណើរតាមជើងហោះហើរ មកកម្ពុជា។

ការរកឃើញលទ្ធផលវិជ្ជមាននេះ គឺបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីកម្ពុជាបានប្រកាសកាលពីថ្ងៃសុក្រ ទី១១ ខែកញ្ញាឆ្នាំ២០២០ថា បាន​ព្យាបាលជាសះស្បើយ​អ្នកជំងឺកូវីដ ១៩ ​ទាំងអស់ហើយ។​

ក្រសួងសុខាភិបាលកម្ពុជា តាមរយៈសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាន និយាយដូច្នេះថា៖ «លទ្ធផលវិភាគវត្ថុសំណាករបស់បុរសនេះទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមានវីរុសកូវីដ ១៩ បច្ចុប្បន្នអ្នកជំងឺត្រូវបានដាក់ឲ្យសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ សូវៀត រាជធានីភ្នំពេញ»។

បុរសជនជាតិអង់គ្លេសនេះ មានអាស័យដ្ឋាននៅសង្កាត់បឹងកក់២ រាជធានីភ្នំពេញ ហើយបានធ្វើដំណើរ ពីប្រទេសរបស់ខ្លួន ដោយឆ្លងកាត់ប្រទេសហូឡង់ និងកូរ៉េខាងត្បូង មុនមកដល់កម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី១១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០។

អ្នកដំណើរផ្សេងទៀត ដែលមានលទ្ធផលអវិជ្ជមាន ត្រូវបានដាក់ឲ្យធ្វើចត្តាឡីស័ក ចំនួន១៤រួចហើយ។ នេះបើយោងតាមក្រសួងសុខាភិបាល។

យោងតាមក្រសួងដដែល គិតត្រឹមថ្ងៃទី១៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ កម្ពុជា បានព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយសរុបទូទាំងប្រទេស មានចំនួន ២៧៤នាក់៕

Latest News